Η πίτα των παλαιών προσκόπων...

Ποια ήταν η διαφορά; Ότι δεν έκοβαν την πίτα πάνω σε κάποιο βουνό -στ' άγριου Ολύμπου και στις Οίτης τις κορφές, στα λαγκάδια, στις πλαγιές- αλλά σε κλειστό χώρο. Άντε κι άλλη μια διαφορά, το γκριζάρισμα, ή η απουσία μαλλιών. Όχι όμως
και μυαλών. Οι παλαιοί πρόσκοποι έκοψαν την πίτα τους και επιβεβαίωσαν για μια ακόμα φορά ότι το προσκοπικό δέσιμο γύρω από Αρχές και Αξίες είναι παντοτινό για κάποιον που αισθάνεται μέσα του πρόσκοπος. Το θυμάστε το τραγούδι;
Προσκοπικό έχω πνεύμα,
μεσ' το μυαλό,
μεσ' την καρδιά,
τριγύρω μου.
Προσκοπικό έχω πνεύμα
στο είναι μου
όσο ζω.
Και του χρόνου!