Μια καταγγελία και μια αλήθεια

Δυο πράγματα μου έμειναν από τη χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, όπου επανελήφθησαν για πολλοστή φορά τα θλιβερά στιγμιότυπα που μας κάνουν εν πολλοίς να ντρεπόμαστε για αυτούς που μας εκπροσωπούν στο ανώτατο όργανο του δήμου. Μια σημαντική καταγγελία που έκανε ο Σταύρος Κόντος και μια μεγάλη αλήθεια που είπε ο Μπάμπης Μπόβος. Στην πρωτολογία του ο
επικεφαλής του Οράματος Πόλης και πρώην δήμαρχος της Φιλαδέλφειας, έκανε μια καταγγελία που, δυστυχώς, πέρασε ασχολίαστη. Είπε ο κ. Κόντος: "Ο προϋπολογισμός συντάχθηκε από μια πολύ κλειστή ομάδα γύρω από τη δήμαρχο και δεν είναι καθόλου αθώα τα πράγματα". Κι αργότερα, κατά τη διάρκεια της τοποθέτησής του (από το απόγευμα θα αρχίσουν να αναρτώνται εδώ τα σχετικά βίντεο με τις σημαντικότερες ομιλίες) επανέλαβε ότι οι δημοτικοί σύμβουλοι που στηρίζουν τη διοίκηση, στηρίζουν μια κλειστή ομάδα που δεν πολιτεύεται καθόλου αθώα. Δηλαδή γενίκευσε την προηγούμενη καταγγελία του που αφορούσε στον προϋπολογισμό.
Μου έκανε εντύπωση ότι κανείς δεν ζήτησε διευκρινήσεις από τον Σ. Κόντο για αυτή την -σε κάθε περίπτωση- βαριά καταγγελία του. Κανείς δεν το σχολίασε, κανείς δεν ζήτησε εξηγήσεις, μια τέτοια "βαριά" αναφορά πέρασε και χάθηκε, μέσα σε αυτό το σώμα, που έχει αποδείξει ότι είναι "τυφλό τα τ' ώτ' τα τ' όμματα". Ωστόσο, η καταγγελία ειπώθηκε, εγγράφηκε, θα μεταδοθεί και στο βίντεο που θα ακολουθήσει με την τοποθέτηση του κ. Κόντου. Με μια λέξη, το θέμα είναι ΕΔΩ! και χρειάζεται από τον μεν κ. Κόντο εξηγήσεις, από δε τη διοίκηση μια αντίδραση: Είτε να το αρνηθεί πλήρως, είτε να αντιδράσει με κάποιον άλλο τρόπο που εκείνη θα επιλέξει. Πάντως το θέμα είναι ΑΝΟΙΚΤΟ.
Το δεύτερο πράγμα που μου έκανε εντύπωση είναι μια αναφορά του Μπάμπη Μπόβου. Ο παλαίμαχος της αυτοδιοίκησης είπε μια μεγάλη αλήθεια. Ότι την εποχή του μακαρίτη Σταματιάδη, υπήρχαν πολύ περισσότερα και σπουδαιότερα πράγματα που χώρζαν τους δημοτικούς συμβούλους και την οπτική που ο καθένας τους έβλεπε τα πράγματα. Αλλά δεν υπήρχε αυτό το θλιβερό που υπάρχει σήμερα: Η προφανής και ασυγκράτητη τάση να πλήξει κάποιος όχι το ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο του άλλου μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά την προσωπικότητά του. Δεν γίνεται πολιτική αντιπαράθεση στο δημοτικό συμβούλιο. Ξεκατίνιασμα προσωπικών αντεγκλήσεων και προσβολών γίνεται. Είναι πάνω από εμφανές ότι στόχος δεν είναι οι θέσεις αλλά το πρόσωπο του άλλου. Η προσωπικότητα, όχι ο φορέας απόψεων είναι το πρόβλημα. Γι αυτό τα χάσματα έχουν βαθύνει επικίνδυνα, γι αυτό ο πολιτικός πολιτισμός έχει πάρει από καιρό διαζύγιο από αυτό το σώμα, γι αυτό επιπλέουν οι φελλοί και οι κάθε λογής και γένους "κατίνες".