Κι άλλα λόγια για "ανάγκη μεταρρυθμίσεων"

Σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα οργανωτικής και λειτουργικής ανασυγκρότησης του κράτους θα πρέπει να στηρίζονται οι μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όσο επείγουσες και αν είναι, με συγκεκριμένους και μακροπρόθεσμους στόχους, που δεν εκμηδενίζει την κοινωνική και ποιοτική διάσταση των παρεχόμενων υπηρεσιών, σύμφωνα με γνώμη της
Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ).

Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΟΚΕ συνεδρίασε σήμερα προκειμένου να διαμορφώσει την εισήγησή της προς την Ολομέλεια επί του Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων (ΕΠΜ) 2011-2014.

Η ΟΚΕ στη γενική αξιολόγηση του Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων 2011-2014 επισημαίνει ότι η κυβέρνηση απαιτείται να προχωρήσει άμεσα στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις ώστε το επιχειρηματικό περιβάλλον να αποκτήσει την επιθυμητή σταθερότητα, διαφάνεια, χαμηλό γραφειοκρατικό κόστος και σταθερό φορολογικό πλαίσιο με αναπτυξιακά χαρακτηριστικά, ώστε η χώρα μας να γίνει ελκυστική ως επενδυτικός προορισμός όχι μόνο των ξένων, αλλά και των ελληνικών κεφαλαίων.

Η ουσιαστική αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος απαιτεί, σύμφωνα με τη Γνώμη της ΟΚΕ, να προχωρήσει άμεσα η κυβέρνηση τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που εξυπηρετούν έναν ολοκληρωμένο μακροπρόθεσμο και αναπτυξιακό σχεδιασμό. Τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που οδηγούν τη χώρα στην ανάπτυξη της εξωστρέφειάς της και στον περιορισμό της εξάρτησης του ΑΕΠ από την εγχώρια καταναλωτική δαπάνη, στην ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας, στη στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, και στην αύξηση της διαφάνειας και της λογοδοσίας, ώστε να μην είναι δυνατές σκανδαλώδεις παραγραφές που δημιουργούν αρνητικά κοινωνικά αντανακλαστικά.

Η σκληρή λιτότητα, σύμφωνα με την ΟΚΕ, ποτέ δεν έχει λειτουργήσει ως στρατηγική για την ανάπτυξη και η Ελλάδα χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί ούτως ή άλλως να αποπληρώσει τα χρέη της και να γίνει οικονομικά και κοινωνικά βιώσιμη. H περαιτέρω μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος δεν μπορεί να προκύψει από πρόσθετες οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων. Η «απόδοση» των μέτρων αυτών είναι πρόσκαιρη και με τεράστιο κοινωνικό κόστος, ενώ αναμφίβολα υπονομεύει την ανάπτυξη. Όπως, επίσης, δεν μπορεί να προκύψει από «εύκολα», στην εφαρμογή τους, φορολογικά μέτρα (π.χ. ΦΠΑ, έκτακτη εισφορά κ.ά), που δεν αγγίζουν τα δομικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, τα οποία χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, δηλαδή της ανάπτυξης μέσω της παραγωγής και της μείωσης της φοροδιαφυγής.

Τέλος, για το ζήτημα της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας η ΟΚΕ θεωρεί ότι αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι το περιεχόμενο που δίνεται στον όρο «αξιοποίηση». Ένας τόσο σημαντικός αναπτυξιακός τομέας δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται με τη μορφή του κατεπείγοντος, χωρίς σχεδιασμό, απλά και μόνο στο πλαίσιο μιας καθαρά «τεχνοκρατικής» και λογιστικής διαδικασίας αποτίμησης, προκειμένου να πληρωθεί ένα τμήμα του συνεχώς διογκούμενου χρέους. «Είναι επιβεβλημένο να συμπεριληφθεί και η συνισταμένη της παραγωγικής αξιοποίησης του δημόσιου πλούτου, με ότι αυτό συνεπάγεται, προκειμένου να μην χάσει η εθνική οικονομία μια ισχυρή βάση παραγωγικής ανασυγκρότησης, τώρα και στο μέλλον».