Όλα όσα συμβαίνουν στην πόλη και αξίζει να τα γνωρίζετε
Eνα νέο μοντέλο ενημέρωσης ξεκίνησε ήδη στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα. Από εδώ, μπορείτε καθημερινά να ενημερώνεστε για ό,τι συμβαίνει στην πόλη μας, αλλά και να γίνετε ΕΣΕΙΣ ο ρεπόρτερ, που θα μας στέλνετε ό,τι βλέπετε γύρω σας και σας κάνει εντύπωση. Σας περιμένουμε στο mail ta.pragmata@yahoo.gr
Τρίτη 12 Μαρτίου 2013
"Δεν έχει καμία απολύτως σημασία"
Από το Γραφείο Τύπου της παράταξης "Καλημέρα Όμορφη Πόλη" λάβαμε και δημοσιεύουμε το ακόλουθο κείμενο του επικεφαλής της:
Νέα Φιλαδέλφεια, 12-03-13
Ενημερώθηκα σήμερα για μία ανάρτηση που με αφορά στο τοπικό blog«epitel.gr». Εφ’ όσον υπογράφεται από τον κ. Γ.
Λιόση, δεν έχει καμία απολύτως σημασία.
Είναι γνωστό ότι για τον κ.Τομπούλογλου οι άνθρωποι αποκτούν και χάνουν τη σημασία τους κατά περίπτωση....Προεκλογικά π.χ. ήταν άλλες οι αξιολογήσεις του....Αντιθέτως ,για τον ίδιο είναι παγιωμένη και σταθερή η γνώμη πολλού κόσμου εδώ και χρόνια! Και κάνει ό,τι μπορεί για να την επιβεβαιώνει... Υ.Γ.Δε βλέπουμε συχνά δελτία τύπου για πράγματα άνευ σημασίας...
Παλαιά κόλπα αυτά τα (δήθεν) "καβγαδάκια". Παλαιάς κοπής και οι δύο (δήθεν) "εχθροί". Τώρα θα τους μάθουμε? Τέτοιοι ήταν ανέκαθεν. Ο μεν ένας αγωνίζεται να κρατηθεί στο προσκήνιο με την ελπίδα ότι θα προσεγγίσει όσους αντιπαθούν τον εκδότη μπας και καταφέρει να κερδίσει επιτέλους μια εκλογική μάχη, ο δε εκδότης αγωνίζεται να ανεβάσει την αναγνωσιμότητά του που έχει πιάσει από καιρό πάτο. Και οι δύο μας έχουν για... λ@λ@κες.
συμφωνώ και με τον/την Δ.Ξ. και με τον ανωνυμο 5:09 αλλα βαζω και μια ακομα διασταση. δεν ειναι μακρια η εποχη που ο εκδοτης στηριζε με νυχια και με δοντια τον σημερινο "αντιπαλο" του. βεβαια τωρα δεν υπαρχει κρατικη διαφημιση προς μικρα εντυπα οπως συνεβαινε πριν 3-4 χρονια οταν επι κωστα καραμανλη η εφημεριδα ηταν τιγκα στον οπαπ και στο υπουργειο τουρισμου. η φτωχια φερνει γκρινια οπως λεει ο σοφος λαος και ο εκδοτης που δεν επηρεαζει πια την τοπικη κοινωνια ουτε στο ελαχιστο καθως ολοι εχουν καταλαβει τις κυβιστησεις του (κοινως κολοτουμπες) βγαζει δοντια για να μεινει ζωντανος εκδοτικα. θα εχει ενδιαφερον η "κοντρα" αν και ειμαι σιγουρος οτι καποια στιγμη θα τα ξαναβρουν. μολις σκασει κι η πρωτη διαφημιση γνωστου νοσοκομειου, ολα θα ειναι μελι γαλα ξανα.
Στο παρακάτω κείμενο μπορείτε να δείτε το δημόσιο παράπονο κάποιου... εκδότη. "Τα τριάκοντα αργύρια... εδώ δεν τα ζήτησε κανένας...Αν ζητούσε...θα είχε πολλά μηδενικούλια…"
"Τα τριάκοντα αργύρια τα ζήτησε και τα πήρε ο Ιούδας… Εδώ δεν τα ζήτησε φυσικά κανένας… Αν ζητούσε, πάντως, κάποιος κάτι, αυτό το κάτι θα είχε πολλά μηδενικούλια… Διότι είναι και η ψυχική οδύνη, βρε παιδιά… Πού τη βάζετε την ψυχική οδύνη…"
Συμφωνώ με τους παραπάνω, πιστεύω κι εγώ πως όπως ακόμη και στις καλύτερες οικογένειες συμβαίνει να καυγαδίζουν τα μέλη τους, έτσι κι αυτοί είναι τόσο όμοιοι και τόσο αγαπημένοι που πάλι θα τα ξαναβρούν... Ένα πρόβλημα με τα μηδενικούλια έχουν, να μου θυμηθείτε πως θα το λύσουν, και πάλι, μετά θα ξανακαυγαδίσουν, και δώστου θα τα ξαναβρούν...
Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, όπως έλεγε κι ο θείος Κάρολος...
Η «Κατάθεση ψυχής» (1 & 2) που διαβάζαμε πριν μερικά χρόνια όταν ένας (μακαρίτης πια) άλλος εκδότης εξέφραζε την πικρία του επειδή ο... Γλεντζές Ελιάς αποφάσισε να αναδιατάξει τον χάρτη των τοπικών ΜΜΕ, αφαιρώντας του ουσιαστικά την προνομιακή μεταχείριση που ετύγχανε μέχρι τότε, επαναλαμβάνεται με τίτλο "Τα τριάκοντα αργύρια" από εκείνον που (άκουσον, άκουσον) λοιδωρούσε τότε τον μακαρίτη.
Είναι ολοφάνερο πως ο άνθρωπος ο οποίος παραμύθιασε για χρόνια την τοπική κοινωνία ότι είναι επικοινωνιολόγος γράφοντας (ως επί το πλείστον) σε ανώνυμες στήλες ψέμματα και συκοφαντίες για όποιον (συγχωρείστε μου την έκφραση) δεν...του κάθονταν, ακροβατώντας με εξυπνακίστικες ατάκες στα όρια του νόμου και του ποινικού δικαίου, διακατέχεται πια από υπαρξιακή αγωνία. Και είναι λογικό. Γιατί τον μακαρίτη τον άλλο εκδότη, υπήρχαν άνθρωποι (και μάλιστα πολλοί) που του αναγνώριζαν (παρά τα ανθρώπινα λάθη του) τόσο την ιστορικότητα του εντύπου όσο και την ιδιότητα του δημοσιογράφου.
Δυστυχώς για τον ίδιο κι ευτυχώς για την Φιλαδέλφεια - Χαλκηδόνα, σχεδόν κανένας πια δεν θέλει να έχει παρτίδες με έναν εκδότη που θα περάσει στην ιστορία και στην συνείδηση της πόλης ως ένας γραφικός εκδότης μιας τοπικής Espresso που σημειωτέον: όποιον ανέλαβε τον έκαψε, με εξαίρεση την περίπτωση Αδαμόπουλου (που βεβαίως μετά τον χτύπαγε από παντού γιατί δεν ανέλαβε μονοπωλιακά και εργολαβικά τις πολιτιστικές εκδηλώσεις) και Αποστολάκη το 2006, που κι εκεί όμως δεν οφείλεται στις... "επικοινωνιακές" του οδηγίες, αλλά σε άλλους λόγους που γνωρίζει καλά o ίδιος αλλά και οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ καλύτερα. Καλό ταξίδι "κύριε" "εκδότα" και... μεγάλε επικοινωνιολόγε και να μην μας ξαναγράφεις.
ΑΣ ΜΟΥ ΛΥΣΕΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ: ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΔΟΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ?
Είναι γνωστό ότι για τον κ.Τομπούλογλου οι άνθρωποι αποκτούν και χάνουν τη σημασία τους κατά περίπτωση....Προεκλογικά π.χ. ήταν άλλες οι αξιολογήσεις του....Αντιθέτως ,για τον ίδιο είναι παγιωμένη και σταθερή η γνώμη πολλού κόσμου εδώ και χρόνια! Και κάνει ό,τι μπορεί για να την επιβεβαιώνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ.Δε βλέπουμε συχνά δελτία τύπου για πράγματα άνευ σημασίας...
Παλαιά κόλπα αυτά τα (δήθεν) "καβγαδάκια". Παλαιάς κοπής και οι δύο (δήθεν) "εχθροί". Τώρα θα τους μάθουμε? Τέτοιοι ήταν ανέκαθεν. Ο μεν ένας αγωνίζεται να κρατηθεί στο προσκήνιο με την ελπίδα ότι θα προσεγγίσει όσους αντιπαθούν τον εκδότη μπας και καταφέρει να κερδίσει επιτέλους μια εκλογική μάχη, ο δε εκδότης αγωνίζεται να ανεβάσει την αναγνωσιμότητά του που έχει πιάσει από καιρό πάτο. Και οι δύο μας έχουν για... λ@λ@κες.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ και με τον/την Δ.Ξ. και με τον ανωνυμο 5:09 αλλα βαζω και μια ακομα διασταση.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ειναι μακρια η εποχη που ο εκδοτης στηριζε με νυχια και με δοντια τον σημερινο "αντιπαλο" του.
βεβαια τωρα δεν υπαρχει κρατικη διαφημιση προς μικρα εντυπα οπως συνεβαινε πριν 3-4 χρονια οταν επι κωστα καραμανλη η εφημεριδα ηταν τιγκα στον οπαπ και στο υπουργειο τουρισμου.
η φτωχια φερνει γκρινια οπως λεει ο σοφος λαος και ο εκδοτης που δεν επηρεαζει πια την τοπικη κοινωνια ουτε στο ελαχιστο καθως ολοι εχουν καταλαβει τις κυβιστησεις του (κοινως κολοτουμπες) βγαζει δοντια για να μεινει ζωντανος εκδοτικα.
θα εχει ενδιαφερον η "κοντρα" αν και ειμαι σιγουρος οτι καποια στιγμη θα τα ξαναβρουν. μολις σκασει κι η πρωτη διαφημιση γνωστου νοσοκομειου, ολα θα ειναι μελι γαλα ξανα.
Στο παρακάτω κείμενο μπορείτε να δείτε το δημόσιο παράπονο κάποιου... εκδότη. "Τα τριάκοντα αργύρια... εδώ δεν τα ζήτησε κανένας...Αν ζητούσε...θα είχε πολλά μηδενικούλια…"
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τα τριάκοντα αργύρια τα ζήτησε και τα πήρε ο Ιούδας… Εδώ δεν τα ζήτησε φυσικά κανένας… Αν ζητούσε, πάντως, κάποιος κάτι, αυτό το κάτι θα είχε πολλά μηδενικούλια… Διότι είναι και η ψυχική οδύνη, βρε παιδιά… Πού τη βάζετε την ψυχική οδύνη…"
Συμφωνώ με τους παραπάνω, πιστεύω κι εγώ πως όπως ακόμη και στις καλύτερες οικογένειες συμβαίνει να καυγαδίζουν τα μέλη τους, έτσι κι αυτοί είναι τόσο όμοιοι και τόσο αγαπημένοι που πάλι θα τα ξαναβρούν... Ένα πρόβλημα με τα μηδενικούλια έχουν, να μου θυμηθείτε πως θα το λύσουν, και πάλι, μετά θα ξανακαυγαδίσουν, και δώστου θα τα ξαναβρούν...
Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, όπως έλεγε κι ο θείος Κάρολος...
ΔιαγραφήΗ «Κατάθεση ψυχής» (1 & 2) που διαβάζαμε πριν μερικά χρόνια όταν ένας (μακαρίτης πια) άλλος εκδότης εξέφραζε την πικρία του επειδή ο... Γλεντζές Ελιάς αποφάσισε να αναδιατάξει τον χάρτη των τοπικών ΜΜΕ, αφαιρώντας του ουσιαστικά την προνομιακή μεταχείριση που ετύγχανε μέχρι τότε, επαναλαμβάνεται με τίτλο "Τα τριάκοντα αργύρια" από εκείνον που (άκουσον, άκουσον) λοιδωρούσε τότε τον μακαρίτη.
Είναι ολοφάνερο πως ο άνθρωπος ο οποίος παραμύθιασε για χρόνια την τοπική κοινωνία ότι είναι επικοινωνιολόγος γράφοντας (ως επί το πλείστον) σε ανώνυμες στήλες ψέμματα και συκοφαντίες για όποιον (συγχωρείστε μου την έκφραση) δεν...του κάθονταν, ακροβατώντας με εξυπνακίστικες ατάκες στα όρια του νόμου και του ποινικού δικαίου, διακατέχεται πια από υπαρξιακή αγωνία. Και είναι λογικό. Γιατί τον μακαρίτη τον άλλο εκδότη, υπήρχαν άνθρωποι (και μάλιστα πολλοί) που του αναγνώριζαν (παρά τα ανθρώπινα λάθη του) τόσο την ιστορικότητα του εντύπου όσο και την ιδιότητα του δημοσιογράφου.
Δυστυχώς για τον ίδιο κι ευτυχώς για την Φιλαδέλφεια - Χαλκηδόνα, σχεδόν κανένας πια δεν θέλει να έχει παρτίδες με έναν εκδότη που θα περάσει στην ιστορία και στην συνείδηση της πόλης ως ένας γραφικός εκδότης μιας τοπικής Espresso που σημειωτέον: όποιον ανέλαβε τον έκαψε, με εξαίρεση την περίπτωση Αδαμόπουλου (που βεβαίως μετά τον χτύπαγε από παντού γιατί δεν ανέλαβε μονοπωλιακά και εργολαβικά τις πολιτιστικές εκδηλώσεις) και Αποστολάκη το 2006, που κι εκεί όμως δεν οφείλεται στις... "επικοινωνιακές" του οδηγίες, αλλά σε άλλους λόγους που γνωρίζει καλά o ίδιος αλλά και οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ καλύτερα.
Καλό ταξίδι "κύριε" "εκδότα" και... μεγάλε επικοινωνιολόγε και να μην μας ξαναγράφεις.
@Ανώνυμε 12.08, τι μου θύμισες... Γλεντζές Ελιάς... Είχαμε γράψει ιστορία τότε...
ΔιαγραφήΑΣ ΜΟΥ ΛΥΣΕΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΑ ΑΠΟΡΙΑ:
ΔιαγραφήΕΙΧΑΝ ΟΙ ΔΟΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ?