Μια σκέψη για τη σημερινή ημέρα

Πολλά έχουν ειπώθηκαν και γράφτηκαν για την ημέρα αυτή. Κι όμως, αφού αποσυρθεί και η Φιλαρμονική και μαζευτούμε στις πλατείες για το καφεδάκι μας, θα εξακολουθούν να «αιωρούνται» κάποιοι στίχοι:

Απ’ εσάς απομακραίνει
Κάθε δύναμη εχθρική
Αλλά ανίκητη μια μένει
Που τες δάφνες σας μαδεί

Μία, που όταν ωσάν λύκοι
Ξαναρχόστενε ζεστοί,
Κουραμένοι από τη νίκη,
Αχ! Τον νουν σας τυραννεί.

Η Διχόνοια που βαστάει
Ενα σκήπτρο η δολερή
Καθενός χαμογελάει,
Πάρ’ το, λέγοντας, και συ.

Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει
Έχει αλήθεια ωραία θωριά
Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει
Εισέ δάκρυα θλιβερά.

Από στόμα οπού φθονάει,
Παλληκάρια, ας μην‘πωθή,
Πως το χέρι σας κτυπάει
Του αδελφού την κεφαλή.

Μην ειπούν στο στοχασμό τους
Τα ξένα έθνη αληθινά:
Εάν μισούνται ανάμεσό τους
Δεν τους πρέπει ελευθεριά.

(Από τον Ύμνο Εις την Ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού, Στίχοι 142 – 147)

Και του χρόνου . . .

Θεόδωρος Μαγκλάρας.