Γράφει ο Διαμαντής Σεϊτανίδης
Ο Δήμος, κάθε Δήμος, έχει τη δυνατότητα να "επιστρατεύσει" εθελοντές, προκειμένου αυτοί να συνδράμουν τους ανήμπορους συμπολίτες μας, σε αυτές τις δύσκολες εποχές της πρωτοφανούς κρίσης, που η ανεργία έχει κτυπήσει κάθε σπίτι, που η μείωση των εισοδημάτων είναι πια . Ήδη, σε προηγούμενη ανάρτησή μας κάναμε λόγο για τα κοινωνικά ιατρεία. Αλλά ο εθελοντισμός και η προσφορά στον συνάνθρωπο μπορεί και πρέπει να
επεκταθεί πέρα από αυτά. Γιατροί μπορούν να εξετάζουν, δικηγόροι να παρέχουν νομικές συμβουλές, καθηγητές να κάνουν φροντιστηριακά μαθήματα σε όσους αποδεδειγμένα δεν μπορούν να έχουν αυτές τις υπηρεσίες καταβάλλοντας το αντίτιμο που χρειάζεται. Ο Δήμος μπορεί και πρέπει όχι απλώς να θέσει υπό την αιγίδα του μια τέτοια προσπάθεια, αλλά αντίθετα να αναλάβει πρωτοβουλία για υλοποίησή της. Δώστε κίνητρο στους συμπολίτες μας. Μι ιδέ αθα ήταν να τους απαλλάξετεαπό τα δημοτικά τέλη, ή να τα μειώσετε σχεδόν ολοκληρωτικά. Εάν αυτό δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα, υπάρχουν δεκάδες άλλοι τρόποι να κινητροδοτηθούν εκείνα τα μέλη της κοινωνίας μας, που μπορούν να βοηθήσουν ανήμπορους συνανθρώπους τους. Αυτή η αλληλεγγύη, την ώρα της κρίσης, είναι σύμφυτη με την ψυχοσύνθεση του Έλληνα, με την ιδιοπροσωπεία του Ελληνισμού. Τι άλλο ήταν το "κρυφό σχολειό", από μια έμπρακτη απόδειξη ενός βαθέος αισθήματος αλληλεγγύης;
Εμείς από εδώ προτείνουμε συγκεκριμένα: Δώστε δημοτικούς χώρους σε ένα πρόγραμμα Αλληλεγγύης, όπως το "Ζούμε μαζί" της Θεσσαλονίκης που έγινε δημοτική εταιρία, και ξεκινήστε ΑΜΕΣΩΣ συζητήσεις με επιφανή στελέχη της τοπικής κοινωνίας, τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Κι από την άλλη, όποιοι νομίζουν ότι μπορούν να συνδράμουν μια τέτοια προσπάθεια, η "Αλήθεια" είναι στη διάθεσή τους να κοινοποιήσουν αυτή την πρόθεσή τους.
Στα δύσκολα κρινόμαστε όλοι. Όχι με λόγια και κούφιες υποσχέσεις, αλλά με έργα και βοήθεια χωρίς να περιμένουμε ανταλλάγματα. Έτσι, όπως το λέει ο λαός μας: Κάνε το καλό, και ρίξτο στο γιαλό.
Ο Δήμος, κάθε Δήμος, έχει τη δυνατότητα να "επιστρατεύσει" εθελοντές, προκειμένου αυτοί να συνδράμουν τους ανήμπορους συμπολίτες μας, σε αυτές τις δύσκολες εποχές της πρωτοφανούς κρίσης, που η ανεργία έχει κτυπήσει κάθε σπίτι, που η μείωση των εισοδημάτων είναι πια . Ήδη, σε προηγούμενη ανάρτησή μας κάναμε λόγο για τα κοινωνικά ιατρεία. Αλλά ο εθελοντισμός και η προσφορά στον συνάνθρωπο μπορεί και πρέπει να
επεκταθεί πέρα από αυτά. Γιατροί μπορούν να εξετάζουν, δικηγόροι να παρέχουν νομικές συμβουλές, καθηγητές να κάνουν φροντιστηριακά μαθήματα σε όσους αποδεδειγμένα δεν μπορούν να έχουν αυτές τις υπηρεσίες καταβάλλοντας το αντίτιμο που χρειάζεται. Ο Δήμος μπορεί και πρέπει όχι απλώς να θέσει υπό την αιγίδα του μια τέτοια προσπάθεια, αλλά αντίθετα να αναλάβει πρωτοβουλία για υλοποίησή της. Δώστε κίνητρο στους συμπολίτες μας. Μι ιδέ αθα ήταν να τους απαλλάξετεαπό τα δημοτικά τέλη, ή να τα μειώσετε σχεδόν ολοκληρωτικά. Εάν αυτό δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα, υπάρχουν δεκάδες άλλοι τρόποι να κινητροδοτηθούν εκείνα τα μέλη της κοινωνίας μας, που μπορούν να βοηθήσουν ανήμπορους συνανθρώπους τους. Αυτή η αλληλεγγύη, την ώρα της κρίσης, είναι σύμφυτη με την ψυχοσύνθεση του Έλληνα, με την ιδιοπροσωπεία του Ελληνισμού. Τι άλλο ήταν το "κρυφό σχολειό", από μια έμπρακτη απόδειξη ενός βαθέος αισθήματος αλληλεγγύης;
Εμείς από εδώ προτείνουμε συγκεκριμένα: Δώστε δημοτικούς χώρους σε ένα πρόγραμμα Αλληλεγγύης, όπως το "Ζούμε μαζί" της Θεσσαλονίκης που έγινε δημοτική εταιρία, και ξεκινήστε ΑΜΕΣΩΣ συζητήσεις με επιφανή στελέχη της τοπικής κοινωνίας, τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Κι από την άλλη, όποιοι νομίζουν ότι μπορούν να συνδράμουν μια τέτοια προσπάθεια, η "Αλήθεια" είναι στη διάθεσή τους να κοινοποιήσουν αυτή την πρόθεσή τους.
Στα δύσκολα κρινόμαστε όλοι. Όχι με λόγια και κούφιες υποσχέσεις, αλλά με έργα και βοήθεια χωρίς να περιμένουμε ανταλλάγματα. Έτσι, όπως το λέει ο λαός μας: Κάνε το καλό, και ρίξτο στο γιαλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου