Μπορεί το Google Glass να μην έχει κυκλοφορήσει ακόμα, και ο χώρος των
οθονών κεφαλής να θεωρείται ακόμα ως ανερχόμενος, αλλά κάποιοι
ετοιμάζονται ήδη για την «επόμενη ημέρα»: ερευνητές σε πολλά ινστιτούτα
δουλεύουν πάνω σε «έξυπνους» φακούς επαφής- οθόνες. Όπως αναφέρει το MIT Technology Review, στο Εθνικό Ινστιτούτο Επιστήμης
και Τεχνολογίας Ουλσάν (Νότια Κορέα), ομάδα υπό τον χημικό μηχανικό
Γιανγκ Ουνγκ Παρκ ενσωμάτωσε δίοδο εκπομπής φωτός σε έναν κατά τα άλλα
κοινό φακό επαφής, χρησιμοποιώντας ένα πρωτοποριακό υλικό- μείγμα
γραφενίου και ασημένιων νανοκαλωδίων.
Σε πειράματα σε κουνέλια δεν διαπιστώθηκαν παρενέργειες από τη χρήση στα μάτια των πειραματόζωων και στα ηλεκτρονικά, όπως αναφέρεται στην παρουσίαση της δουλειάς της ομάδας στο Nano Letters. Σε αντίστοιχο πλαίσιο κινούνται η ελβετική Sensimed, που κατασκεύασε ένα φακό για 24ωρη παρακολούθηση της ενδοφθάλμιας πίεσης σε ασθενείς με γλαύκωμα, καθώς και ομάδα του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον υπό τον Μπαμπάκ Παρβίζ, στέλεχος της Google που έχει εμπλακεί στο πρόγραμμα του Glass, που αναπτύσσει φακούς επαφής- οθόνες.
Ο στόχος του Παρκ είναι η δημιουργία φακών επαφής που θα έχουν όλες τις δυνατότητες ενός υπολογιστή που θα φοριέται στο κεφάλι, αλλά θα παραμένουν εύκαμπτοι και μαλακοί. «Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε μία οθόνη- φακό επαφής που θα μπορεί να φοριέται και να κάνει όλα τα πράγματα που μπορεί να κάνει και το Google Glass» λέει σχετικά. Για αυτή τη χρήση το υλικό πρέπει να είναι διάφανο, αγώγιμο και εύκαμπτο.
Η «λύση» ήρθε σε συνεργασία με τον Σανγκ Γου Ναμ του University of Illinois at Urbana- Champaign: μέσω μίας πρωτοποριακής μεθόδου τοποθέτησης νανοκαλωδίων ανάμεσα σε φύλλα γραφενίου, προέκυψε ένα συνθετικό υλικό το οποίο είχε όλες τις απαιτούμενες ιδιότητες. Σε συνεργασία με ερευνητές της Samsung, το εν λόγω υλικό τοποθετήθηκε σε έναν φακό επαφής, όπου τοποθετήθηκε στη συνέχεια μία δίοδος εκπομπής φωτός.
Το αποτέλεσμα ήταν ένας φακός ο οποίος, αν και θα ήταν υπερβολικό να χαρακτηριστεί «οθόνη», ενδεχομένως να αποτελέσει το πρότυπο για τους φακούς- οθόνες του μέλλοντος, χάρη στο συνθετικό υλικό που αναμένεται να αποτελέσει «κλειδί» στην έρευνα πάνω στον συγκεκριμένο τομέα.
Σε πειράματα σε κουνέλια δεν διαπιστώθηκαν παρενέργειες από τη χρήση στα μάτια των πειραματόζωων και στα ηλεκτρονικά, όπως αναφέρεται στην παρουσίαση της δουλειάς της ομάδας στο Nano Letters. Σε αντίστοιχο πλαίσιο κινούνται η ελβετική Sensimed, που κατασκεύασε ένα φακό για 24ωρη παρακολούθηση της ενδοφθάλμιας πίεσης σε ασθενείς με γλαύκωμα, καθώς και ομάδα του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον υπό τον Μπαμπάκ Παρβίζ, στέλεχος της Google που έχει εμπλακεί στο πρόγραμμα του Glass, που αναπτύσσει φακούς επαφής- οθόνες.
Ο στόχος του Παρκ είναι η δημιουργία φακών επαφής που θα έχουν όλες τις δυνατότητες ενός υπολογιστή που θα φοριέται στο κεφάλι, αλλά θα παραμένουν εύκαμπτοι και μαλακοί. «Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε μία οθόνη- φακό επαφής που θα μπορεί να φοριέται και να κάνει όλα τα πράγματα που μπορεί να κάνει και το Google Glass» λέει σχετικά. Για αυτή τη χρήση το υλικό πρέπει να είναι διάφανο, αγώγιμο και εύκαμπτο.
Η «λύση» ήρθε σε συνεργασία με τον Σανγκ Γου Ναμ του University of Illinois at Urbana- Champaign: μέσω μίας πρωτοποριακής μεθόδου τοποθέτησης νανοκαλωδίων ανάμεσα σε φύλλα γραφενίου, προέκυψε ένα συνθετικό υλικό το οποίο είχε όλες τις απαιτούμενες ιδιότητες. Σε συνεργασία με ερευνητές της Samsung, το εν λόγω υλικό τοποθετήθηκε σε έναν φακό επαφής, όπου τοποθετήθηκε στη συνέχεια μία δίοδος εκπομπής φωτός.
Το αποτέλεσμα ήταν ένας φακός ο οποίος, αν και θα ήταν υπερβολικό να χαρακτηριστεί «οθόνη», ενδεχομένως να αποτελέσει το πρότυπο για τους φακούς- οθόνες του μέλλοντος, χάρη στο συνθετικό υλικό που αναμένεται να αποτελέσει «κλειδί» στην έρευνα πάνω στον συγκεκριμένο τομέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου