Ναζάκια...

Μια ωραία ατμοσφαιρα είμαστε, όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος Ντίνος Ηλιόπουλος. Χθες στο Δημοτικό Συμβούλιο, έγινε άλλη μια παρουσίαση από όλες τις δημοτικές παρατάξεις -θεσμικές και... άλλες...- του επιπέδου που η καθεμιά τους έχει φτάσει στον τακτικισμό. Οι θέσεις που έπαιρναν σε
σειρά ζητημάτων ήταν καθαρά ζήτημα ανούσιου τακτικισμού. Δεν ψηφίζω την αναθεώρηση του προϋπολογισμού, γιατί εδώ έχει ένα λαθάκι. Εδώ δεν το εκτύπωσε καθαρά ο εκτυπωτής. Ψηφίζω, όμως, το ΔΣ του ΠΠΙΕΔ που -άγνωστο για ποιο λόγο- δεν είχα ψηφίσει στην προηγούμενη συνεδρίαση. Άβυσσος η ψυχή του δημοτικού συμβούλου...
Βέβαια, ΚΑΝΕΙΣ -μα κανείς!- δεν αφιέρωσε όχι πολύ, καμιά δεκαριά δευτερόλεπτα για να πει μια φράση για το ότι χθες ήταν 29 Μαΐου. Μια αναφορά περίμενα της τάξεως των 5- 10 δευτερολέπτων, όχι κανέναν λόγο 5-10 λεπτών. Λόγοι 5-10 λεπτών αφιερώνονται σε άλλα, πιο σοβαρά ζητήματα, όπως το ότι το τάδε έγγραφο δεν έχει ευκρινή αριθμό πρωτοκόλλου, ότι πέρασε η προθεσμία για την υποβολή του τάδε κειμένου και άλλα εξαιρετικής σοβαρότητος. Αλλά για την 29η Μαΐου, σε μια πόλη προσφύγων, δεν άκουσα ούτε μια λέξη. Στα πρακτικά του δημοτικού συμβουλίου χωρούν ατέλειωτες παρλάτες επί θεμάτων "περί όνου σκιάς". Μια απλή αναφορά στην επέτειο της Αλώσεως, κανείς -ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ- δεν θεώρησε σκόπιμο να κάνει. Ούτε ο (ακόμα) πρόεδρος των Μικρασιατών, ούτε κανείς δημοτικός σύμβουλος που ανήκει σε προσφυγική οικογένεια, ούτε η δήμαρχος, ούτε κανείς απολύτως.
Γι αυτό σας λέω, στα ναζάκια είναι πρώτοι. Στο πώς κτυπά η καρδιά της πόλης είναι που υστερούν...