Γράφει ο Διαμαντής Σεϊτανίδης
Το μέτρο, δηλαδή η αποφυγή των ακροτήτων, είναι ελληνικό κληροδότημα στο παγκόσμιο Πνεύμα. Η κλασσική Ελλάδα του Χρυσού Αιώνα κληροδότησε στην Ανθρωπότητα το "παν μέτρον, άριστον". Η αυτοσυγκράτηση και η αποφυγή ακροτήτων που καταρρακώνουν την κοινωνική συνοχή, αποτέλεσε έκτοτε παγκόσμια παρακαταθήκη και ιδεολογικό πρόταγμα του Ανθρωπισμού, με κάθε μορφή που αυτός πήρε ανά τους Αιώνες.
Στη σημερινή Ελλάδα, ωστόσο, φαίνεται ότι το μέτρο έχει χαθεί τελείως. Και το
βλέπουμε σε κάθε ευκαιρία. Από την πρακτική λίγων δεκάδων πολιτών που διαδηλώνουν, να κλείνουν το κέντρο της Αθήνας και να ταλαιπωρούν εκατομμύρια συμπολιτών τους, μέχρι τα χθεσινά τραγελαφικά στο θέατρο "Χυτήριο".
Βρήκε, λοιπόν, η ακραία "Χρυσή Αυγή" μια ακραία παράσταση, και είπε να επωφεληθεί, κινητοποιώντας τα δικά της "τάγματα εφόδου" για να μην πραγματοποιηθεί η παράσταση "Κόρπους Κρίστι". Έτσι σήμερα η παράσταση, που κανονικά θα έπρεπε να αντιμετωπίσει την αδιαφορία, τη χλεύη και τη σάτιρα του κόσμου, έγινε πρώτο θέμα και γνωστή ανά το Πανελλήνιο. Πήγαν οι νεοναζιστές και με τον τσαμπουκά, τη μόνη γλώσσα που ξέρουν να χρησιμοποιούν, ματαίωσαν την παράσταση. Από κοντά και μερικές κλασικές φανατικές φιγούρες, που πιστεύουν -δικαίωμά τους!- ότι όλα τα ανθρώπινα δεινά προέρχονται από την μη πιστή εφαρμογή του Ευαγγελίου κι ότι ο τρόπος για να πειστούν οι αμαρτωλοί είναι εκείνος της "Χρυσής Αυγής".
Με αυτή την επέλαση της βλακείας και της βίας έγινε γνωστό ανά τη χώρα ένα ακραίο έργο, σύμφωνα με το οποίο ο Χριστός ήταν γκέι και παντρεύτηκε τον Ιούδα. Ό,τι μαλα...βωμάρα φυτρώσει στο γεμάτο λίπασμα εσωτερικό της κεφαλής κάθε τυχάρπαστου, πρέπει ντε και καλά να γίνεται "θεατρική παράσταση". Και ανεβαίνει αυτό στην Ελλάδα, σε μια χώρα δηλαδή που καλώς ή κακώς -ο καθένας έχει τις απόψεις του- το θρησκευτικό συναίσθημα είναι ισχυρό, που η Εκκλησία έχει να επιδείξει στο παρελθόν πολλές παρουσίες στις κρίσιμες για το Γένος στιγμές, που ακόμα και σήμερα -την εποχή που καταρρέουν τα πάντα, ως λέγεται- οι εκκλησιές γεμίζουν όχι μόνο το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και τον Δεκαπενταύγουστο. Σε αυτή την κοινωνία ήλθαν να μας μιλήσουν για το "Κόρπους Κρίστι", δηλαδή το Σώμα του Χριστού, όχι από τη θρησκευτική, αλλά από την εντελώς γήινη, ή και διαστροφική, πλευρά. Κύριε των Δυνάμεων...
Κι ας πούμε, τέλος πάντων, ότι σκουπίδια βλέπουμε παντού, δεν χάλασε ο κόσμος. Άλλωστε αν δεν υπήρχαν αυτά, πώς θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε και να εκτιμήσουμε τις όντως αξιόλογες παραστάσεις, ή τα άξια λόγου και προσοχής πνευματικά έργα; Η μέρα υπάρχει, ως αντίπαλο δέος της νύχτας.
Αλλά η επέλαση του φασισμού και του φανατισμού, έκανε αυτό το περιθωριακό κατασκεύασμα, γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Κι όταν ο κουρνιαχτός καταλαγιάσει, τότε το έργο θα γνωρίσει απίθανες πιέννες (όπως ακριβώς συνέβη με τον "Τελευταίο Πειρασμό"), καθώς πολλοί -πάρα πολλοί για ένα τέτοιο κατασκεύασμα- θα πάνε να δουν αυτό "που είχε ματαιώσει η "Χρυσή Αυγή". Αλλά πού να καταλάβουν οι "εγέρθητοι" τις συνέπειες των πράξεών τους;;;
Τα λέει όμως μια χαρά ο Χαντζόπουλος στη πιο πάνω γελοιογραφία...
Το μέτρο, δηλαδή η αποφυγή των ακροτήτων, είναι ελληνικό κληροδότημα στο παγκόσμιο Πνεύμα. Η κλασσική Ελλάδα του Χρυσού Αιώνα κληροδότησε στην Ανθρωπότητα το "παν μέτρον, άριστον". Η αυτοσυγκράτηση και η αποφυγή ακροτήτων που καταρρακώνουν την κοινωνική συνοχή, αποτέλεσε έκτοτε παγκόσμια παρακαταθήκη και ιδεολογικό πρόταγμα του Ανθρωπισμού, με κάθε μορφή που αυτός πήρε ανά τους Αιώνες.
Στη σημερινή Ελλάδα, ωστόσο, φαίνεται ότι το μέτρο έχει χαθεί τελείως. Και το
βλέπουμε σε κάθε ευκαιρία. Από την πρακτική λίγων δεκάδων πολιτών που διαδηλώνουν, να κλείνουν το κέντρο της Αθήνας και να ταλαιπωρούν εκατομμύρια συμπολιτών τους, μέχρι τα χθεσινά τραγελαφικά στο θέατρο "Χυτήριο".
Βρήκε, λοιπόν, η ακραία "Χρυσή Αυγή" μια ακραία παράσταση, και είπε να επωφεληθεί, κινητοποιώντας τα δικά της "τάγματα εφόδου" για να μην πραγματοποιηθεί η παράσταση "Κόρπους Κρίστι". Έτσι σήμερα η παράσταση, που κανονικά θα έπρεπε να αντιμετωπίσει την αδιαφορία, τη χλεύη και τη σάτιρα του κόσμου, έγινε πρώτο θέμα και γνωστή ανά το Πανελλήνιο. Πήγαν οι νεοναζιστές και με τον τσαμπουκά, τη μόνη γλώσσα που ξέρουν να χρησιμοποιούν, ματαίωσαν την παράσταση. Από κοντά και μερικές κλασικές φανατικές φιγούρες, που πιστεύουν -δικαίωμά τους!- ότι όλα τα ανθρώπινα δεινά προέρχονται από την μη πιστή εφαρμογή του Ευαγγελίου κι ότι ο τρόπος για να πειστούν οι αμαρτωλοί είναι εκείνος της "Χρυσής Αυγής".
Με αυτή την επέλαση της βλακείας και της βίας έγινε γνωστό ανά τη χώρα ένα ακραίο έργο, σύμφωνα με το οποίο ο Χριστός ήταν γκέι και παντρεύτηκε τον Ιούδα. Ό,τι μαλα...βωμάρα φυτρώσει στο γεμάτο λίπασμα εσωτερικό της κεφαλής κάθε τυχάρπαστου, πρέπει ντε και καλά να γίνεται "θεατρική παράσταση". Και ανεβαίνει αυτό στην Ελλάδα, σε μια χώρα δηλαδή που καλώς ή κακώς -ο καθένας έχει τις απόψεις του- το θρησκευτικό συναίσθημα είναι ισχυρό, που η Εκκλησία έχει να επιδείξει στο παρελθόν πολλές παρουσίες στις κρίσιμες για το Γένος στιγμές, που ακόμα και σήμερα -την εποχή που καταρρέουν τα πάντα, ως λέγεται- οι εκκλησιές γεμίζουν όχι μόνο το Πάσχα, τα Χριστούγεννα και τον Δεκαπενταύγουστο. Σε αυτή την κοινωνία ήλθαν να μας μιλήσουν για το "Κόρπους Κρίστι", δηλαδή το Σώμα του Χριστού, όχι από τη θρησκευτική, αλλά από την εντελώς γήινη, ή και διαστροφική, πλευρά. Κύριε των Δυνάμεων...
Κι ας πούμε, τέλος πάντων, ότι σκουπίδια βλέπουμε παντού, δεν χάλασε ο κόσμος. Άλλωστε αν δεν υπήρχαν αυτά, πώς θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε και να εκτιμήσουμε τις όντως αξιόλογες παραστάσεις, ή τα άξια λόγου και προσοχής πνευματικά έργα; Η μέρα υπάρχει, ως αντίπαλο δέος της νύχτας.
Αλλά η επέλαση του φασισμού και του φανατισμού, έκανε αυτό το περιθωριακό κατασκεύασμα, γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Κι όταν ο κουρνιαχτός καταλαγιάσει, τότε το έργο θα γνωρίσει απίθανες πιέννες (όπως ακριβώς συνέβη με τον "Τελευταίο Πειρασμό"), καθώς πολλοί -πάρα πολλοί για ένα τέτοιο κατασκεύασμα- θα πάνε να δουν αυτό "που είχε ματαιώσει η "Χρυσή Αυγή". Αλλά πού να καταλάβουν οι "εγέρθητοι" τις συνέπειες των πράξεών τους;;;
Τα λέει όμως μια χαρά ο Χαντζόπουλος στη πιο πάνω γελοιογραφία...
αν στηρίζεις έστω στοιχειωδώς τη νομιμότητα, πρέπει να βάλεις στην "εξίσωση των άκρων", την οποία πίστευα ότι θα απέφευγες, ότι δυο φορές η εκκλησιαστική πλευρά προσπάθησε με ασφαλιστικά μέτρα να σταματήσει την παράσταση, αλλά η δικαιοσύνη έκρινε διαφορετικά. Από εκεί και πέρα, κι επειδή έχουμε συζητήσει ξανά τη γνώμη μου για τη νομιμότητα, θα πρέπει να καταλάβεις ότι με τη θέση που παίρνεις ουσιαστικά στηρίζεις τη Χρυσή Αυγή. Κι αυτό είναι φάουλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις κάνει πολλές εύστοχες παρεμβάσεις εδώ μέσα, με τις οποίες κατά κανόνα συμφωνώ και κατ' εξαίρεση διαφωνώ. Αυτή εδώ η παρέμβασή σου θεωρώ ότι είναι η πιο άστοχη. Εγώ στηρίζω τη Χρυσή Αυγή; Κατά τη γνώμη σου για να μην τη στηρίζω, πρέπει να πω μπράβο στον κάθε διεστραμμένο; Δεν νομίζω, αγαπητέ...
Διαγραφήδεν λες ότι επί του περιεχομένου συμφωνείς με τις αντιρρήσεις της ΧΑ περί διαστροφής του έργου; Το έχεις δει, το έχεις διαβάσει για να κάνεις αυτή την κρίση; Δεν αρκεί η καταδίκη του τσαμπουκά των φασιστών, πρέπει να αποφεύγουμε και τα τσουβαλιάσματα.
ΔιαγραφήΜε αδικείς κατάφωρα. Και ότι τώρα είναι μέρα συμφωνώ με τη Χρυσή Αυγή. Αυτό θα πει ότι είμαι συγγενής; Ωπα!
ΔιαγραφήΔεν χρείχεται να δω ένα έργο που λέει ότι ο Χριστός ήταν αδελφή και παντρεύτηκε τον Ιούδα. Ο τύπος που το έγραψε είναι ψυχάκιας, δεν το συζητώ... Αυτό με κάνει Χρυσαυγίτη; Έλεος.........
Διαγραφήώπα,,,
ΑπάντησηΔιαγραφήγια μια στιγμή, να δούμε τα πράγματα από άλλη οπτική, μήπως και βγάλουμε μια άκρη.
Το έργο κατά την γνώμη του οποιουδήποτε, είναι από μάπα έως πρόστυχο ή περιθωριακό ή προσβλητικό.
Ωραία, να συμφωνήσω για το καλό της κουβέντας, ότι έτσι είναι.
Δεν ήρθε ο ηθοποιός να το παίξει μέσα στο σπίτι του οποιουδήποτε,ούτε το έπαιξε σε μια πλατεία στην κοινή θέα και ακοινή ακρόαση.
Το παίζει σε κλειστό χώρο, που σημαίνει, ότι αν προσβάλλει κάποιων το συναίσθημα, δικαίωμα να μιλήσουν (και να ζητήσουν ίσως και τα λεφτά τους πίσω) έχουν όσοι πλήρωσαν εισιτήριο και είναι μέσα.
Πήγαν μόνοι τους και αυτοβούλως.
Και δεν πιστεύω, ότι πριν πάνε δεν ήξεραν στο περίπου, τι πραγματεύεται το έργο.
Μέσα εκεί λοιπόν, κάποιος ηθοποιός και κάποιος συγγραφέας δικαιούται να έχει το ελεύθερο του λόγου. Αν του το στερήσουμε με βία, αυτό λέγεται λογοκρισία.
Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε, ότι το αγαθό της ελευθερίας της τέχνης και όχι μόνο, είναι κάτι που πρέπει να υπερασπιζόμαστε, γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα μπορούσε ο καθείς από μας, να κρίνει το λογοτεχνικό έργο κάποιου σαν ακατάλληλο, και τότε μπαίνουμε σε άλλες διαδικασίες που δεν θα επιθυμούσαμε.
Διαδικασίες που μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά.
Εγώ που δεν πήγα στο θέατρο, δεν μπορώ να προσποιηθώ ότι προσεβλήθη το θρησκευτικό μου συναίσθημα.
Για φανταστείτε, να παιζόταν το έργο αυτό σε ένα σπίτι που διαθέτω των 300 τετραγωνικών. Θα καλούσα και 50 φίλους, οπότε θα ήταν κάτι σαν δημόσια προβολή.
Τι λέτε, πάλι θα προσέβαλα κάποιον τρίτο, εκτός από τους παριστάμενους?
Πάλι θα μπορούσε να μπει η ΧΑ μέσα και με την βία θα το σταματούσε?
Άρα το μόνο κατακριτέο σε αυτό δεν είναι το προσβλητικό έργο (αφού παίζεται σε κλειστή αίθουσα), αλλά η βία που ασκήθηκε για να σταματήσει.
Έχεις δίκιο, αλλά εν μέρει. Αν κάποιος πληρώσει το εισιτήριο, μπορεί να δει το έργο. Άρα δεν πρόκειται για ιδιωτική, αλλά για δημο´σια παράσταση. Κι η αυτονόητη αντίθεσή μας στο φασισμό και τις πρακτικές του, ΔΕΝ μπορεί να μας τυφλώνει για ό,τι μας προσβάλλει. Κι αυτή η παράσταση, μας προσβα´λλει
ΔιαγραφήΗ εκκλησιαστική πλευρά έχει να αντιτάξει σύμφωνα με τις προτροπές της «προϊσταμένης αρχής» (δεν βρίσκω πιο δόκιμο όρο) κατ αρχήν και την άλλη της «παρειά» και μετά το «αγαπάτε αλλήλους». Αφορισμοί και αιτήματα για εισαγγελικές παρεμβάσεις θυμίζουν Ροΐδη. Ο Σουλεϊμάν απ τα ιστορικά στοιχεία υπήρξε πράγματι ο «μεγαλοπρεπέστερος» ίσως σουλτάνος αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα παρακολουθήσω και το αντίστοιχο σήριαλ, η τηλεόραση έχει και κουμπί που κλείνει. Οι Χρυσαυγίτες συμπεριφέρθηκαν λες και τάχαν πάρει απ τον θεατρικό επιχειρηματία για να διαφημίσουν το έργο, αν δεν το κατάλαβαν πρόβλημά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιοί να καταλάβουν?
ΔιαγραφήΟι οπαδοί του Χίτλερ?
Πολλά δεν ζητάς?
Για να καταλάβεις πρέπει αν έχεις λίγο μυαλό και να έχεις πάει και σχολείο.
Ξέρεις ποιό είναι το πνευματικό υπόβαθρο των ναζιστών?
Λίγο πιο πάνω από το ραδίκι.
Μα τέλος πάντων δεν έχουμε δημοκρατία σε αυτή τη χώρα; Γιατί δηλαδή οι ναυτικοί να έχουν προστάτη τον Άη-Νικόλα, οι γιατροί τους Αγίους Αναργύρους οι φυλακισμένοι τον Άγιο Ονήσιμο και οι μπάτσοι το Άγιο Αρτέμιο, οι gay δεν έχουν δικαίωμα να έχουν και αυτοί τον προστάτη Άγιό τους; Μ΄ ένα σμπάρο λοιπόν δυό τρυγόνια, και κορυφή και πάτος, και Χριστός και Ιούδας. Να δείτε που στην επόμενη gay parade που οργανώνει από τώρα ο Καμίνης θα βγάλουνε και τον επιτάφιο. Την ακολουθία θα ψέλνουν δεσποτάδες με ροζ άμφια παρακαλώ. Σύμφωνα με πληροφορίες σχεδιάζεται και άρμα με μορφή δύο ημισφαίριων που κόβουν τόνα τάλλο. Στη μέση θα έχει το σταυρό με το αγκαθένιο στεφάνι, στην κορφή του ενός ημισφαίριου το κοντάρι και του άλλου το σακουλάκι με τα τριάντα αργύρια (για να μην ξεχνιόμαστε). Πάνω του θα είναι βουλευτές που θα ραίνουν τον κόσμο με ροδοπέταλα και θα μοιράζουν t-shirt του Marc Jacobs που απεικονίζει ένα ζευγάρι λεσβιών με το παιδί τους που ζητά τα δικαιώματά του. Αδέρφια μην το χάσουμε. Εσύ helpdiamantis θα ρθείς;
ΑπάντησηΔιαγραφήέτσι όπως τα λες, φυσικά θα έρθω. Δίνω βάρος στην ανοχή. Φαντάσου ότι ανέχομαι κάθε έξι μήνες τον ανιματέρ των παρελάσεων στη Φιλαδέλφεια στις εθνικές εορτές.
ΔιαγραφήHelpdiamantis τώρα που το λές το ξανασκέφτηκα. Μήπως θάταν καλύτερα να γίνεται η gay parade μαζί με την παρέλαση της 25ης Μαρτίου; Θα έλεγα την 28η Οκτωβρίου αλλά κάνει κρύο ενώ την 25η Μαρτίου ο καιρός έχει γλυκάνει αρκετά και είναι ότι πρέπει για την επίδειξη των όπλων του σύγχρονου Ελληνικού στρατού. Λένε πως τώρα με την κρίση στους φαντάρους δεν δίνουν ούτε βρακί να βάλουνε. Μπαίνει και η άνοιξη τότε, ενώ τον Οκτώβρη άστα, φθινόπωρο. Άσε που και ο ανιματέρ (εκφωνητής, ξεφωνητής, δεν ξέρω ίσως ποιά άλλη Ελληνική λέξη θα ταίριαζε καλύτερα) μιας gay parade είναι οπωσδήποτε πιο «μπριόζος» απ τον αντίστοιχο μιας παρέλασης εθνικής εορτής. Εξ άλλου σύμφωνα με νεώτερες απόψεις των ιστορικών και τα κόκαλα του Κολοκοτρώνη θα περιστρέφονταν στον τάφο του από αγαλλίαση. Κάποιοι λένε και του Καραϊσκάκη αλλά δεν τους πιστεύω. Ωστόσο κάτι δεν μου πάει στην όλη υπόθεση. Σκέφτομαι ότι ο στρατός – να, λειτουργεί πολύ εξισωτικά, θέλει – πώς να το πώ, κάπως πιο εξειδίκευση ας πούμε. Αφού έχουν λοκατζήδες δεν θάπρεπε να έχουν και ειδικό σώμα για τα παιδιά των λεσβιών;
ΔιαγραφήΠεριπτερά πολύ φασιστική ή άποψή σου
ΔιαγραφήΑνώνυμε 8.35, επειδή σε βλέπω να έχεις καλή ενημέρωση και για τις δυο πλευρές, ίσως και να έχεις τους απαραίτητους διαύλους επικοινωνίας. Γιατί δεν το ξεκινάς το πρότζεκτ; Έχεις 15 μέρες σχεδόν.
Διαγραφή@ Ανώνυμος14 Οκτωβρίου 2012 8:53 π.μ.
Διαγραφήτο φασιστικό είναι εκεί που λέω για τους οπαδούς του Χίτλερ?
αν είναι αυτό, μάλλον θα πρέπει να πας σχολείο ξανά να σου μάθουν την έννοια "φασιστικό"
Μπα helpdiamantis, δεν έχω διασυνδέσεις με καμία πλευρά, ότι κι αν υπονοείς με αυτό. Απλά γκουγκλάριζα και βρήκα αυτό http://www.protothema.gr/life-style/Hollywood/article/?aid=117665 και αυτό http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=117322 Κράτα τα, σκέφτηκα, μπορεί να σου χρειαστούν. Βρήκα και αυτό http://library.antibaro.gr/text/Kondylhs/_Kondylhs_.pdf αλλά είναι παλιό και μάλλον δεν παίζει πια, άσε που δεν βλέπω να έχει σχέση . . . Εξ άλλου λένε πως ο τύπος ήταν «αριστερός». Τέλος πάντων, χαίρε και καλή ανάγνωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γελοιογραφία είναι εύστοχη. Είναι όμως ελλειπτική. Κάνει λόγο για τον βλάκα δεξιό. Για το βλάκα αριστερό, ο οποίος επίσης μπορεί να εξελιχθεί σε φασίστα, δεν μας λέει. Και ίσως ο αριστερός φασίστας να είναι πιο βλάκας, γιατί αν και φασίστας δεν το παραδέχεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά, μην κουράζεστε. Ο βλάκας είναι βλάκας είτε δεξιός είναι είτε αριστερός.
Υ.Γ. Ο φασισμός δεν έχει χρώμα.
Σωστά τοποθετείσαι γιατί ανάμεσα στο αριστερά και το δεξιά υπάρχουν αποκλειστικά ηλίθιοι...
ΔιαγραφήΟ φασισμός δεν έχει χρώμα, γιατί περιλαμβάνει και το πράσινο...
Πιο ηλίθιοι όμως είναι εκείνοι που βλέπουν μόνο το δέντρο και χάνουν το δάσος. Και στην ελίτ της ηλιθιότητας βρίσκονται εκείνοι που έχουν κολλήσει στα δεδομένα προηγούμενων χρονικών περιόδων.
ΔιαγραφήΖιζέλ τους βλάκες ΠΑΣΟΚους με ποιους τους βάζεις; Ή μήπως έχουν δική τους κατηγορία; Διότι απ ότι λες ο φασισμός θα μπορούσε να είναι και πράσινος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι η συζήτηση είναι αρκετά σοβαρή προκειμένου να ασχολούμαστε με αστεϊσμούς που υποκρύπτουν εμμονές και ψυχοπαθολογικά σύνδρομα. Προσπάθησε να το ξεπεράσεις!
ΔιαγραφήΕπί της ερωτήσεως: οι δύο κατηγορίες βλακών που προανέφερα, συμπεριλαμβάνουν κάθε είδους βλάκα.
Καλή μου Ζιζέλ αν η συζήτηση που συμμετέχουμε είναι σοβαρή ας το κρίνουν οι άλλοι. Εμείς έτσι κι αλλιώς πιστεύουμε ότι είναι σοβαρή γι αυτό και συμμετέχουμε. Αλλά μιας και μιλάς για εμμονές και ψυχοπαθολογικά σύνδρομα που όλοι πρέπει να προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε κάνε την αρχή και πες μας χωρίς να χρησιμοποιείς απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για πρόσωπα που δεν ξέρεις, τους βλάκες ΠΑΣΟΚους σε ποια απ τις δύο κατηγορίες που προανέφερες τους βάζεις; Ένας ΠΑΣΟΚος δεν μπορεί να εξελιχθεί σε φασίστα;
ΔιαγραφήΣε φασίστα μπορεί να εξελιχθεί κάθε άνθρωπος. Και το προηγούμενο σχόλιό μου περιλαμβάνει τους πάντες. Οι έννοιες δεξιά και αριστερά έχουν πλέον αποφορτιστεί από το έντονο κομματικό περίβλημα που είχαν. Όπως άλλωστε και η συζήτηση περί κομμάτων, αυτή την ώρα, είναι όχι απλώς πολυτέλεια, αλλά ανάγεται στην μεταφυσική.
ΔιαγραφήΤο ότι κάποιος θέλει να φοράει μια κομματική ταμπέλα, δεν τον τοποθετεί αυτομάτως και μηχανικά σε κάποιο χώρο.
Άλλωστε όπως έχω ξαναγράψει, η κυρίαρχη αντίθεση σήμερα, κατά τη γνώμη μου δεν είναι ανάμεσα σε δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους κλπ. Η μεγάλη αντίθεση βρίσκεται μεταξύ των προοδευτικών και των συντηρητικών, όχι με την ελληνική έννοια των όρων. Ή αν θέλεις μεταξύ της λογικής και της παράνοιας. Και στη διάκριση αυτή δεν έχουν θέση τα κόμματα.
Μάλλον, όμως, εσύ άλλο ήθελες να ακούσεις και γι αυτό κάνω λόγο για εμμονές.
είχα στείλει μια απάντηση εδώ, αλλά κάπου θα ξέπεσε. Για κοίτα και στα σπαμ σου, Διαμαντή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα σπαμ δεν είσαι. Στα σχόλια σε αναμονή εποπτείας δεν είσαι. Στα διαγραμμένα βλέπω σχόλιά σου στην ανάρτηση "Γάμοι..." και η πιο πρόσφατη που βλέπω για εδώ είναι η απάντηση στον Ανώνυμο 8,35μμ. Πού είσαι; Αν το έχεις πρόχειρο, στείλτο πάλι, ή πές μου που αλλού να ψάξω.
ΔιαγραφήΔιαμαντή και εγώ έστειλα απάντηση στον 7:05 αλλά δεν τη βλέπω. Κάτι έπαθε το σύστημα, μάλλον.
ΔιαγραφήΔεν σας βρίσκω. Δεν σας βρίσκω πουθενά. Τι βλάβη είναι αυτή που δεν έρχεται το σχόλιο, αλλά έρχεται η ειδοποίηση εξαφάνισής του; helpdiamantis, help! I need somebody, not just anybody....
ΔιαγραφήΣτην εποχή μας που τα έχουμε δει όλα, όλα μπορούν να συμβούν. Μπορεί να προηγείται η απάντηση του σχολίου.
Διαγραφή... Εντάξει, πλάκα κάνω.
Ζιζέλ κρατώ ότι «σε φασίστα μπορεί να εξελιχθεί (;) κάθε άνθρωπος.» δεχόμενος ότι αυτός ο ΚΑΘΕ μπορεί να είναι ΚΑΙ ΠΑΣΟΚος. Απλά ήθελα να το ακούσω από εσένα. Οι «εμμονές» μου αφορούν το ξεκαθάρισμα της «μεγάλης αντίθεσης που βρίσκεται μεταξύ των προοδευτικών και των συντηρητικών». Ποιά είναι η Ελληνική και ποια η μη Ελληνική έννοια των όρων; Πως και δεν έχουν θέση τα κόμματα στη διάκριση αυτή όταν εξακολουθούν να αυτοπροσδιορίζονται ως «προοδευτικά» κατηγορώντας τα αντίπαλά τους ως «συντηρητικά»; Όταν κατά το σύνταγμα η διερευνητική εντολή δίνεται διαδοχικά στους αρχηγούς των τριών κατά σειρά πλειοψηφίας κομμάτων πως υποστηρίζεις ότι η περί κομμάτων συζήτηση είναι όχι απλώς πολυτέλεια, αλλά ανάγεται στην μεταφυσική;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν η πτώση του τείχους του Βερολίνου, ως σύμβολο του τέλους του λεγόμενου υπαρκτού "σοσιαλισμού", σήμανε επίσης και το τέλος των βεβαιοτήτων, η κρίση που εξελίσσεται σήμερα, νομίζω ότι καταρρίπτει και τους τελευταίους μύθους.
ΔιαγραφήΕίναι προφανές ότι οι λύσεις από το σημερινό αδιέξοδο, ξεπερνούν κατά πολύ την κλασική κομματική αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων που εναλάσσονταν στην εξουσία τις τελευταίες 10ετιες στη χώρα.
Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει σήμερα η αντιπαράθεση της ψυχροπολεμικής περιόδου ούτε και (για την Ελλάδα) η εμφυλιοπολεμική προβληματική.
Σήμερα δεν κινδυνεύει απλώς η οικονομία της χώρας, αλλά οι ίδιες οι δομές της. Κινδυνεύει σοβαρά η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, ενώ το διακύβευμα αφορά και την θέση της χώρας στην πρώτη ταχύτητα του κόσμου.
Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν ότι η κομματική περιχαράκωση, είναι μια εκτός τόπου και χρόνου κατάσταση.
Η διάκριση μεταξύ προοδευτικών και συντηρητικών εδώ και αρκετό καιρό έχει προσλάβει εντελώς νέες διαστάσεις.
Για παράδειγμα τα περισσότερα αριστερά κόμματα αντιτίθενται σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού, με διάφορα ιδεολογήματα ως προφάσεις. Αυτό σημαίνει ότι θέλουν να διατηρηθεί η ίδια κατάσταση. Αυτή η πολιτική είναι άκρως συντηρητική.
Τέτοιες δυνάμεις υπάρχουν και στα αστικά κόμμματα. Στο Πασοκ υπάρχει ο Σημίτης, υπάρχει και ο Παναγιωτακοπουλος. Στη ΝΔ υπάρχει ο Χατζηδάκης ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υπήρχε και μέχρι πρότινος ο Μανώλης, ο Λυμπερόπουλος κλπ. Υπάρχουν σήμερα τα "παιδιά" του Μανώλη στη ΔΑΚΕ που προπηλακίζουν υπουργούς και στελέχη του κόμματός τους.
Ακόμα και στον Συριζα, υπάρχει ο Σταθάκης (άντε και ο Δραγασάκης), υπάρχει όμως και ο Λαφαζάνης, ο Στρατούλης, κάτι απίθανες συνιστώσες, κάτι ξεμαλλιασμένοι και άρες μάρες κουκουνάρες.
Πως λοιπόν, συλλήβδην, μπορεί κάποιος να χαρακτηρίζεται κάποιος ως προοδευτικός ή συντηρητικός ανάλογα με το που ανήκει κομματικά;
Αυτού του τύπου τα προβλήματα, στην Ευρώπη τα έχουν λύσει προ πολλού. Γι αυτό κάνω λόγο για ελληνική έννοια των όρων. Το φαινόμενο των πράσινων, μπλε (εσχάτως και ροζ) καφενείων είναι ελληνικό (εν γένει τριτοκοσμικό). Και αν αυτό γινόταν (κάκιστα, φυσικά) στην εποχή των παχέων αγελάδων, με επιπτώσεις που δεν μπορούσαν άμεσα να προσμετρηθούν λόγω της ολβιότητας που δημιουργούσε η ευμάρεια, σήμερα σε συνθήκες βαθύτατης κρίσης θα συνιστούσε άμεση καταστροφή.
Μεταφυσική χαρακτηρίζω την συζήτηση περί κομμάτων στην παρούσα φάση. 'Οπως βλέπεις, σήμερα υπάρχει μια κυβέρνηση την οποία στηρίζουν 3 κόμματα. Αν πριν ένα δύο χρόνια κάποιος έλεγε ότι θα συγκυβερνούσαν αυτά τα κόμματα θα τον περνούσαν για ανισόρροπο. Όμως η συγκυρία επιβάλλει την εθνική συνεργασία και συνεννόηση.
Κατά τα άλλα, ασφαλώς και υποστηρίζω φανατικά την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Και η ύπαρξη των πολιτικών κομμάτων είναι συστατικό της στοιχείο. Σε ομαλές περιόδους η κομματική λειτουργία και αντιπαράθεση είναι ζωτικης σημασίας.
Υ.Γ. Επειδή καταλαβαίνω ότι έχεις εμμονή με το Πασοκ και προφανώς ανήκεις σε εκείνους που θεωρούν υπέυθυνο το Πασοκ γιατί δεν βρέχει ή γιατί κάνει πολύ ζέστη, μπορώ να σε καθησυχάσω. Το Πασοκ έκλεισε τον κύκλο του και δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης, με αυτή, τουλάχιστον, τη μορφή.