Σπάει σε "καλό" και "κακό" το Ταμιευτήριο

«Σπάσιμο» σε «καλή» και «κακή» τράπεζα οδηγείται, σύμφωνα με όλες  τις ενδείξεις, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Η «τρύπα» ύψους 3,2-3,5 διο. ευρώ, όπως υπολογίζουν πηγές προσκείμενες στις διοικήσεις του ΤΤ και της Τράπεζας της Ελλάδος, την οποία δημιούργησε κυρίως το «κούρεμα» των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, καθιστά απαγορευτική κάθε άλλη λύση. «Ποιος θα βάλει αυτά τα κεφάλαια για να πάρει το ΤΤ όπως είναι σήμερα;» αναφέρουν χαρακτηριστικά τραπεζικοί κύκλοι.
Αντίθετα, το

«σπάσιμο» σε «καλή» και «κακή» τράπεζα και η πώληση της «καλής», όπως έγινε με την Αγροτική Τράπεζα, εκτιμάται ότι θα προσελκύσουν αγοραστικό ενδιαφέρον. «Όποιος πάρει το καλό κομμάτι του ΤΤ όχι μόνο αναλαμβάνει σαφώς μικρότερο κίνδυνο, αλλά επιπλέον, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να έχει στο μέλλον σημαντικό κέρδος» αναφέρουν οι ίδιες πηγές.
Το «σπάσιμο», όπως και στην περίπτωση της Αγροτικής, σημαίνει ότι η «καλή» τράπεζα θα μεταβιβαστεί στον νέο ιδιοκτήτη της απαλλαγμένη από τα βάρη του παρελθόντος. Στην περίπτωση του ΤΤ τα βάρη αυτά, εκτός από τη ζημιά των ομολόγων, συνδέονται με το υψηλό μισθολογικό κόστος και το χαρτοφυλάκιο ομολογιακών δανείων που διαθέτει. Με το πελατειακό κράτος να είναι βαθιά ριζωμένο στη δομή του ΤΤ, σήμερα υπάρχουν δύο κατηγορίες εργαζομένων στην τράπεζα. Από τη μία βρίσκονται οι παλαιότεροι εργαζόμενοι - δημόσια υπάλληλοι, διορισμένοι ως επί το πλείστον με κομματικά κριτήρια από την εποχή που το ΤΤ ανήκε στο υπουργείο Μεταφορών -, οι περισσότεροι εκ των οποίων απολαμβάνουν εξαιρετικά υψηλά αποδοχές, και από την άλλη α νεότερα, α οποία έχουν προσληφθεί με όρους αγοράς. Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία, παχυλά αμειβομένων στελεχών που προσέλαβαν με συμβόλαα τα τελευταία χρόνια α εκάστοτε διοικήσεις. Σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στη διοίκηση της τράπεζας, «το μέσο μισθολογικό κόστος του ΤΤ δεν διαφέρει σημαντικά από αυτό των υπολοίπων τραπε]ών». Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος των παλαιότερων εργαζομένων που αποτελούν τον σκληρό συνδικαλιστικό πυρήνα απολαμβάνουν εξαιρετικά υψηλές αποδοχές, σχεδόν διπλάσιες από αυτές που έχουν συνάδελφοι τους σε αντίστοιχες θέσεις σε άλλες τράπεζες.
Οι εκάστοτε διοικούντες το ΤΤ εξασφάλιζαν εργασιακή ειρήνη, καταφεύγοντας σε συμφωνίες με τον σύλλογο οι οποίες ήταν εξαιρετικά επιβαρυντικές για τον οργανισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η συμφωνία του Πάνου Τσουπιδη που ήταν στο τιμόνι του ΤΤ από το 2004 ως το 2007, με την οποία οι εργαζόμενοι εξασφάλισαν υψηλά επιδόματα. Ενδεικτικά, οι έχοντες τον βαθμό του διευθυντή (σε καταστήματα και κεντρικές υπηρεσίες) εισπράττουν μεικτό μηνιαίο επίδομα 2.500 ευρώ, οι υποδιευθυντές 1.600 ευρώ και οι προϊστάμενοι 900 ευρώ. Με τον σύλλογο να έχει λόγο για το ποιοι θα πάνε στις θέσεις αυτές, το πελατειακό κράτος καλά κρατεί...
Επί διοικήσεως Αγγέλου Φιλιππίδη έγιναν προσλήψεις μέσω διαγωνισμών, τα αποτελέσματα των οποίων, όπως αναφέρουν πηγές που γνωρίζουν πράγματα και πρόσωπα στο ΤΤ, «τα είδε μόνο η διοίκηση». Συγγενικά πρόσωπα μελών του προεδρείου του σωματείου των εργαζομένων προσλήφθηκαν στο ΤΤ, με χαρακτηριστικές περιπτώσεις, όπως αναφέρουν α ίδιες πηγές, την κόρη πρώην προέδρου και τεσσάρων συγγενών μέλους του προεδρείου. Η σημερινή διοίκηση του Κλέωνα Παπαδόπουλου ακόμη και αυτή τη στιγμή προχωρεί, σύμφωνα με πληροφορίες, σε μονιμοποίηση συμβασιούχων. Με τη μετεξέλιξη του ΤΤ σε τράπεζα δημιουργήθηκε dealing room, το οποίο, όπως αναφέρουν τραπεζικές πηγές, «λειτουργούσε ως hedge fund». Γνωστές είναι οι τοποθετήσεις του κ. Τσουπιδη σε δομημένα και «τοξικά» χρηματοοικονομικά προϊόντα που προκάλεσαν ζημιά δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, η οποία βεβαίως σήμερα φαντάζει σαν σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στη ζημιά που προκάλεσε το «κούρεμα» των ομολόγων. Και η τραγική ειρωνεία είναι ότι ο κ. Τσουπίδης είχε μειώσει το χαρτοφυλάκιο ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο στη συνέχεια αυξήθηκε και πάλι, καθώς η διοίκηση Φιλιππίδη στράφηκε εκ νέου στα ελληνικά ομόλογα. Παράλληλα όμως προχώρησε και στην αγορά CDS, δηλαδή ποντάριζε στη χρεοκοπία της χώρας! Τα CDS πουλήθηκαν όταν ξέσπασε η κρίση χρέους και οι τιμές τους είχαν αυξηθεί προκειμένου να εισπραχθούν τα κέρδη και να τονωθεί η κερδοφορία του ΤΤ. Επιπλέον, η διοίκηση Φιλιππίδη προχώρησε στην έκδοση ομολογιακών δανείων. Μη έχοντας λάβει άδεια το ΤΤ νια επιχειρηματικά δάνεια, η συμμετοχή σε ομολογιακά δάνεια επέτρεπε τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων. Ορισμένα από αυτά, όπως η χρηματοδότηση της Εγνατίας οδού, του ομίλου Λαυρεντιάδη ή της κατασκευαστικής εταιρείας EKTAS1S, τα οποία συνολικά ξεπερνούν το μισό δισ. ευρώ, είναι σύμφωνα με τραπεζικές πηγές, «χαμένα λεφτά».
Κινητικότητα στις μικρές τράπεζες

■Η εξαγορά της Γενικής Τράπεζας από την Τράπεζα Πειραιώς θα είναι το επόμενο deal που θα ανακοινωθεί. Εκτός απρόοπτου οι ανακοινώσεις αναμένονται να γίνουν «στο τέλος της εβδομάδας ή στις αρχές της επόμενης». Οίνος αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές.
«απομένουν ορισμένα τυπικά ζητήματα για να ολοκληρωθεί η συμφωνία».
■Αν ολοκληρωθεί το deal θα είναι η πέμπτη μεγάλη εξαγορά που πραγματοποιεί η Πειραιώς μετά τη Μακεδονίας-Θράκης, τη XiosBank, την ΕΤΒΑ και την Αγροτική Αν μάλιστα συνυπολογιστεί και η απορρόφηση των δικτύων στην Ελλάδα των NatWest, Credit Lyonnais και Chase, τότε ο αριθμός των τραπεζών ανεβαίνει στις οκτώ.
■ Μετά τους Γάλλους της Εμπορικής και Γενικής, σε διαδικασία αποχώρησης βρίσκονται και οι Πορτογάλοι της Millennium Bank, οι οποίοι έχουν αναθέσει στη Citibank να βρει αγοραστή. Η τελευταία έχει κτυπήσει την πόρτα τραπεζικών και επιχειρηματικών ομίλων, όπως για παράδειγμα η MIC.
Βεβαίως, η περίπτωση της Millennium Bank δεν είναι το ίδιο ελκυστική με αυτή της Εμπορικής και της Γενικής, καθώς η μητρική τράπεζα προέρχεται από μια χώρα της ευρωζώνης που έχει πληγεί από την κρίση χρέους, βρίσκεται και αυτή σε μνημόνιο και η ίδια αντιμετωπίζει προβλήματα. Στο μεταξύ έντονη κινητικότητα καταγράφεται στον χώρο των μικρότερων τραπεζών όπου συνεχίζεται το consolidation.

Το Βήμα