Από το χθες στο σήμερα και στο τέλος τρία "μήπως;"

Γράφει ο Οδυσσέας Κουρτέσης

- Αλήθεια, τι συμβαίνει όταν καλείσαι να θυμηθείς την ιστορία σου;

- Τι συμβαίνει όταν σε ρωτούν για την "βαθύτερη" καταγωγή και τον τρόπο ζωής των προγόνων σου;

- Όταν πρέπει να πας πίσω, πολύ μα πολύ πίσω, και να ανασύρεις θύμησες, βιώματα, ακούσματα και διηγήσεις από τους δικούς σου προγόνους; που άλλους είχες την ευκαιρία να γνωρίσεις μα και άλλους δεν πρόλαβες καν να
γνωρίσεις;

Αρχικά ξεκινάς να αναφέρεις όλα όσα σου έρχονται κατευθείαν στη μνήμη...γιατί ευτυχώς για σένα, έχουν αφεθεί να περπατάνε άναρχα κάπου εκεί στο κενό που δημιουργείται μεταξύ του μακροχρόνιου και του βραχυχρόνιου "σκληρού δίσκου" του μυαλού σου.

- Και αν κάποια στιγμή κάνεις "Format";

- Τότε τι γίνεται;
- Πάει χάθηκαν όλες οι αναμνήσεις;
- Όλες οι πληροφορίες που είχες για να θυμάσαι ποιος είσαι και από που "κρατάει η σκούφια σου" που λέει ο σοφός λαός;
- Τι αξίες, ήθη και έθιμα θα έχεις να περάσεις στα παιδία σου;

Και θα πεις τώρα...

- Μα καλά τι λέει αυτός ο τρελός;
- Γιατί έχει όλες αυτές τις μεταφυσικές-υπαρξιακές-κουτές απορίες;

- Εδώ εμείς καιγόμαστε!
- Δεν προλαβαίνουμε να ανασάνουμε!
- Τρέχουμε από το πρωί μέχρι το άλλο πρωί για να καταφέρουμε να βγάλουμε χρήματα!
- Για να είμαστε συνεπείς στις οικονομικές υποχρεώσεις μας!
- Να κατορθώσουμε να είμαστε πολίτες-πρότυπο!
- Να μην χρωστάμε ούτε ένα "χαράτσι"!!!

Εντάξει, θα σε βοηθήσω λιγάκι λέγοντας σου λέξεις όπως Μικρασιατική καταστροφή, πρόσφυγες, αλησμόνητες πατρίδες, Σμύρνη και τέλος Νέα Φιλαδέλφεια!

(Τώρα αρχίζεις να καταλαβαίνεις, είμαι σίγουρος!)

Εδώ κάπου να αναφέρω μια αλήθεια που μπορεί ο καθένας να βρει σε πολλά βιβλία της Ιστορίας αλλά και στο Internet:

- Περίπου 3.000.000 "Έλληνες" που αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού της Σμύρνης και της ευρύτερης περιοχής είχαν κατορθώσει να κυριαρχούν οικονομικά και εμπορικά αλλά και καταφέρει επίσης να διατηρήσουν την "πολιτιστική τους κληρονομιά" παρ' ότι αποτελούσαν μειονότητα σε εχθρικό περιβάλλον.

Και τα χρόνια πέρασαν...

Και φτάσαμε στο σήμερα, όπου όλοι εμείς οι δημότες της Φιλαδέλφειας και της Χαλκηδόνας κατοικούμε στα ίδια ακριβώς μέρη που οι προαναφερθέντες "Έλληνες" ήρθαν και εγκαταστάθηκαν σαν πρόσφυγες μετά τον διωγμό τους από την Μικρά Ασία έχοντας φροντίσει ωστόσο να μεταφέρουν στις "βαλίτσες της καρδιάς" τους όλα αυτά που για εμάς αποτελούν ήθη, έθιμα και παραδόσεις.

- Και εμείς τι κάνουμε για αυτό σήμερα;
- Ποιο είναι το μεγάλο "ευχαριστώ" σε όλους "Αυτούς", των οποίων οι αξίες και ο τρόπος ζωής τους αποτέλεσαν τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίσαμε και χτίζουμε τις προσωπικότητες και τους χαρακτήρες μας;
- Που για πολλούς από εμάς αποτελούν συγγενικά πρόσωπα και πρόγονοι μας;
- Που συνέβαλαν στην καλλιέργεια των γραμμάτων και συνεισέφεραν με την παράδοσή τους στη μουσική πορεία του τόπου κάνοντας επίσης αισθητή την παρουσία τους και στον πνευματικό χώρο;

Θα πείτε πως έχουμε ένα σωρό Πολιτιστικούς Συλλόγους που μέσω αυτών φροντίζουμε να διατηρούμε όλα τα παραπάνω.

Ναι αλλά...

Μήπως δεν αρκεί μόνον αυτό;
- Μήπως εκτός από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που ασφαλώς μας χαροποιούν και μας κάνουν υπερήφανους για τις ρίζες μας, θα έπρεπε να σκεφτούμε και το πόση ευγένεια-ομόνοια -συλλογικότητα-συγκαταβατικότητα και συνεργασία χαρακτήριζε όλους τους "πρόσφυγες";
- Μήπως να προσπαθήσουμε να ενσωματώσουμε στην καθημερινότητα μας περισσότερες "αξίες";
- Μήπως να αλλάξουμε λιγάκι τρόπο σκέψης;
- Μήπως θα έπρεπε να καθίσουμε κάποια στιγμή όλοι μαζί στο ίδιο τραπέζι και να πάρουμε αποφάσεις για το δήμο και “τα κοινά...από κοινού”;
- Μήπως να συνειδητοποιήσουμε κάποια στιγμή στην ζωή μας πως αντιπαραθέσεις και αντικρούσεις απόψεων δεν οδηγούν επί της ουσίας πουθενά και δεν βοηθούν επουδενί στην επίλυση σημαντικών ζητημάτων που αφορούν το δήμο και τους δημότες;
- Μήπως να δούμε πως εκτός από το "εγώ" υπάρχει και το "εμείς";

- Μήπως...μήπως...μήπως;;;