Κάθε φορά που κάτι αλλάζει στις δομές ενός συστήματος, οι περισσότεροι από όσους συμμετέχουν σε αυτό, προσπαθούν, με νύχια και με δόντια, να κρατήσουν ότι μπορούν από τα «κεκτημένα» του παρελθόντος. Ειδικά στην Ελλάδα, το γεγονός ότι η οικογενειοκρατία στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή έχει βαθιές ρίζες, το πρόβλημα με τις αλλαγές γίνεται ακόμα μεγαλύτερο.
Εχουμε κατά καιρούς στο παρελθόν παρακολουθήσει
«συγκρούσεις» ανελέητες μεταξύ πολιτικών οικογενειών και «συγκρούσεις» μεταξύ παλαιών και νέων, υποψήφιων επιχειρηματικών τζακιών. Η «λάσπη» που έριχνε η μία πλευρά στην άλλη, ήταν άνευ προηγουμένου. Οι λέξεις «απατεώνας», «πράκτορας», «δοσίλογος» ήταν οι πιο … κομψές στο λεξιλόγιο των αντιπάλων πλευρών.
Ερχόμαστε στο σήμερα. Στην Ελλάδα του 2013, η οποία αφού έφτασε στον πάτο από όποια πλευρά και αν το δει κανείς, ετοιμάζεται, με δομικές αλλαγές στην οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την πολιτική(;) να ξεκινήσει το νέο της, δύσκολο δρόμο. Βέβαια, πολλά έχουν αλλάξει ως προς τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα συμβούν οι δομικές αλλαγές.
- Οι πολιτικοί, σε ένα μεγάλο μέρος τους, έχουν χάσει την αξιοπιστία τους. Άρα, οι όποιες παρεμβάσεις τους δεν έχουν την εμβέλεια του παρελθόντος.
- Οι μεγάλες επιχειρηματικές οικογένειες, επίσης σε ένα μεγάλο μέρος τους, απλά, δεν έχουν λεφτά! Χρωστάνε ακόμα και …το μαξιλάρι που κοιμούνται!
- Οι τραπεζίτες, έπαψαν να έχουν την παρέμβαση που είχαν στην πολιτική και τις επιχειρήσεις. Με τους Επιτρόπους δίπλα και με τον αυστηρό έλεγχο κάθε απόφασής τους για χρηματοδοτήσεις και χορηγίες, νοιώθουν πλήρως αποδυναμωμένοι.
- Τα Μέσα Ενημέρωσης, με την πτώση της διαφήμισης λόγω κρίσης και με την πλήρη αδυναμία του κράτους να «σπρώξει χρήμα», βρίσκονται σε τραγική κατάσταση. Η εμβέλεια και η παρεμβατικότητα των περισσοτέρων εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών είναι μηδαμινή. Ουδείς από τους πρώην «συμμάχους» ή εκβιαζόμενους «χορηγούς» ενδιαφέρεται και «πάσχει» για το τι γράφουν και πως το γράφουν. Μοναδικό ίσως εναπομείναν «όπλο», να διαβάσει το δημοσίευμα ένας εισαγγελέας και να παραγγείλει έρευνα.
Το σημαντικό στοιχείο, λοιπόν, των δομικών αλλαγών, είναι ότι αυτές θα συμβούν, με την ελληνική πλευρά σε «άμυνα». Αναβαθμισμένος ο ρόλος των ανθρώπων της τρόικας που βρίσκονται πια παντού, αναβαθμισμένος ο ρόλος κάποιων «παρατρεχάμενων» των τροικανών και αναβαθμισμένος επίσης, όπως είπαμε, ο ρόλος των εισαγγελέων…
Στον επιχειρηματικό χάρτη που αλλάζει ριζικά, σημειώνουμε μεταξύ άλλων:
- Τις αλλαγές στον τραπεζικό και ασφαλιστικό χάρτη που θα γίνουν με ξένους «συμμάχους».
- Τις αλλαγές στο τζόγο. Είδατε πως παίζεται το παιχνίδι στον ΟΠΑΠ, μετά την απόφαση του ευρωπαικού δικαστηρίου για το μονοπώλιο.
- Τις αποκρατικοποιήσεις στην Ενέργεια, στις Εταιρείες Ύδρευσης, στα Λιμάνια, τα Αεροδρόμια.
- Το μεγάλο παιχνίδι συμφερόντων στη διαχείριση των απορριμμάτων.
- Το νέο καθεστώς που σταδιακά δρομολογείται στον ευρύτερο χώρο της ιδιωτικής υγείας, με πρώτο τομέα, αυτό των φαρμάκων και της αλυσίδας διάθεσής τους.
Πρωταγωνιστές στη διαμόρφωση του νέου σκηνικού στον επιχειρηματικό τομέα θα είναι οι αγοραστές. Αυτοί δηλαδή που εκμεταλλευόμενοι τη σκληρή οικονομική πραγματικότητα που αντιμετωπίζει τόσο το ελληνικό Δημόσιο, όσο και οι επιχειρήσεις, έρχονται με φρέσκο χρήμα να αποκτήσουν αυτό στο οποίο πιστεύουν πως θα τους αποδώσει κέρδη στο μέλλον. Η παρουσία των distress funds στην Ελλάδα είναι ήδη αυξημένη. Ενισχυτικά στην παρουσία τους δρα και το γεγονός ότι οι τράπεζες πλέον έχουν πολύ περιορισμένες δυνατότητες να προβαίνουν σε μετοχοποιήσεις δανείων, όπως έκαναν στο παρελθόν. Τρανταχτά ονόματα του παγκόσμιου επενδυτικού χάρτη όπως η Icon Capital, η Calamos Asset Management, η York Capital, η Elliott Associates, η FG Hemisphere, η Leon Black, Apollo Global Management, η Baupost, η Centerbridge, η Marathon Asset Management, η Oaktree Capital, η Carlyle, η Strategic Value Partners, η Cerberus, η KKR έχουν επισκεφτεί το τελευταίο δίμηνο της χώρας μας και έχουν πραγματοποιήσει επαφές τόσο με τις τράπεζες όσο και με στελέχη επιχειρήσεων. Διαρρέουν μάλιστα, ότι προτίθενται να εξαγοράσουν πλειοψηφικά πακέτα μετοχών σε μεγάλες ελληνικές εταιρείες οι οποίες έχουν μεγάλες βραχυπρόθεσμες δανειακές υποχρεώσεις και έλλειψη ρευστότητας, θέματα τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το αμέσως επόμενο διάστημα.
Πώς θα αντιμετωπίσει η ελληνική επιχειρηματική πλευρά αυτή τη νέα κατάσταση; Το βέβαιο είναι πως δε μπορεί να την αποτρέψει. Το επίσης βέβαιο είναι πως δε θα αντιδράσει αυτή τη φορά με τη «λάσπη» που είχε συνηθίσει να εκτοξεύει στο παρελθόν, εναντίον όποιου επιχειρούσε να μπει στα «χωρικά της ύδατα».
Αλλαξαν οι καιροί και αναγκαστικά αλλάζουν και οι συμπεριφορές…
bankwars
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου