Καλός φίλος και άξιος δημοσιογράφος, ο Νίκος Αγγελίδης, γράφει σήμερα στο blog του:
Μόνο η ΑΕΚ μπορεί να τα κάνει αυτά. Δεν θα μπορούσε καμία άλλη ομάδα στον κόσμο να σερβίρει κατάμουτρα ένα τόσο πικρό ποτήρι στα χείλη των διψασμένων οπαδών της. Πεθάνανε- προφανώς – και δεν το έχουμε καταλάβει. Όταν παίζεις τέτοιον αγώνα αγόρι μου παίρνεις φόρα και... την καρφώνεις την μπάλα στα δίχτυα με όλη τη δύναμη της ψυχής σου. Χεστήκαμε για το πόσα λεφτά μας ζητάς και εσύ και οι υπόλοιποι, όταν δεν μπορείτε να μας δώσετε μισή χαρά. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Έχουμε αρρωστήσει. Περπατάμε χρόνια τώρα και παραμιλάμε. Λέμε συνθήματα για την προσφυγιά και για την ιστορία μας. Μαθαίνουμε στα παιδιά μας γιατί η ΑΕΚ διαφέρει από όλους τους άλλους κι όταν έρχεται η ώρα να γυρίσουν και αυτά με ένα χαμόγελο στα χείλη πηγαίνουν στο σχολείο την επομένη των αγώνων με κατεβασμένα κεφάλια. Εγώ θυμάμαι την ΑΕΚ του Φάντροκ που είχε τη δύναμη στο 120’ με τον Τάσο στη παγωμένη Μόσχα να καθαρίσει τη Δυναμό. Χθες κόντρα σε μία ομάδα ουσιαστικά αδιάφορη, μισή, που έπαιζε απλά για το ονόρε και για να αποδείξει ότι πράγματι είναι κλάσης ανώτερη δεν καταφέραμε δυστυχώς να αποδείξουμε τίποτα. Το μόνο που αποδείξαμε για μία ακόμη φορά είναι ότι χρειάζεται να μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο. Να αλλάξουν τα πάντα και δείχνοντας εμπιστοσύνη στον θεόσταλτο Μανόλο Χιμένεθ να χτίσουμε μελλοντικά μία ΑΕΚ με προοπτική. Αυτό χρειάζεται. Προοπτική και τίποτε άλλο. Η ομάδα αυτή με την ψυχολογία με την οποία είναι εμποτισμένη δεν έχει θέση σε ένα αισιόδοξο αύριο. Χρειάζονται ριζικές τομές. Η διοίκηση έχει δείξει θέληση και διάθεση. Ο Αδαμίδης έχει αποδείξει ότι μπορεί και με αυτή τη συνταγή πρέπει να προχωρήσουμε. Ο Χιμένεθ μπορεί να τους έδειξε το μονομάχο αλλά στην αρένα η ομάδα κατέρρευσε. Πάρε τη μπάλα αγόρι μου και βάλ’ την στο πλεκτό. Μη μας βασανίζεις και εσύ και όλοι οι άλλοι με τους μάνατζερ. Η φανέλα είναι βαριά και ασήκωτη για κάποιους από εσάς. Εμείς θα συνεχίσουμε να σηκώνουμε το σταυρό του μαρτυρίου, θα ανέβουμε το Γολγοθά μέχρι το Καυτανζόγλειο και θα δώσουμε τη δική μας μάχη και εκεί. Πολύ απλά επειδή, ΑΕΚάρα πεθαίνουμε για σένα και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει με τίποτα. Με κανένα αποτέλεσμα, με κανένα αποκλεισμό. Ραντεβού όλοι στα χαρακώματα της Θεσσαλονίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου