Ο έρωτας δεν χρειάζεται να περιμένει τη γιορτή του (ξενόφερτου, συν τοις άλλοις) Αγίου Βαλεντίνου για να ξεφαντώσει. Ούτε, καν, εκείνη του ορθόδοξου Υάκινθου από την Καππαδοκία, επίσης Αγίου της αγάπης, των ερωτευμένων ζευγαριών και της νεότητας. Ο έρωτας προσπερνά, σφυρίζοντας, τα επίσημα εορτολόγια. Ανθίζει καθημερινά και αφήνει τα -συνεχώς νεότερα- διαπιστευτήριά του στους
τοίχους της πόλης. Εκεί όπου οι τρυπημένες από το βέλος κατακόκκινες καρδιές, δίνουν ραντεβού με τα ονόματα των ερωτευμένων.
Οι αιώνιοι όρκοι της αγάπης, γραμμένοι με στυλό, μαρκαδόρους, σπρέι, ή στένσιλ –ανάλογα με τις επιδόσεις, εκείνου ή εκείνης, στα γκράφιτι- προσφέρουν στους περαστικούς μικρά, ιδιωτικά χρονικά της αγάπης. Μετατρέπουν τον δημόσιο χώρο σε τρυφερό Ληξιαρχείο, όπου καταχωρούνται, μέρα και νύχτα, οι καινούριες «γεννήσεις». Όρκοι, υποσχέσεις, εξομολογήσεις, αλλά και αβεβαιότητα, ή ανησυχίες, δίνουν το «παρών» διάσπαρτα στην πόλη, ομνύοντας στην αγάπη. Κάποια από αυτά τα μηνύματα σβήνονται με τη φθορά, ή τα νεότερα συνθήματα που τα σκεπάζουν, ερήμην της σχέσης που πιθανώς… ανθίσταται και εξακολουθεί να ανθίζει. Άλλα συνθήματα, πάλι, αποδεικνύονται πολύ πιο ανθεκτικά από την ίδια τη ζωή. Συνεχίζουν να εκπέμπουν μηνύματα παντοτινής αγάπης, παρόλο που η ίδια έχει ήδη κουνήσει προ πολλού το μαντήλι.
Όπως, όμως, σοφά αποφάνθηκε ο Ουίλιαμ Θάκερι: «Το να αγαπάς και να κερδίσεις είναι το καλύτερο πράγμα. Το να αγαπάς και να χάσεις είναι το δεύτερο καλύτερο».
Το βιβλίο του Aρη Mαλανδράκη "SEX" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΤΑΜΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου