Η επιμειξία μας κάνει δυνατότερους

Όταν οι πρώτοι σύγχρονοι άνθρωποι άφησαν πίσω τους την Αφρική, ο οργανισμός τους δεν ήταν επαρκώς εφοδιασμένος ώστε να αντιστέκεται στις ασθένειες. Ωστόσο, ζευγαρώνοντας με άτομα του είδους Homo neanderthalensis και με άλλους αρχαϊκούς ανθρώπους, απέκτησαν γονίδια που τους έκαναν ανθεκτικούς στις ασθένειες. Έτσι κατάφεραν να επιβιώσουν και να
εξαπλωθούν σε όλο τον πλανήτη. Πριν από περίπου 100.000 χρόνια, όταν ο Homo sapiens εγκατέλειψε την Αφρική, δεν πορεύτηκε απλώς προς νέες και άγνωστες ηπείρους. Συνάντησε στην πορεία του και νέες ασθένειες - οι οποίες δεν υπήρχαν στην Αφρική και γι’ αυτόν το λόγο το ανοσοποιητικό του σύστημα δεν μπορούσε να τις καταπολεμήσει. Ωστόσο, ο σύγχρονος άνθρωπος όχι μόνο επιβίωσε αλλά εξαπλώθηκε σ’ όλη τη Γη και ήταν ο μόνος που επέζησε μεταξύ όλων των άλλων ειδών Homo που υπήρξαν. Νέα μοριακή έρευνα αποδεικνύει ότι χρωστάμε πολλά στους Neanderthal και τα άλλα αρχαϊκά είδη ανθρώπων για την εξέλιξη αυτή. Από την έρευνα προέκυψε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος ζευγάρωνε, μεταξύ άλλων και με Νεαντερτάλιους, τους οποίους συναντούσε στην πορεία του από ήπειρο σε ήπειρο. Την εποχή εκείνη ο άνθρωπος του Neanderthal ως είδος είχε ήδη 200.000 έτη ζωής πίσω του και, κατά συνέπεια, το ανοσοποιητικό του σύστημα ήταν προσαρμοσμένο στις τοπικές ασθένειες. Έτσι ο Homo sapiens, ζευγαρώνοντας με τον Neanderthal, αποκτούσε νέα γονίδια που τον κατέστησαν ανθεκτικό στις ασθένειες και εξασφάλισαν μακροπρόθεσμα την επιβίωση του είδους.