Είναι
γνωστές στους πάντες οι παλαιοκομματικές μέθοδοι που χρησιμοποιεί ο κ.
Τομπούλογλου, για να δημιουργήσει εντυπώσεις, ευελπιστώντας να
κερδίσει
πολιτικά οφέλη. Στέρεψε από επιχειρήματα και επικαλείται με αγωνία λόγια
τα κ. Κόντου, τον οποίο, παρεμπιπτόντως, ο κ. Τομπούλογλου, στήριζε και
με δηλώσεις του επί Δημαρχίας Νίκου Αδαμόπουλου.
Δεν
επιθυμώ να μετατρέψω σε αντιπαράθεση μέσω ανακοινώσεων, τις ατυχείς
επιλογές του κ. Τομπούλογλου. Η οποιαδήποτε αντιπαράθεσή μου θα
περιοριστεί σε πολιτικά ζητήματα. Άλλωστε οι επιλογές της παράταξής του
προσφέρονται για άφθονη κριτική… Καλοδεχούμενη, όμως, κάθε μελλοντική
αναφορά του στο όνομά μου, εφ’ όσον συνεχίζει να το αναφέρει σωστά.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ.
ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ρουκέτες ναι... Αλλά τζούφιες...
ΑπάντησηΔιαγραφήEkane ki i myga kolo...
ΑπάντησηΔιαγραφήKirie Diamanti.
ΔιαγραφήMeta to parapano sholio poteino na kanei to blog sas ena gallop:
Poia einai i sosti sinexeia toy sholioy:
A. Ki ehese ton kosmo olo?
B. Ki exyphrethse ton kosmo olo?
ρουκετουλες. θελουμε κι αλλα να μαθουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικό είναι οι ένοικοι της πολυκατοικίας (κατά την καρατζαφέρειο διατύπωση) να ερίζουν και να ξιφουλκούν ο ένας εναντίον του άλλου. Ο ένας έχει αυτό που λείπει από τον άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνθρώπινα είναι αυτά. Το πόσο, βέβαια, ενδιαφέρουν και τους υπόλοιπους είναι άλλο ζήτημα.
Τι να κάνουμε, Ζιζέλ, στις πολυκατοικίες υπάρχει πολυφωνία. Αυτή είναι η φαινομενική αδυναμία τους αλλά ταυτόχρονα και η ουσιαστική, η πραγματική τους δύναμη. Ενώ στις βίλες . . . .
ΔιαγραφήΘεωρητικά είναι έτσι, αλλά στην πράξη η πολυκατοικία μετατρέπεται σε πύργο της Βαβέλ. Και ως γνωστόν, σε όλα τα πράγματα εκείνο που μετράει είναι το αποτέλεσμα. Και φυσικά όταν το πρόβλημα έχει διλημματική απάντηση, θα πρέπει να επιλέγεις την σωστή. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, στην πολυκατοικία προσπαθούν αν ισορροπήσουν μεταξύ δύο αντιδιαμετρικών λύσεων (προκειμένου να μη στενοχωρήσουν κανένα) και τελικά το αποτέλεσμα είναι μια σούπα.
ΔιαγραφήΣτην πολιτική δεν ισχύει το "και με το χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ". Κοινώς, έρχεται η στιγμή που πρέπει να αποφασίσεις με ποιούς θα πας και ποιούς θα αφήσεις, που λέει και ο Νιόνιος.
Να γιατί δεν πρόκειται ποτε η πολυκατοικία να έχει ουσία.
Ίσως, σε κάποιες περιπτώσεις οι βίλες να παράγουν περισσότερη ουσία.
Δεν καταλαβαίνω γιατί ασχολείστε με αυτόν τον κύριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατάφερε, τόσα χρόνια τώρα, να τίποτα προς όφελος των δημοτών, ή έστω των ψηφοφόρων του.
Κατάφερε όμως να φέρει σε πέρας, ότι αφορούσε προσωπικά του οφέλη.
…….υπάρχουν το «αφεντικό» και οι «κηπουροί». Εκεί βέβαια όταν το πρόβλημα έχει διλημματική απάντηση δεν τίθεται θέμα ποια είναι η σωστή: ότι πεί το «αφεντικό». Ακολουθούν την άποψή του για το «σωστό» άκριτα, διότι αν οι «κηπουροί» ασκήσουν κριτική απολύονται ή παραιτούνται. Κατόπιν κάποιοι επιστρέφουν στο χωριό τους, κάποιοι αναζητούν «δουλειά» σε κάποια «πολυκατοικία» και κάποιοι ζητάνε συγνώμη για να επιστρέψουν «κηπουροί» στις βίλες. Οι «κηπουροί» που έχουν αποφασίσει μαζί με ποιους θα παν και ποιους θα αφήσουν, όταν το πράγμα στραβώσει,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ο κόσμος μας θα καίγεται
όταν τα γεφύρια πίσω μας θα κόβονται
εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω
τις μέρες τις παλιές.
όπως τραγουδά ο Νιόνιος στο τελευταίο στιχάκι του ίδιου τραγουδιού, τότε «αγανακτισμένοι» θα ρίχνουν το φταίξιμο στο «αφεντικό». Και τι θα λέει τότε το «αφεντικό»; «Μαζί τα φάγαμε στα πλαίσια ενός φαύλου πολιτικού συστήματος»; Αυτές είναι «οι μέρες οι παλιές που» θα μας θυμίζει ο Νιόνιος; Πάντως σε ευχαριστώ που μου έδωσες την αφορμή να ανακαλύψω το συγκλονιστικό αυτό τραγούδι.
...Ομοίως και στις πολυκατοικίες υπάρχουν οι θυρωροί που συμπεριφέρονται όπως ακριβώς οι κηπουροί στις βίλες. Απλώς στις βίλες, ενίοτε, λειτουργούν πιο αποτελεσματικά. Αλίμονο στις παράγκες, όπου κυριαρχεί η μιζέρια και οι ένοικοι είναι αυστηρά περιορισμένοι στον μικρόκοσμό τους.
ΔιαγραφήΥ.Γ. : προς αποφυγή παρεξηγήσεων, τα παραπάνω έχουν μεταφορική σημασία και δεν υπκρύπτουν ελιτίστικες αντιλήψεις. Άλλωστε, όπως λέει ο Κώστας Χατζής " όταν κοιτάς από ψηλά ... μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα και με μυρμήγκια οι ανθρώποι..."