"Φεύγανε σαν πουλιά τα ψαροκάικα"...

Οδηγίες εξόδου από την κρίση δίνει στο επιτελείο του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών ο ''Ευάγγελος Βενιζέλος'' της Τζαμάικας Audley Shaw. Να γίνει η Ελλάδα Τζαμάικα είχε προτείνει και ο πρώην αναπληρωτής επικεφαλής του ΔΝΤ Takatoshi Kato, θεωρώντας πως το πρόγραμμα διάσωσης που εφήρμοσε στη χώρα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το 2009 θα μπορούσε να είναι το
πρώτο βήμα βοήθειας για την έξοδο από την κρίση χρέους της Ελλάδας.
''Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει με την υποστήριξη που δέχεται από τις χώρες της ευρωζώνης και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Πρέπει να αποδειχθεί διαφανής με τους δανειστές της και κυρίως να δείξει την επιθυμία και να λάβει τα γενναία μέτρα που απαιτούνται για να "επιδιορθώσει" και να ξαναφτιάξει την ελληνική οικονομία'', υποδεικνύει ο κ. Shaw.
''Ενδεχόμενη οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας θα αποτελέσει παγκόσμιο πρόβλημα με άγνωστες ακόμη συνέπειες'', συμπληρώνει, στη γραμμή που έχουν υποστηρίξει ηγέτες άλλων χωρών και κορυφαίοι οικονομικοί παράγοντες.
Η περίπτωση της Τζαμάικας
Η Τζαμάικα αναγκάστηκε να κάνει γενναίες μεταρρυθμίσεις, προκειμένου να χτυπήσει τις δομικές παθογένειες της οικονομίας της. Βρίσκεται σε πορεία εξέλιξης του μεταρρυθμιστικού προγράμματος, αλλά ήδη κάποιες από τις πρωτοβουλίες που πάρθηκαν έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς.
Η Τζαμάικα είχε πολύ υψηλό δημόσιο χρέος και μεγάλο δημοσιοοικονομικό έλλειμμα. Κάτι που την έκανε ιδιαίτερα ευάλωτη σε πιέσεις κερδοσκόπων και μεγάλωνε την αβεβαιότητα στα μακροοικονομικά δεδομένα της χώρας. Οι όποιες ιδιωτικές επενδύσεις πνίγονταν από το μέγεθος του χρέους μας και η ανάπτυξη ήταν ανύπαρκτη.
Το οικονομικό επιτελείο της χώρας του δεν δίστασε να εφαρμόσει και την επιμήκυνση του χρέους της. Πείραμα που αρχικά αντιμετωπίστηκε περίπου ως υπογραφή της χώρας για την οικονομική καταστροφή της, αλλά στη συνέχεια αναγνωρίστηκε ως λύση η οποία υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να αποδειχθεί επιτυχημένη.
Ένα από τα σχέδια που εφαρμόστηκαν ήταν η μείωση των επιτοκίων του χρέους, μέσω της ανταλλαγής υφιστάμενων χρεών με νέα ομόλογα χαμηλότερου επιτοκίου, γεγονός που αποδείχτηκε σωτήριο. Το μέτρο αυτό συνίσταται ανεπιφύλακτα στην Ελλάδα.
Η συνταγή της επιτυχίας
''Απαιτείται κατ' αρχάς δυναμική και αποφασιστική δράση από την κυβέρνηση. Αυτό προέβλεπε, εκτός των άλλων, την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου τομέα μας. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να εξασφαλίσει η κυβέρνηση την απαραίτητη ρευστότητα για την αντιμετώπιση της κρίσης''.
Εξίσου σημαντικό θεωρεί το άνοιγμα της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές και προτείνει να εκμεταλλευθεί η χώρα μας τις σχέσεις της με τους εταίρους της. ''Εμείς πήραμε δάνειο 1,25 δισ. δολαρίων από το ΔΝΤ και άλλα 2,4 δισ. από την Παγκόσμια Τράπεζα και την Αναπτυξιακή Τράπεζα της Καραϊβικής, ποσό που αντιστοιχούσε με το 20% του ΑΕΠ μας''.
''Χρησιμοποιήσαμε όμως αυτά τα χρήματα για τις μεταρρυθμίσεις που χρειαζόμασταν. Σημαντική ήταν επίσης η στήριξη που λάβαμε από την Ε.Ε. για να προχωρήσουμε τις αλλαγές''.