Ανεξαρτητοπαραίτηση και ένα άτιμο περιστέρι...

Λοιπόν, σήμερα θα κάνουμε πολλή χάζη. Και θα το ευχαριστηθούμε. Ωραία άρχισε το δημοτικό συμβούλιο. Ξαφνικά, η Καίτη Παπανίκα, ναι καλέ, εκείνη που είχε ψηφίσει με χέρια και με πόδια τη δήμαρχο για δήμαρχο, αποφάσισε σήμερα ότι πια δεν μπορεί ρε παιδί μου, δεν αντέχει λέμε, να ανήκει στη Νέα Προοπτική. Και τι είπε; Είπε ότι εκείνη, μεν, αποχωρεί από τη Νέα Προοπτική, αλλά παραμένει ανεξάρτητη στο δημοτικό συμβούλιο, και παράλληλα προέτρεψε τη
δήμαρχο να παραιτηθεί. Εγώ, πάλι, λέω να τα κάνουμε αντίστροφα τα πράγματα Καιτούλα. Να ανεξαρτητοποιηθεί η δήμαρχος και να παραιτηθείς εσύ. Τι λες;
Μετά, άρχισε το Δημοτικό Συμβούλιο. Στο μεταξύ κάποιος ακόμα παραιτήθηκε, αλλά μου διαφεύγει το όνομα, καθώς και η δράση του μέσα στο συμβούλιο. Έλαμψε για της αφωνίας του ο Δημόπουλος, Δημακόπουλος, Δημακαρόπουλος, κάπως έτσι τέλος πάντων. Ευτυχώς που ανεξαρτητοποιήθηκε κι ακούσαμε τη φωνούλα του. Καινούργιος είναι, πάντως, δικαιολογείται να μην είναι και το πρώτο βιολί του συμβουλίου. Να παίζει παιχνιδάκια δεν δικαιολογείται.
Έτσι που λέτε, αγαπητοί, είναι η Θεία Φώτιση (βοήθειά μας). Έρχεται στους πιστούς ως επιφοίτηση την ίδια ώρα. Μαζί ορκίζονται, μαζί ανεξαρτητοποιούνται. Καιτούλα, Δημακοτέτοιος και Γρετζελιάς, αποφάσισαν συγχρόνως ότι η παραμονή στη Νέα Προοπτική βαρύνει, πλέον, ανυπόφορα την ευαίσθητη συνείδησή τους. Όχι ρε παιδί μου ,δεν το είχαν σχεδιάσει, πώς σου ήλθε; Απλώς η επιφοίτηση, το πνεύμα εν είδει περιστεράς, τους κουτσούλισε μαζί, όπως τον Καρατζαφέρη, θυμάστε; Δεν παραιτήθηκαν από σχέδιο, όχι προς Θεού. Από κοινή κουτσουλιά παραιτήθηκαν. Μαζί ανέβλεψαν τα παιδιά. Ρε κάτι συμπτώσεις... Αυτό το άτιμο το περιστέρι τα φταίει όλα...