Αυτός, αυτή και τα μυστήρια

Δεν έχω ειδήσεις βρε παιδιά. Είναι και τριήμερο του Καρνάβαλου, ειδήσεις γιοκ. Την Τετάρτη περιμένουμε τον Προϋπολογισμό. Μέχρι τότε, νέκρα. Είπα λοιπόν κι εγώ, για να σας κρατάω σε εγρήγορση, να γράψω έναν φανταστικό διάλογο (αλλά σε μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ συνάντηση). Πάμε,
λοιπόν:

Αυτή: Καλημέρα
Αυτός: Γεια σου
Αυτή: κάθησε
Αυτός: Ευχαριστώ
Αυτή: Κοίτα, τα πράγματα μεταξύ μας έχουν φτάσει σε νεκρό σημείο, αλλά έτσι είμαστε και οι δυο χαμένοι. Βλέπεις δυνατότητα να συνυπάρξουμε με κάποιον τρόπο;
Αυτός: Φυσικά και βλέπω. Με κάποιες προϋποθέσεις, μπορούμε να πάμε παρέα μέχρι το τέλος της θητειας μας.
Αυτή: Σε ακούω.
Αυτός: Πρώτα από όλα, πρέπει να φύγουν από τις θέσεις τους ο (λέει ένα όνομα) και ο (λέει ένα άλλο όνομα). Μετά, οι έμπειροι πρέπει να αναλάβουν τα ηνία του μαγαζιού, βλέπεις ότι το σύστημα όπως είναι δεν τσουλάει.
Αυτή: Τι ακριβώς εννοείς;
Αυτός: Εσύ θα είσαι στη θέση σου, στο γραφείο σου, θα παίρνεις κανονικά το μισθό σου, κάποιοι από τους απολύτως απαραίτητους συνεργάτες σου (όχι όλοι, φυσικά) θα σε πλαισιώνουν και τα υπόλοιπα θα τα κάνουμε εμείς.
Αυτή: Ποιοι εσείς;
Αυτός: Οι πολλοί και οι έμπειροι
Αυτή: Δεν νομίζω ότι αυτά που ζητάς μπορούν να γίνουν.
Αυτός: Τότε, θα συνεχίσουμε όπως είμαστε τώρα
Αυτή: Και την Τετάρτη τι θα γίνει;
Αυτός:.....
Αυτή: Καλά ίσως τα ξαναπούμε μέχρι τότε.
Αυτός: Μπορεί...
Αυτή: Άρα, προς το παρόν δεν έχουμε να πούμε κάτι άλλο.
Αυτός: Μάλλον όχι.
Αυτή: Καλό απόγευμα.
Αυτός: Επίσης.

Ήταν, όπως έγραψα παραπάνω, ένας φανταστικός διάλογος. Μια προσπάθεια (ανα)διανομής εξουσίας μεταξύ δυο προσώπων. Ελπίζω να το βρήκατε ενδιαφέρον και να το διαβάσατε, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να γεμίσετε λίγα από τα λεπτά του εορταστικού τριημέρου. Του τριημέρου του Καρνάβαλου.
Καλές Απόκρηες! Μακάρι να αναγνωρίζετε δίπλα σας τους μασκαράδες. Όχι μόνο των Απόκρεω. Μιλάω για τους μασκαράδες όλου του χρόνου.
Και ως την Τετάρη, που συζητιέται ο Προϋπολογισμός του Δήμου, μπορεί -αν δεν έχω πάλι ειδήσεις- να σας ξαναγράψω έναν ακόμα φανταστικό διάλογο, έτσι, για να περνάει η ώρα...