γίνει δεκτό, η Αθήνα δεν θα μπορούσε ποτέ να επιστρέψει στις αγορές για να χρηματοδοτήσει τα ελλείμματά της και να επανακινήσει την οικονομία της. Το ΔΝΤ επέμενε, και δικαίως, να τεθεί ένα συμβολικό νούμερο, ένας στόχος ώστε να καθησυχαστούν οι αγορές και να φανεί ότι η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει. Ετσι, προτάθηκε να μειωθεί το δημόσιο χρέος της Ελλάδας στο 120% του ΑΕΠ της ως το 2020, και επέμενε σε αυτό το ΔΝΤ. Η οικονομία δεν είναι ακριβής επιστήμη, αυτοί οι αριθμοί έχουν κάτι αυθαίρετο, είναι ένα είδος «μηδενόμετρου». Αλλά τέλος πάντων, η Αθήνα αν φτάσει σε αυτά τα επίπεδα θα μπορεί να αναπνεύσει. Ετσι, λοιπόν, οι υπουργοί Οικονομικών των 17 χωρών της ευρωζώνης αποφάσισαν τα ξημερώματα της Τρίτης να μειώσουν το ελληνικό δημόσιο χρέος στο 124% του ΑΕΠ ως το 2020. Το ΔΝΤ ζητούσε μια ριζική λύση: να σβηστεί ένα μέρος του δημοσίου χρέους που διακρατούν οι κεντρικές τράπεζες, στο ίδιο μοντέλο με το κούρεμα που είχε γίνει στις ιδιωτικές τράπεζες στις αρχές του 2012. Ομως ούτε η Γερμανική Κεντρική Τράπεζα ούτε η Γερμανία κυρίως, η οποία εισέρχεται σε προεκλογική περίοδο, το ήθελαν. Οι 17 αποφάσισαν λοιπόν μέσα στη νύχτα ένα πακέτο σύνθετων οικονομικών μέτρων -εξαγορά ομολόγων, μείωση επιτοκίων κλπ- το οποίο καταλήγει σε μείωση χρέους 40 δισ. Ενα έξυπνο μερεμέτι, δηλαδή, για να καθησυχάσουν τις αγορές. Ενα σωτήριο μερεμέτι, γιατί οι Ελληνες το άξιζαν αφού έκαναν ένα μέρος του δρόμου με πολλές θυσίες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου