Θέλω να σας εξηγήσω το σχέδιο του Δημήτρη Βιντιάδη για την ΑΕΚ, για να καταλάβετε τι ακριβώς γίνεται και να μην μπερδεύεστε με
όσα ακούτε. Δεν είναι Κροίσος ο Βιντιάδης, ούτε έχει χρήματα για πέταμα και εμφανώς δεν πρόκειται να βγάλει από το πορτοφόλι του 30 εκατ ευρώ, δηλαδή το ποσό στο οποίο ανέρχονται τα σημερινά χρέη της ΑΕΚ. Αν τα είχε αυτά θα τα έβγαζε, θα τα έδινε και θα ζούσαν όλοι καλά κι εμείς καλύτερα, αλλά αυτά γίνονται μόνο στα παραμύθια. Χρήματα πολλά προσωπικά δεν έχει, αλλά υπάρχει ο πατέρας του που για την ευτυχία του γιού του λέγεται πως είναι διατεθειμένος να του δίνει 2 εκατ ευρώ το χρόνο, έτσι και οι δουλειές πάνε καλά. Και πως για αρχή, εκτιμούν οι αισιόδοξοι, μπορεί να του δώσει 4 με 5. Πώς μπορείς με αυτά τα χρήματα να βγάλεις από το αδιέξοδο την ΑΕΚ; Η απάντηση είναι ότι αμέσως αυτό αποκλείεται να συμβεί. Ο Βιντιάδης (και κυρίως ο Σταύρος Αδαμίδης που ονειρεύεται να επιστρέψει σαν διοικητικός αντιπρόεδρος) ποντάρουν για τις άμεσες ανάγκες σε δυο ακόμα πράγματα: το πρώτο είναι κάποια έσοδα της ομάδας μέχρι το τέλος της σεζόν, τα οποία δεν είναι υποθηκευμένα, (όπως π.χ το τηλεοπτικό συμβόλαιο) και είναι ακόμα ανείσπρακτα – αναφέρομαι σε κάποια χρήματα που έφεραν κυρίως οι πωλήσεις ποδοσφαιριστών, όπως είναι ο Λεονάρντο κι ο Κλωναρίδης. Η δεύτερη ελπίδα είναι να συνεισφέρουν στην προσπάθεια οι παλιοί μέτοχοι (ο Αδαμίδης έχει μια επαφή με τον Παππά, αλλά και το Νοτιά), από τους οποίους θα ζητηθεί να συνδράμουν μια και τα χρέη δημιουργήθηκαν επι των ημερών τους με αντάλλαγμα κάθε απαλλαγή από πιθανές ευθύνες, που μπορεί να προκύψουν έπειτα από μια πιθανή πτώχευση. Ελπίζουν επίσης ότι ο αινιγματικός Αραβας Τούρκι, φίλος του Ντέμη Νικολαϊδη και δανειστής της ΑΕΚ, θα κάνει μια παραχώρηση και δεν θα ζητήσει τα χρήματα τα οποία η ΠΑΕ του χρωστά στις συμφωνημένες ημερομηνίες. Και ο Βιντιάδης και ο Αδαμίδης θέλουν να πιστεύουν πως από τη στιγμή που η ΑΕΚ θα βρει ένα νέο ιδιοκτήτη θα υπάρξει και μεγαλύτερη συσπείρωση του κόσμου, ώστε κι έτσι να προκύψουν έσοδα: αν σκεφτεί κάποιος τα 20 χιλιάδες περίπου εισιτήρια που η Ενωση έκοψε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό αυτό αποτελεί μια θεμιτή φιλοδοξία. Αρκεί η ΑΕΚ να μην έχει ρίξει κανόνι πριν μπει ο Βιντιάδης, και αρκεί να είναι και αγωνιστικά ζωντανή, δηλαδή να έχει ελπίδες παραμονής στην κατηγορία. Πέρα από αυτά υπάρχουν αι δυο ακόμα πηγές εσόδων: το πιθανό «κούρεμα» οφειλών σε τρίτους και ένα πιθανό δάνειο από αγγλικές Τράπεζες, υπόθεση που τρέχει ο υπερπροβεβλημένος Κιθ Χάρις. Ο Αγγλος δεν έχει πει ακόμα μισή κουβέντα για όσα ακούγονται και όσα από αυτόν περιμένουν. Όταν ήρθε στην Ελλάδα, στο Μικρολίμανο ενώ έτρωγε, εξήγησε ότι ο ρόλος του είναι καθαρά συμβουλευτικός και ότι ήρθε στη χώρα μας προσκαλεσμένος της οικογένειας Βιντιάδη για να δει τις εγκαταστάσεις της ΑΕΚ και τους ισολογισμούς της. Ο Χάρις εμφανίζεται ως ο «άνθρωπος – κλειδί» στην ιστορία: πρόκειται για υπερβολή. Πιθανότατα να μπορέσει να βρει κάποιο τραπεζικό όμιλο με διάθεση να δανείσει την Ενωση, αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει η ΠΑΕ να μοιάζει βιώσιμη, πράγμα που σημαίνει ότι η συνεισφορά του θα αργήσει: σήμερα δεν υπάρχει Τράπεζα στην Ευρώπη να χρηματοδοτήσει μια ομάδα με τεράστια χρέη και – για την ώρα – χωρίς σοβαρή επιχειρηματική προοπτική. Ενώ ο Χάρις μπορεί να περιμένει, ο Βιντιάδης θέλει ν αποκτήσει μια γνώμη για το τι διάθεση έχουν να τη βοηθήσουν όλοι εκείνοι στους οποίους η ΑΕΚ χρωστά – ή για να το πω διαφορετικά ψάχνει να δει πόσο διατεθειμένοι είναι να ρίξουν τις (με αποφάσεις επιτροπών) νόμιμες απαιτήσεις τους. Εδώ το πράγμα έχει ενδιαφέρον καθώς αυτή τη στιγμή η ΑΕΚ φέρεται να χρωστά γύρω στα 8 εκατ σε παλιούς ποδοσφαιριστές, προπονητές, λοιπούς υπαλλήλους, και ομάδες από τις οποίες απέκτησε παίκτες. Το επιχείρημα που θα χρησιμοποιηθεί είναι το γνωστό: δεχτείτε ένα «κούρεμα» για να πάρετε κάτι, διαφορετικά αν πτωχεύσουμε δεν θα πάρετε σχεδόν τίποτα. Το χαρτί αυτό το έπαιξε με επιτυχία ο Νικολαϊδης το 2004, όμως απέναντί του κάθισε το τότε σπάταλο και γαλαντόμο Κράτος: τώρα το πράγμα είναι διαφορετικό. Κρατικός υπάλληλος που θα δεχτεί «κουρέματα» στις οφειλές στο Δημόσιο δεν υπάρχει. Τι απομένει; Οι ιδιώτες. Αυτοί ίσως δεχτούν μια μείωση, αν πάρουν μπροστά κάτι: μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για ανθρώπους που έχουν αποφάσεις με τις οποίες έχουν διασφαλίσει τα χρήματα τους με την προϋπόθεση ότι η ΑΕΚ θα υπάρχει. Η ελπίδα του Βιντιάδη είναι με 5 εκατ να καλύψει τα 8 των οφειλών. Αυτό είναι και το ζητούμενο των διαπραγματεύσεων και της καθυστέρησης: ο άνθρωπος δεν θέλει να αναλάβει βάρη μεγαλύτερα από αυτά που μπορεί να σηκώσει. Θα φτιάξει γήπεδο η ΑΕΚ και θα κάνει μεταγραφές τεράστιες για να ενισχυθεί; Επιτρέψτε μου να αμφιβάλω. Για γήπεδο κανείς δεν συζητάει το παραμικρό αφού Τράπεζες που μπορεί να σου εξασφαλίσουν χρηματοδότηση δεν υπάρχουν. Οι μεταγραφικές ενισχύσεις από την άλλη θα γίνει μια προσπάθεια να είναι ουσιαστικές, αλλά όχι θεαματικές: η ΑΕΚ θα πρέπει για κάποια χρόνια να εξυγιανθεί κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν παραμείνει πολύ χαμηλό το κόστος της. Η ελπίδα είναι ότι φέτος, όχι μόνο θα φτάσει η ομάδα στην παραμονή, αλλά θα βγάλει και μια δεκάδα παίκτες στους οποίους μπορεί μελλοντικά να επενδύσει – μια βάση πάνω στην οποία μπορεί να χτιστεί μια ομάδα. Ο αγωνιστικός στόχος είναι η παραμονή και η ωρίμανση των πιτσιρικάδων. Το ξέρω ότι όποιος διάβασε όσα προηγήθηκαν μέτρησε πολλές επαναλήψεις της λέξης «ελπίδα». Πολλά βασίζονται σε ελπίδες: δε μοιάζει ένα κοστολογημένο project. Αλλά για την ώρα είναι το μόνο και μένει να δούμε αν θα υπάρξει από την πλευρά του Βιντιάδη ο ηρωϊσμός που χρειάζεται για να το φέρει κάποιος σε πέρας….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου