Προβληματισμός, ανησυχία για το άμεσο μέλλον της κυβέρνησης και της ελληνικής οικονομίας, αλλά και προβλέψεις για πρόωρες εκλογές «πολύ πριν από το 2013» έχουν παραλύσει το εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος μετά το ναυάγιο της Παρασκευής στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, στο Προεδρικό Μέγαρο.
«Πήγε να εκθέσει τον Σαμαρά αλλά εξέθεσε τη χώρα», έλεγαν το
βράδυ της Παρασκευής υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, ενώ μετά την πρωθυπουργική δήλωση της ίδιας ημέρας διευρύνεται επικίνδυνα για τη συνέχιση της κυβερνητικής λειτουργίας το χάσμα ανάμεσα στον Γ. Παπανδρέου και τους κορυφαίους.
Τα σχόλια υπουργών και βουλευτών -ανώνυμα προς το παρόν αλλά τα όργανα θα αρχίσουν σύντομα- κινούνταν ανάμεσα στο ότι η πρωτοβουλία Παπανδρέου απεδείχθη άνευ σημασίας, ενώ διαφημίστηκε ως υπέρβαση, και στο ότι στο βωμό της τακτικής του να διασώσει τον εαυτό του, δεν υπολογίζει την επιδείνωση της θέσης της κυβέρνησής του και της Ελλάδας και μάλιστα στην τελική ευθεία των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα.
Η Τρόικα δεν αντελήφθη τη δήλωση του πρωθυπουργού ως μήνυμα αποφασιστικότητας ότι θα συνεχίσει τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά ως ακριβώς το αντίθετο. Και η δήλωση Ρεν, το βράδυ της Παρασκευής, υποκρύπτει σαφώς ότι άποψη των Βρυξελλών είναι ότι το πρόγραμμα δανεισμού της Ελλάδας κρέμεται σε μια κλωστή, καθώς ο Παπανδρέου είναι πλέον απομονωμένος από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και ευάλωτος έναντι των υπουργών που δεν σταμάτησαν να διαφωνούν επειδή εκείνος δήλωσε ότι δεν θα υπολογίσει το πολιτικό κόστος.
Ταυτόχρονα, δε, οι Βρυξέλλες αξιολογούν ως εξαιρετικά σημαντική τη στάση που τηρεί το συνδικαλιστικό ΠΑΣΟΚ κατά των μεταρρυθμίσεων και (αφού ενημερώθηκαν από πρώτο χέρι για τις αντιδράσεις των «πράσινων» συνδικαλιστών στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, στον ΟΠΑΠ, στο λιμάνι του Πειραιά κ.λπ.) προβλέπουν σύντομα πολιτικό «κραχ».
Την ίδια ώρα που το Μαξίμου κάνει λόγο για μείζονα πρωτοβουλία, είναι ενδεικτικό ότι βασικοί υπουργοί μιλούν για κινήσεις δευτερογενείς και συμπληρωματικές που, αφενός, αποδεικνύονται άνευ ουσίας και, αφετέρου, δεν απαντούν στην ασφυκτική πίεση της Τρόικας για αποτελέσματα «εδώ και τώρα».
Το συμπέρασμα είναι ότι ο Παπανδρέου επιμένει στην απόσπαση ενός «ναι» από την αντιπολίτευση στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα όταν δεν έχει καταφέρει να πείσει ακόμα βασικά στελέχη της κυβέρνησής του, σημαντικά κομμάτια των κομματικών του δυνάμεων και φυσικά ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Στελέχη που, όπως έλεγαν, απορούν με την επιμονή του πρωθυπουργού στην ανάγκη συναίνεσης ακόμα και μετά τη σύσκεψη της Παρασκευής, δηλώνοντας ιδιαιτέρως ανήσυχοι για τις εξελίξεις.
«Εκχωρώντας το δικαίωμα της επιλογής των υπουργών του και της απόφασης των πολιτικών, ουσιαστικά εκχωρεί το δικαίωμα του κυβερνάν. Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε ήδη και ακόμα και αν προέκυπτε συναίνεση, το αποτέλεσμα είναι ότι η ελληνική κοινωνία και η Τρόικα εμπεδώνουν ότι είμαστε αδύναμοι να συνεχίσουμε.
