Είμαι από εκείνους που έχουν συστηματικά υποστηρίξει την ισχύ της θεωρίας των δύο άκρων. Η βασική επιχειρηματολογία μου συνίσταται στο γεγονός, πως αν και τα άκρα δεν μοιάζουν μεταξύ τους, εντούτοις, έχουν την ίδια εχθρική στάση απέναντι στη φιλελεύθερη δημοκρατία. Αντιπαθούν την κουλτούρα, τους θεσμούς και τους ανθρώπους της. Απεχθάνονται κυρίως
το φιλελεύθερο και πλουραλιστικό οικοδόμημα της ατομικής ελευθερίας και το κοινοβουλευτικό πλαίσιο της διαμεσολάβησης (το κοινοβούλιο είναι απάτη, όπως έλεγε ο Λένιν). Επιπλέον, η βία αποτελεί για αυτούς σταθερό και διαχρονικό σημείο αναφοράς. Πιστεύουν, δηλαδή, πως αυτή αποτελεί τη «μαμή της Ιστορίας».
Ακόμη και εγώ, πάντως, εντυπωσιάστηκα όταν άκουσα από την εκπομπή της Τζίνας Μοσχολιού στον Αθήνα 9.84, τον θεωρητικό της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς, Σλαβόι Ζίζεκ, να δηλώνει «πως εάν οι άνθρωποι δεν στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ, τότε σύμφωνα με το όραμά μου για το δημοκρατικό μέλλον, όλοι αυτοί θα πάρουν από εμένα ένα εισιτήριο πρώτης θέσης χωρίς επιστροφή για τα γκουλάγκ». Έκανε χιούμορ; Τα εκατομμύρια θυμάτων του σταλινικού ολοκληρωτισμού μας απαγορεύουν να το εισπράξουμε ως αστείο, όπως δεν θα εισπράτταμε ποτέ ως αστεία την υπόσχεση κάποιου φασίστα να μας στείλει κατευθείαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, εάν δεν υποστηρίζαμε τη Χρυσή Αυγή.
Ο Ζίζεκ δεν είναι κάποιος τυχαίος της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς. Είναι αυτός που έχει αποκληθεί, λίγο-πολύ, σπουδαίος φιλόσοφος και σημαντικό θεωρητικό όπλο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας που ήταν ακριβώς δίπλα στον Ζίζεκ, όταν ανέπτυσσε τα μελλοντικά σχέδια του για τους αντιφρονούντες, όχι μόνο δεν αντέδρασε, αλλά χασκογέλασε στο άκουσμα της ιδέας. Ομολογώ πως αδυνατώ να καταλάβω αν ήταν από κυνισμό ή από επιδοκιμασία. Τι σημασία έχει, όμως;
Αν και στην αρχή απλώς αναφώνησα «τι κρετίνος, θεέ μου, αυτός ο Ζίζεκ», στη συνέχεια συνειδητοποιώντας το μέγεθος του κυνισμού και της ψυχοπαθολογικής βιαιότητας που πηγάζει από αυτήν την Αριστερά, αισθάνθηκα αμηχανία. Αν οι θεωρητικοί της ευρωπαϊκής ριζοσπαστικής Αριστεράς λένε δημόσια, χωρίς κανενός είδους συστολή, πως θα στείλουν στα γκουλάγκ όσους δεν συμφωνούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, αναρωτιέμαι, μέχρι πού φθάνουν στις ιδιωτικές τους συζητήσεις;
Μερικοί αποδίδουν τέτοιες απόψεις στις ιδιαιτερότητες κάποιων υποκειμένων. Δεν συμφωνώ πως αυτό αρκεί για να κατανοήσουμε την απειλή. Δυστυχώς η Ιστορία έχει δείξει πως, πέρα από την ανθρώπινη παράνοια ή ιδιαιτερότητα, υπάρχουν παρανοϊκές και ανθρωποκτόνες ιδεολογίες, που μετατρέπουν, όπως η Κίρκη, τους ανθρώπους σε γουρούνια.
Ουσιαστικά ο Ζίζεκ αποκάλυψε αυτό που συμβαίνει με τη ριζοσπαστική και εξτρεμιστική Αριστερά∙ ότι, δηλαδή, η βία και η τρομοκράτηση των αντιπάλων της αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία της πολιτικής της ταυτότητας σε συνθήκες «πολιτικού ξεσηκωμού» και κατάληψης της εξουσίας. Η άκρα Αριστερά, όπως και η εξτρεμιστική Δεξιά εξάλλου, αντιλαμβάνεται περισσότερο από τον καθένα μας πως καμιά κρίση, κανένας ριζοσπαστισμός, καμιά δυναμική ριζικής αλλαγής του πολιτικού συστήματος δεν αρκεί για να αλλάξουν άρδην τα πράγματα αν οι μηχανισμοί βίας που θα αναπτυχθούν δεν αποδειχθούν αποτελεσματικοί. Ο λόγος είναι απλός: σε καμιά κοινωνία, σε καμιά συνθήκη, οι εξτρεμιστές δεν μπόρεσαν να κερδίσουν για μακρό χρονικό διάστημα την πλειοψηφία της κοινωνίας χωρίς τη χρήση βίας. Από τους Ιακωβίνους της γαλλικής Επανάστασης μέχρι τον Μάο και τους Κόκκινους Χμερ, ο πολιτικός ριζοσπαστισμός καταλήγει πάντα στην τρομοκρατία και την κτηνωδία. Αυτό είναι το μάθημα δύο αιώνων πολιτικών επαναστάσεων.
Εντέλει, πιστεύοντας πως είναι ο φορέας της απόλυτης αλήθειας, και μη αντλώντας, δυστυχώς, κανένα μάθημα από την τραγωδία των δύο ολοκληρωτισμών, η αντισυστημική Αριστερά συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως κοσμική θρησκεία σε εποχές αγωνίας: όποιος δεν αποδέχεται την αλήθεια της πρέπει να φοβάται πως θα κινδυνεύει να σωματοποιήσει την ασέβειά του αυτή. Πάνω απ’ όλα, αυτό ακριβώς είναι που με κάνει εχθρικό απέναντι στους εξτρεμιστές και αντισυστημικούς και των δύο άκρων.
Protagon
Δεν ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ, δεν πιστεύω στον κο Τσίπρα, δεν είμαι αριστερός στην ψήφο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ένας ατυχής, ίσως και βλακώδης αστεϊσμός του κου Ζίζεκ, να μπορεί να με κάνει να δεχθώ ότι ο φιλόσοφος πίστευε αυτό που έλεγε. Ούτε βέβαια ότι και ο κος Τσίπρας δέχεται το λεχθέν του κου Ζίζεκ, ως κάτι το σοβαρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί τέλους ας μην πιανόμαστε από αστειότητες. Υπάρχουν τόσο μεγάλα προβλήματα, που δεν αξίζει σαν τα παιδάκια να ασχολούμαστε με το ατυχές μαύρο χιούμορ, ενός που κατά γενική ομολογία θεωρείται φιλόσοφος (εκτός κι αν βέβαια υπάρχουν κάποιοι που έχουν τα κότσια να μας αποδείξουν το αντίθετο).
Το άρθρο δίνει απάντηση: "Έκανε χιούμορ; Τα εκατομμύρια θυμάτων του σταλινικού ολοκληρωτισμού μας απαγορεύουν να το εισπράξουμε ως αστείο, όπως δεν θα εισπράτταμε ποτέ ως αστεία την υπόσχεση κάποιου φασίστα να μας στείλει κατευθείαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, εάν δεν υποστηρίζαμε τη Χρυσή Αυγή."
ΔιαγραφήΚύριε Σειτανίδη συγχαρητήρια για τη μεταφορά του άρθρου. Απλά ένα συμπλήρωμα στα λεγόμενα του Κ.Καβακόπουλου. Θα συμφωνήσω ότι ούτε καν πρέπει να αποδοθεί ο χαρακτηρισμός φιλόσοφου σε αυτόν τον άνθρωπο. Φιλόσοφοι θεωρούνται οι προσωκρατικοί και ο Σωκράτης. Αυτός απλά είναι ένας ακόμη ιδεολόγος. Φιλόσοφοι στην εποχή μας δεν υπάρχουν ακόμη. Και εν τέλει αυτό που με έβαλε σε πειρασμό να γράψω πέρα από το θαυμασμό μου για το άρθρο, είναι ότι πρέπει να προβάλλεται επιτέλους και λίγο η σταλινική κτηνωδία, γιατί πρέπει να είναι γνωστά και τα δύο άκρα για να φτάσουμε στη χρυσή τομή ενός πολιτεύματος αντάξιο της χώρας μας. Με εκτίμηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη μια πλευρά της ζωής έχουμε μια Κυβερνητική τριανδρία, εκ των οποίων οι δύο, μας έχουν δείξει δείγματα της πολιτικής των στα παρελθόντα έτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά γενική ομολογία, και οι δύο αυτοί είναι οι υπαίτιοι για το σημερινό κατάντημα της χώρας, τουλάχιστον σε ότι τους αναλογεί.
Διότι ένα μεγάλο μερίδιο πέφτει και στο εκλογικό σώμα, που τους συντηρούσε ως ζωντανούς-νεκρούς οργανισμούς για τόσες δεκαετίες στο πολιτικό ντουλάπι της χώρας.
Από την άλλη πλευρά, ενώ θέλουμε να τους στείλουμε στα αζήτητα της ιστορίας, δεν έχουμε εναλλακτική λύση πολιτικών σχηματισμών και προσώπων, διότι βλέπουμε ότι οι εναλλακτικές λύσεις παίζουν στο επίπεδο του παγαπόντη - Καραγκιόζη.
Αυτό είναι το δράμα.
Να είναι έτοιμο το εκλογικό σώμα να ξεπροβοδίσει τους παλιούς-διεφθαρμένους ως την εξώπορτα και να μη βρίσκει με τι, να τους αντικαταστήσει.
Κοιτάζοντας το πάνθεον της αντιπολίτευσης, είναι σαν να ξεφυλίζουμε τα περιοδικά της μικρής Λουλούς.
Αγαπητέ περιπτερά, είσαι ακριβώς στο επίκεντρο του προβλήματος. Το πρόβλημα δεν είναι ιευθύνες του κόσμου, πίστεψέ με, έχω ιδίαν και πολύ πικρά πείρα. Το ζήτημα είναι ότι το φθαρμενο πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης, μόνο για να αναπαράγεται είναι ικανό. Διότι, αγαπητέ μου, τι να σου κάνει ο κάθε περιπτεράς, εάν οι υποψήφιοι μέσα από τους οποίους πρέπει να "επιλέξει" για να βάλει το σταυρό, είναι από πιο πριν "επιλεγμένοι" από τους ηγήτορες των κομμάτων; Κι ακόμα, τι να σου κάνει ο κάθε περιπτεράς, εάν η πολιτική παιδεία που του παρέχει η σύγχρονη Ελλάδα, είναι επιεικώς "περιορισμένης ευθύνης"; Ο πολίτης, αγαπητέ, δεν φταίει. Κι αυτά τα "καθρέπτης σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω" που τσαμπουνάνε οι πολιτικοί, εγώ τα ακούω βερεσέ. Τη μούργα μου σερβίρουν στα ψηφοδέλτια -μιλάμε για ΟΠΟΙΑ εκλογική περιφέρεια θέλεις, οποιαδήποτε από τις 52- κι από αυτή εγώ, ο πολίτης, πρέπει να διαλέξω. Υπάρχουν διαδικασίες επιλογής υποψηφίων στα κόμματα; Αστεία θα λέμε τώρα; Αποφασίζει εν κρυπτώ και παραβύστω η εκάστοτε ηγετική κλίκα κι αυτό είναι όλο. Κι αυτό γίνεται επί δεκαετίες, δηλαδή πακτώνεται. Άστο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Καββακόπουλε αναζήτησα κάποια στοιχεία για να επιβεβαιώσω ότι πράγματι κανείς δε έχει κότσια να αποδείξει ότι ο κ. Σλαβόι Ζίζεκ αδίκως κατά γενική ομολογία θεωρείται φιλόσοφος κι έπεσα πάνω σε αυτό:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/slaboi-zizek-o-rizospastis-diaskedastis-toy-leonida-xatziprodromidi
Το συγκεκριμένο άρθρο είναι αρκετά εκτεταμένο και με πλήθος αναφορών στα βιβλία και τις ομιλίες του κ. Σλαβόι Ζίζεκ που το κάνουν τουλάχιστον σοβαροφανές και κλείνει ως εξής:
‘Τελικά δεν μένει τίποτε από την ανάλυση και την κατανόηση των προβλημάτων παρά μόνο ο εντυπωσιασμός και η προσωπική του απόλαυση! Είναι τραγικό το πόσο η κλειστή ιδεολογική σκέψη παραμένει αιχμάλωτη και ανίκανη να δει συνολικά την ανθρώπινη μοίρα. Καταφεύγει στην επιδερμική εικόνα των στοιχείων που αποτρέπουν την κριτική ανάλυση του εσωτερικού της χώρου και παραμένει ευτυχισμένη. Επιπλέον ο Ζίζεκ, σε μια θρασύτατη αντεπίθεση, κατηγορεί τους αντιφρονούντες ότι προστατεύουν τους όρχεις της εξουσίας! Ενώ ο ίδιος είναι πάντα πανέτοιμος να τους κόψει.’
Φαίνεται λοιπόν κ. Καββακόπουλε πως ότι λάμπει δεν είναι χρυσός, μπορεί να είναι ως και όρχις, και να με συγχωρεί ο κ. Διαμαντής για την «ελευθεριότητα» της έκφρασης αλλά προέρχεται απ την ανωτέρω παραπομπή και ας είναι ‘ανορθόγραφη’ αφού ο διορθωτής κειμένου του WORD δεν την αναγνωρίζει. Άρα το χιούμορ δεν ήταν ατυχές, αλλά αντανακλούσε τις απόψεις του κ. Σλαβόι Ζίζεκ. Ατυχής ήταν ίσως η εμφάνιση του κ. Τσίπρα μαζί του και μάλιστα αφού δεν διασκέδασε την «αστειότητα» του κ. Σίζεκ, παρόλο που ασφαλώς ήξερε περί αυτού περισσότερα από εμένα τον αδαή.
Ευτυχώς που τόσο ο κ. Ζίζεκ όσο και πολλοί ομοϊδεάτες του στην Ελλάδα δεν έχουν, αντικειμενικά, τη δυνατότητα να στείλουν σε γκουλάγκ όσους δεν φηφίζουμε Συριζα. Πιστεύω ότι πολλοί από αυτούς θα το ήθελαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι οι διατυπώσεις του Νίκου Μαραντζίδη, είναι, ως συνήθως, πολύ εύστοχες. Ιδιαίτερα η τελευταία παράγραφος του σημειώματος έχει όλο το νόημα :
"Εντέλει, πιστεύοντας πως είναι ο φορέας της απόλυτης αλήθειας, και μη αντλώντας, δυστυχώς, κανένα μάθημα από την τραγωδία των δύο ολοκληρωτισμών, η αντισυστημική Αριστερά συνεχίζει να συμπεριφέρεται ως κοσμική θρησκεία σε εποχές αγωνίας: όποιος δεν αποδέχεται την αλήθεια της πρέπει να φοβάται πως θα κινδυνεύει να σωματοποιήσει την ασέβειά του αυτή. Πάνω απ’ όλα, αυτό ακριβώς είναι που με κάνει εχθρικό απέναντι στους εξτρεμιστές και αντισυστημικούς και των δύο άκρων."
Αλλά, ας υποθέσουμε ότι τόσο ο Ζίζεκ, όσο και ο Alexis ο οποίος χειροκρότησε, χαμογελώντας πλατιά, τα όσα είπε ο πρώτος, κατελήφθησαν από μια φιλοπαίγμονα διάθεση και άρχισαν τα αστεία, καταλήγοντας στην επίμαχη διατύπωση.
Ας δούμε τι έγραφε ο Στέφανος Κασιμάτης στην Καθημερινή της 21/05/2013 για το θέμα :
"Οπως ήταν αναμενόμενο, το γεγονός δεν ξέφυγε από την προσοχή των δημοσιογράφων, με αποτέλεσμα το γραφείο Τύπου της Ν.Δ. να εκδώσει δριμεία ανακοίνωση εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δεν μπήκε στον κόπο να απαντήσει επί της ουσίας. Αρκέστηκε στην παρατήρηση ότι «η βλακεία και η γελοιότητα δεν έχουν όρια στην περίπτωση της Ν.Δ.» - εννοώντας, προφανώς, ότι στη Ν.Δ. στερούνται οι κακόμοιροι την προχωρημένη αντίληψη του χιούμορ που διακρίνει τον Ζίζεκ και τον Αλέξη. Αν υποθέσουμε όμως ότι στη θέση του Ζίζεκ ήταν, π.χ., ο Ντέιβιντ Ερβινγκ, στη θέση του Τσίπρα ήταν ο Ν. Μιχαλολιάκος και το αστειάκι αφορούσε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, π.χ. το Νταχάου, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε την ίδια αγέρωχη και αφ’ υψηλού στάση έναντι όσων θα είχαν ενοχληθεί; Θα τους απέπεμπε με την ίδια ευκολία στη χορεία της βλακείας και της γελοιότητας; Οχι, βέβαια! Τότε γιατί η διάκριση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ εις βάρος όσων ενοχλούνται από αστεία για τα θύματα του κομμουνισμού; Τα εκατομμύρια θύματα του λιμού της Ουκρανίας, των οργανωμένων εκτοπίσεων, της Μεγάλης Τρομοκρατίας του 1936-1938, όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήσαν υποδεέστεροι σε σύγκριση με τα εκατομμύρια των θυμάτων του ναζισμού;
Είναι πρόδηλο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Για τον λόγο αυτόν, υποθέτω, ενώ είχαν αναρτήσει στο Left.gr το επίμαχο βίντεο της συζήτησης με τον Ζίζεκ, έσπευσαν να το αποσύρουν αμέσως μόλις ξέσπασε ο σάλος. Δεν θέλουν να απαντήσουν, διότι μέσα τους τα εγκλήματα του ναζισμού και του κομμουνισμού είναι διαφορετικής τάξεως. Τους πρόδωσε όμως ένα αισχρό και βλακώδες αστείο. Πολύ φυσικό αυτό, διότι το αστείο -ακόμη και όταν είναι αισχρό και βλακώδες- είναι πάντα πολύ σοβαρή υπόθεση. Οταν γελάς με αστεία εις βάρος των θυμάτων του Ολοκαυτώματος ή των θυμάτων των γκουλάγκ και της σταλινικής τρομοκρατίας, η αντίδρασή σου υποδηλώνει έναν βαθμό ανοχής. Ο Αλέξης γέλασε με το ηλίθιο αστείο του Ζίζεκ για τα γκουλάγκ και το χειροκρότησε μάλιστα..."
Για ενα πραγμα να εισαι ησυχος αγαπητο νεοφιλελεδικο παπαγαλιδιο. Εσενα δεν θα σε στειλει κανενας σε κανενα γκουλαγκ. Εισαι χρησιμος ως κωμικος εστω και εν αγνοια σου. Πρεπει να γελαει λιγο κι λαος.
ΔιαγραφήΠάντα είχα την απορία αν οι συριζέοι και σια είστε μόνο αφελείς (κοινώς βλήματα). Τελικά, συμπεραίνω ότι είστε απλώς κουτοπόνηροι. Είναι κλασική τακτική να αντιπαρέρχεστε την πολιτική κριτική με χαρακτηρισμούς και διάφορα ευφυολογήματα, πάντα ,όμως αποφεύγοντας την ουσία.
ΔιαγραφήΕν προκειμένω, εγώ δεν είπα τίποτα. Παρέθεσα απλώς αποσπάσματα από άρθρα έγκριτων σχολιαστών στον ημερήσιο τύπο.
Αν κάτι δεν σου αρέσει κάνε τις παρατηρήσεις σου και προσπάθησε με πολιτικά επιχειρήματα να το ανατρέψεις. Εκεί θα πέσει το μεγάλο γέλιο.