Το γελαστό παιδί. Αυτό ήταν ο Νίκος Πελεκάνος, συναγωνιστής και συνοδοιπόρος με κοινές ιδέες και πολιτική επιλογή. Τον θυμάμαι υπεύθυνο Οργανωτικού της Αθήνας της μεγάλης (και προδομένης από μερικούς από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της) ΟΝΝΕΔ στη δύσκολη περίοδο 1982- 1984. Και μετά ο Νίκος, πάντα στρατευμένος στην υπηρεσία των ιδεών του, ανιδιοτελής, απλός στρατιώτης στα χαρακώματα.... Ο Νίκος ήταν από τους ανθρώπους που έπρεπε να αναζητήσεις, για να βρεις αυτό που είχε να σου δώσει. Κι είχε να δώσει πολλά, πάρα πολλά. Ο πλούσιος ψυχικός του κόσμος καλυπτόταν καλά από την ακριβή και χωρίς ψευτοστολίδια πολιτική του ανάλυση. Η έμφυτη σεμνότητα και ταπεινότητά του, ήταν το πιο εμφανές του πλεονέκτημα. Καλό ταξίδι Νίκο, θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη, καλέ φίλε, ακριβέ συναγωνιστή... Εκείνη η μεγάλη παρέα, που άλλαξε περισσότερα από όσα νομίζουν οι πολλοί, λιγοστεύει σιγά- σιγά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου