Eνα νέο μοντέλο ενημέρωσης ξεκίνησε ήδη στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα. Από εδώ, μπορείτε καθημερινά να ενημερώνεστε για ό,τι συμβαίνει στην πόλη μας, αλλά και να γίνετε ΕΣΕΙΣ ο ρεπόρτερ, που θα μας στέλνετε ό,τι βλέπετε γύρω σας και σας κάνει εντύπωση. Σας περιμένουμε στο mail ta.pragmata@yahoo.gr

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Μια εξομολόγηση εκ βαθέων..

O φίλος και συνάδελφος στην εκδοτική μας προσπάθεια Γιάννης Τριανταφύλλου, μας έστειλε την παρακάτω μελαγχολική είδηση, που όμως πρέπει να τη συνυπολογίσουμε στην αποτίμηση των ημερών που ζούμε: 

Δεν είναι «τοπικό νέο», μας αφορά όμως όλους... Είναι η αγωνία ενός
νέου επιστήμονα που επέστρεψε στην πατρίδα του για να γνωρίσει την γραφειοκρατία και την απαξίωση και τώρα φεύγει πάλι για να μπορέσει να δημιουργήσει κάτι, ξανά, στη ζωή του... Αξίζει να το διαβάσουμε όλοι και να σκεφτούμε τι από αυτά που γυρίζουν την Ελλάδα πίσω περνάει από το χέρι του καθενός και μπορεί να το αλλάξει...
 ***


Μετά από 4 ακριβώς χρόνια στην Ελλάδα, αποφάσισα να φύγω και πάλι. Η αλήθεια είναι ότι αυτά τα 4 χρόνια πολύ συχνά ήμουνα δυσαρεστημένος ή απογοητευμένος με κάτι. Το μόνο που με κράταγε εδώ ήταν η οικογένεια και κάποιοι φίλοι. Δεν έψαχνα "ενεργά" να φύγω, αλλά πριν λίγους μήνες βρέθηκε μπροστά μου μια ευκαιρία για δουλειά στη Νορβηγία, σε αντικείμενο και θέση που μου ταίριαζε απόλυτα. Αποφάσισα να στείλω μία αίτηση πιο πολύ από περιέργεια, και μετά σχεδόν το ξέχασα. Τελικά με καλέσανε για συνέντευξη και στις 15 Δεκεμβρίου μου κάνανε πρόταση να πάω να εργαστώ εκεί. 15 Δεκεμβρίου ήτανε η μέρα που επέστρεψα στην Ελλάδα πριν 4 χρόνια... Όπως έλεγε κι ένας παλιός μου καθηγητής "Whoever created this world must have a very good sense of humour..."

Την πρόταση τη δέχτηκα, και τέλος Φεβρουαρίου φεύγω από την Ελλάδα. Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν εύκολη απόφαση. Το να γυρίζεις τον κόσμο με μια βαλίτσα είναι ωραίο, και είχα την τύχη να το κάνω αρκετά ώστε να το χορτάσω. Θα προτιμούσα τώρα να έμενα εδώ και να έφτιαχνα τη ζωή μου. Θα πει κανείς... και γιατί δε μένεις?
Όντως, θα μπορούσα να μείνω. Έχω μια δουλειά που είναι μάλλον καλή, δεδομένων των συνθηκών. Έχω δει όμως και πως είναι τα πράγματα αλλού, και έχω δει πως μπορεί είναι πολύ καλύτερα. Εδώ, η δουλειά μου είχε γίνει πολύ αγχωτική (αν δεν έβρισκα εγώ χρηματοδότηση δε θα είχα μισθό) και δεν έβλεπα να οδηγεί πουθενά. Η αναγνώριση που είχα ήταν πολύ περιορισμένη και μόνο ηθικής φύσεως (χρήσιμο κι αυτό, αλλά... δεν τρώγεται!). Αποφάσισα λοιπόν να τα μαζέψω και να πάω σε ένα πολύ πιο πολιτισμένο περιβάλλον. Η Νορβηγία άλλωστε κατατάσσεται διαρκώς στην κορυφή της λίστας των χωρών με κριτήριο την ποιότητα ζωής.

Τι ήταν αυτό που με έκανε να πάρω τη μεγάλη απόφαση? Κυρίως η έλλειψη προοπτικών στην Ελλάδα, η κακή αντιμετώπιση που είχα σε πολλές περιπτώσεις, και -δυστυχώς- η πολύ χαμηλή ποιότητα ζωής.

Πολλά πράγματα που εδώ μας φαίνονται αυτονόητα, αλλού ακούγονται... εξωγήινα. Παράδειγμα: για να πληρωθώ ως ερευνητής σε πανεπιστήμιο χρειάστηκε να πάω στην εφορία, να δηλώσω πως είμαι ελεύθερος επαγγελματίας, να κόβω αποδείξεις κάθε φορά που πληρώνομαι (και να κάνω πολύ ακόμα χαρτούρα, που υπολόγισα πως μου τρώει... μία εργάσιμη βδομάδα το χρόνο!), να κρατάω βιβλία, να κάνω περιοδικές δηλώσεις ΦΠΑ (και να πληρώνω πρόστιμο αν ξεχάσω μία), να παίρνω καθυστερημένα τους μισθούς μου κλπ, κλπ, κλπ. Σε όσες άλλες χώρες είχα δουλέψει (3 μέχρι τώρα), τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά: υπογράφεις μια σύμβαση, δίνεις τον αριθμό τραπεζικού λογαριασμού σου, και στο τέλος του μήνα έχεις το μισθό σου.

Άλλο παράδειγμα: όταν πρωτοήρθα, μου είπανε στο ΕΜΠ πως αν μπορέσω να βρω χρηματοδότηση έχει καλώς, διαφορετικά δε μπορούν να μου πληρώσουν μισθό. Την ίδια στιγμή (αρχές του 2007) μονιμοποιήθηκαν εκατοντάδες άνθρωποι που έτυχε να έχουν 2 χρόνια συνεχόμενες συμβάσεις με πανεπιστήμια, επειδή θεωρήθηκε πως καλύπτουν "πάγιες και διαρκείς ανάγκες"!!!! Έτσι, είδα υποψήφιους διδάκτορες να έχουν μόνιμη θέση στο πανεπιστήμιο όπου εκπονούν το διδακτορικό τους...

Προσπάθησα να βρω δουλειά και εκτός ΕΜΠ, αλλά στον τομέα μου. Ανακάλυψα πως για να κάνεις αίτηση σε ελληνικό πανεπιστήμιο πρέπει να θυσιάσεις πολύ χρόνο, και αρκετά δέντρα (ήθελα να ήξερα, τους υπολογιστές γιατί τους έχουνε). Και είδα με τα μάτια μου αυτό που άκουγα σε ιστορίες άλλων, ότι δηλαδή πολλές φορές οι εκλογές μελών ΔΕΠ είναι στημένες... Προσπάθησα και στον ιδιωτικό τομέα, αλλά κι εκεί απέτυχα. Αν σου κλείνουν τόσες πόρτες, πρέπει να είσαι ηλίθιος για να επιμένεις, ενώ ταυτόχρονα αλλού σου στρώνουν το κόκκινο χαλί...

Και ενώ κουτσά-στραβά κατάφερνα να βγάζω έναν αξιοπρεπή μισθό, ήρθε το ΔΝΤ και η ΕΕ να μας ξυπνήσει από το λήθαργο. Και έτσι ανακάλυψα πως μηχανοδηγοί του ΟΣΕ παίρνουνε μισθούς πολλαπλάσιους από τον καθηγητή πανεπιστημίου. Λιμενεργάτες επίσης. Δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονται για να κάθονται (σίγουρα όχι όλοι, αλλά αρκετοί). Μέχρι που πρόσφατα έμαθα για μία οικογενειακή γνωστή που μας διαμαρτυρήθηκε γιατί κόψανε τις 2 συντάξεις της και πλέον δεν παίρνει 5,300/μήνα, αλλά μόνο... 3,800 ευρώ. Ναι, σύνταξη από το δημόσιο... Και έμαθα και για μία ακόμα περίπτωση 47χρονης που πριν ένα μήνα πήρε πλήρη σύνταξη με 150,000 ευρώ εφάπαξ.... Αν δεν είναι κοροϊδία όλα αυτά, τι είναι?

Και τέλος, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η χαμηλή ποιότητα ζωής. Όταν πρωτοήρθα προσπάθησα να χρησιμοποιώ όσο μπορώ τις αστικές συγκοινωνίες. Το 2009 έβγαλα και ετήσια κάρτα απεριορίστων διαδρομών. Δυστυχώς απογοητεύτηκα πλήρως από τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Τα δρομολόγια των λεωφορείων είναι εντελώς αναξιόπιστα, ενώ τις ώρες αιχμής σε όλα τα μέσα επικρατούν συνθήκες σαρδελοκουτιού... Άρχισα λοιπόν να χρησιμοποιώ αυτοκίνητο όλο και περισσότερο, παρόλο που δε φημιζόμαστε για τους καλούς μας τρόπους στην οδήγηση. Και φτάσαμε στον τελευταίο μήνα, που με τις απεργίες στα ΜΜΜ της Αθήνας η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.
Παράλληλα, είδα το κέντρο της Αθήνας (εκεί όπου μεγάλωσα δηλαδή) να υποβαθμίζεται πολύ. Κυρίως μετά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008, αλλά η κατρακύλα είχε ήδη ξεκινήσει. Πλέον στο κέντρο επικρατεί αναρχία. Ο καθένας παρκάρει όπου τον βολεύει ( ο νέος δήμαρχος ευτυχώς προσπαθεί να το αλλάξει αυτό). Δρόμοι κλείνουν για ψύλλου πήδημα. Η περιοχή γύρω από το ιστορικό κτήριο του Πολυτεχνείου και το Αρχαιολογικό Μουσείο έχει γίνει επικίνδυνη (και ο πεζόδρομος της Τοσίτσα απαγορευμένη περιοχή...). Τα κεντρικότερα πεζοδρόμια της πόλης έχουν γεμίσει σεντόνια με κλεμμένα ή μαϊμούδες, και δίνουν εικόνα τριτοκοσμική. Δύο διαδοχικές κυβερνήσεις "προσπάθησαν" να απαγορεύσουν το κάπνισμα, όπως γίνεται στις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου και απέτυχαν. Είτε μας κοροϊδεύουν ή είναι ανίκανοι.

Θέλω να πιστεύω πως φτάσαμε επιτέλους στον πάτο, και σιγά-σιγά (εξαιρετικά σιγά στην αρχή!) θα αρχίσουμε να γινόμαστε καλύτεροι. Μακάρι να γίνει, κι ας μην είμαι εδώ να το ζήσω.

5 σχόλια:

  1. Ένα σωρό λαθροχειρίες, αν και λείπει η συνήθης επωδός. Στο ΛΑΟΣ την ξέρουν και την τραγουδάνε.

    "...μηχανοδηγοί του ΟΣΕ παίρνουνε μισθούς πολλαπλάσιους από τον καθηγητή πανεπιστημίου."

    Αλήθεια, όλοι τους; Πως το ξέρουμε; Με βάση το τρομερό εύρημα του "μέσου όρου μισθού"; Έγινε της μόδας να συμψηφίζουμε ελλειμματικά ταμεία και φαγωμένα κονδύλια από μεγαλοκεφάλια, με τους μισθούς των εργαζομένων; Οι μίζες και οι πραγματικοί λόγοι που κάνουν μια επιχείρηση προβληματική, είναι πλέον φταίξιμο των εργαζομένων; Και μάλιστα, ΟΛΩΝ; Μια χαρά δουλεύει ο κοινωνικός αυτοματισμός βλέπω. Και μετά θέλουμε κοινωνικό κράτος...

    "Λιμενεργάτες επίσης. Δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονται για να κάθονται (σίγουρα όχι όλοι, αλλά αρκετοί)."

    Πόσοι; Γνωρίζει ο κύριος ή τα πετάει στον αέρα χάριν εντυπωσιασμού; Έχει πάει βόλτα από το Πέραμα και τα ναυπηγεία στον Ασπρόπυργο να δει τι θα πει λιμενεργάτης; Αν βρει κανέναν, ας του εξηγήσει και τι είναι τα "εργασιακά δικαιώματα" γιατί είναι πολύ πιθανό να μην τα έχει γνωρίσει ποτέ του εκεί πάνω σκαρφαλωμένος στα πλοία.

    "να υποβαθμίζεται πολύ. Κυρίως μετά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008..."

    Πιθανώς επειδή τότε προσεδαφίστηκε ο φίλος στην Ελλάδα. Ας μας πει κάποιος για το σχέδιο υποβάθμισης του ιστορικού κέντρου δια χειρός Κακλαμάνη, για την απαξίωση της γης στον Ελαιώνα δια χειρός Λαλιώτη, την απαξίωση της γης στον Αγ.Παντελεήμονα ελέω πονηρών μεσιτών που χρησιμοποιούν τα χρυσαύγουλα και τον ανθρώπινο πόνο για να κάνουν μπίζνα.

    "Πλέον στο κέντρο επικρατεί αναρχία."

    Μπορεί να μας θυμίσει μια εποχή που δεν επικρατούσε αυτή η εικόνα; Ή για όλα φταίει ο Δεκέμβρης;

    "Τα κεντρικότερα πεζοδρόμια της πόλης έχουν γεμίσει σεντόνια με κλεμμένα ή μαϊμούδες, και δίνουν εικόνα τριτοκοσμική".

    Την ίδια ώρα που τα νόμιμα μαγαζιά σ'αυτά τα πεζοδρόμια δεν μπορούν να αντέξουν τα όλο και αυξανόμενα χαράτσια των ενοικιαστών, των τιμολογίων της ΔΕΗ, των δημοτικών τελών, των κλήσεων της εφορίας, τις φασιστικές περαιώσεις. Δεν είναι τριτοκοσμική άραγε και η εικόνα του νόμιμου εμπορικού κόσμου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Μουτζαχεντίν, έχουμε ξαναδιαφωνήσει στο παρελθόν στο ίδιο ζήτημα. Σε πολλά που λες συμφωνώ (Κακλαμάνη, Λαλιώτη, λιμενεργάτες)

    Δεν μας είπες όμως γιατί 2.500 "εργαζόμενοι" του ΟΣΕ ήταν υπεράριθμοι εν έτει 2010? Μήπως γιατί μπήκαν με ρουσφέτι? Γιατί οι μίσοι υπάλληλοι του δήμου Αθηναίων στο τμήμα καθαριότητας είναι αποσπασμένοι αλλού? Μήπως γιατί τους έκαναν ρουσφέτι?
    Συγγνώμη αλλά εγώ τα δικαιώματα ΑΥΤΩΝ των Δημοσίων Υπαλλήλων που ενδίδουν στα ρουσφέτια δεν θα τα υποστηρίξω.

    Για τις μπίζνες που κάνουν οι λαθρέμποροι και το πανηγύρι που έχει στηθεί με τις δήθεν μη κερδοσκοπικές Μ.Κ.Ο. που υποστηρίζουν "ανιδιοτελώς και αφιλοκερδώς" τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών έχεις γνώμη?

    Για την αναρχία στο κέντρο βλέπω ότι το παραδέχεσαι. Δεν σε βλέπω όμως ζωηρά να την καταδικάζεις. Γιατί? Σου αρέσει αυτή η κατάσταση "αναρχίας" που όπως παραδέχθηκες ζούμε?

    Το ίδιο κάνεις και για το τελευταίο θέμα. Καταδικάζεις την κακιά ΔΕΗ, εφορία αλλά δεν σε βλέπω να καταδικάζεις το παραεμπόριο, τους κλεπταποδόχους κτλ? Γιατί? Σου αρέσει το σεντόνι μπροστά στο μαγαζί αυτού που πληρώνει και όλα τα υπόλοιπα?

    Οι διαφωνίες που έχεις με τον συντάκτη του κειμένου δεν είναι πολλές. Απλά εδώ που έχουμε φτάσει πλέον μας φταίνε όλοι και όλα.

    Τσακωνόμαστε μεταξύ μας, έχουμε διχαστεί σε Δεξιούς-Αριστερούς, Δημόσιους-Ιδιωτικούς, υπερ-κατά μεταναστών, υπέρ-κατά μνημονίου ενώ άλλοι από πίσω μας παίζουν ωραία παιχνιδάκια.

    Διαίρει και βασίλευε που λέγαμε κάποτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Δεν μας είπες όμως γιατί 2.500 "εργαζόμενοι" του ΟΣΕ ήταν υπεράριθμοι εν έτει 2010? Μήπως γιατί μπήκαν με ρουσφέτι? Γιατί οι μίσοι υπάλληλοι του δήμου Αθηναίων στο τμήμα καθαριότητας είναι αποσπασμένοι αλλού? Μήπως γιατί τους έκαναν ρουσφέτι?"

    Ασφαλώς και συμφωνώ φίλε μου, μόνο που αυτοί δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Όπως και να'χει, δεν είναι ΟΛΟΙ οι δημόσιοι υπάλληλοι.

    "Για τις μπίζνες που κάνουν οι λαθρέμποροι και το πανηγύρι που έχει στηθεί με τις δήθεν μη κερδοσκοπικές Μ.Κ.Ο. που υποστηρίζουν "ανιδιοτελώς και αφιλοκερδώς" τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών έχεις γνώμη?"

    Με ΟΛΕΣ σχεδόν τις ΜΚΟ είμαι καχύποπτος, αλλά ιδιαίτερα με όσες σχετίζονται με Εκκλησία -των οποίων τα κρίματα έχουν βγει στη φόρα, ειδικά για εκείνη του πάπαρδου Χριστόδουλου- και όσες συνδέονται με μέλη του μεσαίου γράμματος Κ, κοινώς κυβερνητικά στελέχη. Η απάντησή όμως στην πραγματική μπίζνα που ξεκινάει από τα σύνορα στον Έβρο και φτάνει ντουγρού στην Αχαρνών, είναι αυτή;

    "Σου αρέσει αυτή η κατάσταση "αναρχίας" που όπως παραδέχθηκες ζούμε?"

    Εσύ προφανώς εννοείς το "άβατο των Εξαρχείων" και τα άλλα παραμύθια. Αν εννοείς την πρέζα και την εξαθλίωση, ρώτησε τον Νικήτα. Δική του ιδέα ήταν να γίνει show room της ανέχειας το ιστορικό κέντρο. Πέφτουν και οι τιμές βλέπεις και τα παίρνεις κοψοχρονιά μετά. Μιλώντας για πρέζα βέβαια, μην έχεις στο νου σου μόνο τα Εξάρχεια, γιατί δυο τετράγωνα πιο πάνω, στο Κολωνάκι, η πρέζα είναι καλύτερης ποιότητας -και οι χρήστες της κάπως πιο εμφανίσιμοι και περιποιημένοι- απλώς διακινείται μέσα στα μαγαζιά και δεν φαίνεται απ'το δρόμο.

    "Καταδικάζεις την κακιά ΔΕΗ, εφορία αλλά δεν σε βλέπω να καταδικάζεις το παραεμπόριο, τους κλεπταποδόχους κτλ"

    Το παραεμπόριο και οι κλεπταποδόχοι υπάγονται στον ποινικό κώδικα. Δεν έχει νόημα η όποια καταδίκη μου. Αυτή την επιλεκτικότητα όμως αδυνατώ να καταλάβω. Πως προσπερνάει κανείς αβίαστα την κουβέντα όπου υπάρχουν πραγματικές κρατικές ευθύνες (και ασυνέπειες), όπου προκύπτουν αυθαιρεσίες (π.χ.χαράτσια ΔΕΗ, ΕΡΤ, διόδια), όπου οι υπηρεσίες είναι ελειμματικές και δεν ανταποκρίνονται στους λογαριασμούς; Γιατί αντί να τα βάλουμε με το κράτος που παρανομεί εις βάρος μας, επιλέγουμε μόνο να κάνουμε φασαρία για κάποιους ποινικούς παραβάτες που παρανομούν απέναντι στο κράτος; Για εκείνους προβλέπονται νόμοι, άσχετα αν δεν εφαρμόζονται. Για το κράτος που έχει δεσμευτεί απέναντί μας, τι προβλέπεται;


    "Διαίρει και βασίλευε που λέγαμε κάποτε..."

    Στα λόγια μου έρχεσαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τσίμπατε τώρα μια καραμπινάτη (και με το νόμο παρακαλώ) παραγραφάρα του Βατοπεδίου και μετά συνεχίστε την παραμύθα περί προβλήματος μεταναστών και Στρούγκας. Άλλοι επιβουλεύονται τη γη μας και κάνουν μπίζνα στις πλάτες μας, μπάρμπααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είπαμε, η μεγάλη κοινωνία είναι καθρέπτης της μικρής... και ανάποδα η μικρή κοινωνία είναι καθρέπτης της μεγάλης.

    Πάντως αν θέλουμε να διορθώσουμε κάτι πρέπει να αλλάξουμε κάποτε. Και οι αλλαγές έρχονται μέσα από τον καθένα πρώτα σε ατομικό επίπεδο στη μικρή κοινωνία όπου ΖΕΙ και ΒΙΩΝΕΙ.
    Σκουπίζεις πρώτα μέσα στο σπίτι σου και στη συνέχεια έξω από αυτό.
    Φαντάσου αν δεν μπορείς να διορθώσεις τα κακώς κείμενα έξω ακριβώς από την πόρτα σου να θές να διορθώσεις αυτά της γειτονιάς σου.
    Δεν θα τα καταφέρεις ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή