Μικρασιατική Καταστροφή: Εννενήντα χρόνια

Έλληνες Πρόσκοποι στο προάστειο Ουσείν  Ογλού της Φιλαδέλφειας της Μικράς Ασίας την 1-7-1922

Γράφει ο Μιχάλης Μαναράκης (*)
Με την ευκαιρία των εκδηλώσεων μνήμης των 90 χρόνων μνήμης από την  ''Μικρασιατική καταστροφή'', θα ήθελα να πάμε άλλα τρία χρόνια πίσω  και να θυμηθούμε κάποια παιδιά, Έλληνες Προσκόπους , που θυσιάστηκαν  στη ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ, στο βωμό της ελευθερίας. Οι ηρωϊκοί πρόσκοποι του Αϊδινίου Μικράς
Ασίας- Νίκος Αυγερίδης.
Ανεβάζω το παρακάτω κείμενο της Στέλλας Κοκκίνη-Ρινκ από το περιοδικό  "Ιστορία" που αξίζει ο κόπος να διαβαστεί. Ίσως αυτή η ιστορία με τους  ηρωϊκούς προσκόπους να μην είναι γνωστή σε πολλούς. Θεώρησα όμως ότι  θα πρέπει να γίνει ευρέως γνωστή και στους νεότερους για να τους  αποδίδουμε την πρέπουσα τιμή που αξίζουν. Τα γεγονότα τα είχα ακούσει  σε μικρή ηλικία από διηγήσεις της γιαγιάς μου που έζησε αυτήν την  εγκληματική σφαγή του πληθυσμού του Αϊδινίου... Δύο πράγματα έμειναν  ζωντανά στη μνήμη μου: Από τη μια ο ηρωϊσμός του Νίκου Αυγερίδη και  όλων των προσκόπων που βρήκαν ένα φρικτό τέλος και από την άλλη η  άθλια συμπεριφορά του Ύπατου Αρμοστή στη Σμύρνη Αριστείδη Στεργιάδη απέναντι στον δοκιμαζόμενο  Ελληνικό πληθυσμό της Μικράς Ασίας. "Ο ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ, που ο θεμελιωτής του Ρόμπερτ Μπάντεν-Πάουελ  ονειρεύτηκε ως πηγή αγάπης προς τον πλησίον και την πατρίδα,  αντιπροσωπεύθηκε με σύντομο χρονικά αλλά πανάξιο τρόπο στη Μ. Ασία,  στην Πόλη και στην Ανατολική Θράκη. Δυστυχώς, τις δύο αυτές αγάπες  τους, οι Μικρασιάτες Έλληνες πρόσκοποι και προσκοπίνες τις πλήρωσαν  πολύ ακριβά, γράφοντας από το 1919 ως την καταστροφή του 1922, στο  Αϊδίνι, στην Κάτω Παναγιά και στα Σώκια της Ιωνίας, μερικές από τις  ηρωικότερες και πιο αιματηρές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού  προσκοπισμού...."
".....Από τη σφαγή του Αϊδινίου γλίτωσαν επίσης λιγοι πρόκριτοι που  είχαν καταφύγει στο Διοικητήριο και έσωσαν τη ζωή τους, κρυβόμενοι ως  την ανακατάληψη της πόλης από τον στρατό. Αυτοί έδωσαν τις μαρτυρίες  για την εκτέλεση των 31 προσκόπων, που οι φονιάδες τους φυσικά ούτε  δικάστηκαν ούτε καταδικάστηκαν ποτέ. Όσο για τον Σχοινά, αυτός  καταδικάστηκε μεν, για ανικανότητα και λιποταξία ενώπιον του εχθρού  στο Στρατοδικείο -γλίτωσε όμως το εκτελεστικό απόσπασμα, ισχυριζόμενος  ότι εμποδίστηκε από τον Αριστείδη Στεργιάδη που ήταν Ύπατος Αρμοστής,  σταλμένος από τον Βενιζέλο, με ευρύτατη δικαιοδοσία στη Σμύρνη (ο  οποίος επίσης κατηγορήθηκε για εγκατάλειψη θέσης, μια και λίγο πριν  από την καταστροφή το' σκασε επιβιβαζόμενος στο αγγλικό θωρηκτό  "Σιδηρούς Δουξ" κι εγκατέλειψε την Ελλάδα διαφεύγοντας στη Νίκαια  Γαλλίας όπου και πέθανε)..."
(*) ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ε.Π.ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ - ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