Του Γιάννη Καμπουράκη στον ‘Τύπο της Κυριακής”
«Πήγε να εκθέσει τον Σαμαρά αλλά εξέθεσε τη χώρα», έλεγαν το
βράδυ της Παρασκευής υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, ενώ μετά την πρωθυπουργική δήλωση της ίδιας ημέρας διευρύνεται επικίνδυνα για τη συνέχιση της κυβερνητικής λειτουργίας το χάσμα ανάμεσα στον Γ. Παπανδρέου και τους κορυφαίους.
Τα σχόλια υπουργών και βουλευτών -ανώνυμα προς το παρόν αλλά τα όργανα θα αρχίσουν σύντομα- κινούνταν ανάμεσα στο ότι η πρωτοβουλία Παπανδρέου απεδείχθη άνευ σημασίας, ενώ διαφημίστηκε ως υπέρβαση, και στο ότι στο βωμό της τακτικής του να διασώσει τον εαυτό του, δεν υπολογίζει την επιδείνωση της θέσης της κυβέρνησής του και της Ελλάδας και μάλιστα στην τελική ευθεία των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα.
Η Τρόικα δεν αντελήφθη τη δήλωση του πρωθυπουργού ως μήνυμα αποφασιστικότητας ότι θα συνεχίσει τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά ως ακριβώς το αντίθετο. Και η δήλωση Ρεν, το βράδυ της Παρασκευής, υποκρύπτει σαφώς ότι άποψη των Βρυξελλών είναι ότι το πρόγραμμα δανεισμού της Ελλάδας κρέμεται σε μια κλωστή, καθώς ο Παπανδρέου είναι πλέον απομονωμένος από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις και ευάλωτος έναντι των υπουργών που δεν σταμάτησαν να διαφωνούν επειδή εκείνος δήλωσε ότι δεν θα υπολογίσει το πολιτικό κόστος.
Ταυτόχρονα, δε, οι Βρυξέλλες αξιολογούν ως εξαιρετικά σημαντική τη στάση που τηρεί το συνδικαλιστικό ΠΑΣΟΚ κατά των μεταρρυθμίσεων και (αφού ενημερώθηκαν από πρώτο χέρι για τις αντιδράσεις των «πράσινων» συνδικαλιστών στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, στον ΟΠΑΠ, στο λιμάνι του Πειραιά κ.λπ.) προβλέπουν σύντομα πολιτικό «κραχ».
Την ίδια ώρα που το Μαξίμου κάνει λόγο για μείζονα πρωτοβουλία, είναι ενδεικτικό ότι βασικοί υπουργοί μιλούν για κινήσεις δευτερογενείς και συμπληρωματικές που, αφενός, αποδεικνύονται άνευ ουσίας και, αφετέρου, δεν απαντούν στην ασφυκτική πίεση της Τρόικας για αποτελέσματα «εδώ και τώρα».
Το συμπέρασμα είναι ότι ο Παπανδρέου επιμένει στην απόσπαση ενός «ναι» από την αντιπολίτευση στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα όταν δεν έχει καταφέρει να πείσει ακόμα βασικά στελέχη της κυβέρνησής του, σημαντικά κομμάτια των κομματικών του δυνάμεων και φυσικά ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Στελέχη που, όπως έλεγαν, απορούν με την επιμονή του πρωθυπουργού στην ανάγκη συναίνεσης ακόμα και μετά τη σύσκεψη της Παρασκευής, δηλώνοντας ιδιαιτέρως ανήσυχοι για τις εξελίξεις.
«Εκχωρώντας το δικαίωμα της επιλογής των υπουργών του και της απόφασης των πολιτικών, ουσιαστικά εκχωρεί το δικαίωμα του κυβερνάν. Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε ήδη και ακόμα και αν προέκυπτε συναίνεση, το αποτέλεσμα είναι ότι η ελληνική κοινωνία και η Τρόικα εμπεδώνουν ότι είμαστε αδύναμοι να συνεχίσουμε.
Του Γιάννη Καμπουράκη στον ‘Τύπο της Κυριακής”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου