Eνα νέο μοντέλο ενημέρωσης ξεκίνησε ήδη στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα. Από εδώ, μπορείτε καθημερινά να ενημερώνεστε για ό,τι συμβαίνει στην πόλη μας, αλλά και να γίνετε ΕΣΕΙΣ ο ρεπόρτερ, που θα μας στέλνετε ό,τι βλέπετε γύρω σας και σας κάνει εντύπωση. Σας περιμένουμε στο mail ta.pragmata@yahoo.gr

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Η ιστορία της ψήφου των γυναικών

Κατά τους προϊστορικούς χρόνους και ιδιατέρως εδώ στην Αθήνα κατά την Μυθολογία οι γυναίκες είχαν ψήφο και μετείχαν στα κοινά. Οι κοινωνίες ήταν βαθειά μητριαρχικές.
Μια όμορφη ιστορία που διαβάζουμε στο Δυτικό αέτωμα του Παρθενώνα, πιστοποιεί θραμβευτικά αυτό το γεγονός. Είναι η πάλη, ο διαφωνισμός, μεταξύ Ποσειδώνα θεού σκληρού, πολεμοχαρούς με σύμβολο την τρίαιανα και της Αθηνάς θεάς ειρηνικής που αγαπόύσε το οικιακά έργα (“τεχνών μήτηρ”, “ευρεσίτεχνος”, “εργάνη Αθηνά”, “ταλα έργος”, “ακάματος” κ.λ.π. και την μόρφωση με σύμβολο την ελιά. Ερίζουν (φιλονικούσαν) για το ποιό όνομα θα δινόταν στην πόλη του βασιλέως Κέκροπος.

Αποφασίσθηκε να γίνει ψηφοφορία και αυτός που θα νικούσε θα έδινε το όνομά του στην πόλη αυτή και θα ήταν προστάτης και πολιούχος της.
Ξέρουμε όλοι ότι νίκησε η Αθηνά (“Πολιούχος”, “Παλλάς”, “Προναία”, “Πρόνοια”) και η πόλη ονομάστηκε “Αθήναι”(γιατί αποτελείτο από πολλούς δήμους). Ξέρετε γιατί; Γιατί οι γυναίκες είχαν ψήφο και ήταν περισσότερες ως συνήθως (τους άνδρες τους τρώμε) και νίκησαν. Η νίκη όμως αυτή ήταν πύρρειος ήτοι νίκη και ήτα μαζί γιατί ο Ποσειδών θύμωσε πολύ (έγινε μπουρλότο κοινώς) και χτυπούσε την γή με την τρίαινα και έβγαινε νερό, ανακάτωνε την θάλασσα και γινόταν τρικυμίες και χαλασμόε κόσμου. Για να τον εξευμενίσουν οι άρχοντες και ο Κέκροψ τιμώρησαν τις γυναίκες με τρείς τιμωρίες: να μην έχουν πλέον ψήφο, να χάσουν το όνομά τους (γι’ αυτό λέγονται με το όνομα του άνδρα τους η Κώσταινα, η Αλέξαινα, η Λαμπρόπλενα κ.λ.π.) και να μην είναι πολίτιδες αυτής της πόλης. Έχασαν με λίγα λόγια τα δικαιώματά τους και η Αθηνά υποχρεώνεται από μητριαρχική θεά να γίνει πατριαρχική και να κρατά ασπίδα και δόρυ.

Πέρασαν χρόνια, πέρασαν αιώνες μέχρι τον προηγούμενο αιώνα, αλλά και μέχρι πριν λίγα χρόνια που οι γυναίκες έκαναν αγώνες ατέλειωτους για να μπορούν να ψηφίζουν και να ψηφίζονται. Η πρώτη χώρα που δέχθηκε τον νόμο να εκλέγονται οι γυναίκες και να εκλέγουν είναι η Νέα Ζηλανδία το 1904 και από την Ευρώπη η πρώτη χώρα είναι η Φιλανδία το 1906. Στην Αγγλία το κίνημα των Σουφραζετών πήρε μεγάλες διαστάσεις , με απεργίες πείνας, διαδηλώσεις, ξύλο και φυλακίσεις. Η Μαίρη Γούλτονσκράφτ δημοσιεύει το βιβλίο της “Η Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων των Γυναικών”και ξεσηκώνει θύελλα αντιδράσεων προ πάντων από την Εκκλησία και αναγκάζεται να φύγει από την Αγγλία και να καταφύγει στο Παρίσι και ο φιλόσοφος και πολιτικός Τζων Στιούαρτ Μίλλ ( 1806 – 1871) το 1868 έχασε την βουλευτική του έδρα γιατί υποστήριξε με ισχυρά επιχειρήματα στο κοινοβούλιο το δικαίωμα της ψήφου των γυναικών. Τούτο προκάλεσε την μήνι των ομοφύλων του και τον θεώρησαν προδότη του φύλου του (του ανδρικού). Σπουδαιότατο είναι το σύγγραμμά του “Η Υποταγή των Γυναικών” στο οποίο άσκησε τεράστια επιρροή η σύζυγός του Χάριετ Ταίηλορ.

Τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δέχθηκε οι γυναίκες να εκλέγουν και να εκλέγονται είναι η Ελβετία. Σ’ ένα καντόνι μέχρι το 1980 δεν είχαν δικαίωμα ψήφου οι γυναίκες. Ακούστε τι έκαναν οι έξυπνοι άνδρες. Έβαλαν τις γυναίκες να αποφασίσουν και οι γυναίκες αποφάσισαν για τον εαυτό τους ότι δεν ήταν άξιες να εκλέγονται!
Στην Ελλάδα κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου γίνονταν ατέλειωτες συζητήσεις και κατέληξαν ότι έπρεπε οι γυναίκες να ψηφίζουν αλλά να μην ψηφίζονται και μόνον μετά τον πόλεμον η Ελένη Σκούρα το 1952 έγινε η πρώτη γυναίκα βουλευτής στην Ελλάδα μας και αργότερα η Λίνα Τσαλδάρη η πρώτη υπουργός. ‘Ομως το 1948 ο Σύλλογος Επιστημόνων Γυναικών ( για να καταλάβετε πολύ αργότερα πρόεδρος του έγινε η Αμαλία Φλέμινγκ) αποφάνθηκε να μην εκλέγονται οι γυναίκες στη Βουλή.

Σήμερα με τις διατάξεις τις Ευρωπαϊκής Κοινότητας έχουμε τις λεγόμενες ποσοστώσεις που πολλοί κατηγορούν. Οι νέες γυναίκες δεν μπορούν ίσως να καταλάβουν γιατί τόσο δύσκολα οι μεγαλύτερες τους δέχονται να λάβουν μέρος στα κοινά και ζητήσουν πρωτοκαθεδρίες. Όταν όμως οι γυναίκες παίρνουν τα ηνία μιάς πόλης την ¨νοικοκυρεύουν¨και η συμμετοχή τους έχει αποδείξει ότι προάγουν τον πολιτισμό, τις τέχνες και τα γράμματα. Σέβονται τους νόμους, την παράδοση, το περιβάλον. Είναι γνωστό πλέον ότι η γυναικεία ευαισθησία αγκαλιάζει στοργικά παιδιά, νέους και τους ανήμπορους συμπολίτες μας. Στην Βούλα – Βουλιαγμένη – Βάρη οι γυναίκες δεν ψηφίζονται συνήθως, όπως και εσείς θα έχετε διαπιστώσει, ούτε προβάλλονται ούτε από τους δικούς τους συνδυασμούς. Ας γνωρίζουν οι πάντες ότι αυτοί χάνουν και η πόλη μας!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου