Γράφει ο Στέφανος Γκοτζαμάνης
Εδώ και εβδομάδες το κλίμα που προέκυπτε από το ρεπορτάζ ήταν πως θα υπάρξει συμφωνία με την τρόικα, το πακέτο των μέτρων θα ψηφιστεί άνετα από τη βουλή, οι Ευρωπαίοι «θα τα δώσουν όλα» για να μειωθεί η κεφαλαιακή τρύπα των τραπεζών και επίσης πως από την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής η Ελλάδα θα έφευγε με μια καλή «πολιτική λύση». Και όσο έλεγε αυτά το
ρεπορτάζ, τόσο ανέβαιναν οι τιμές των μετοχών στο ταμπλό. Το κλίμα βέβαια κάπως άρχισε να χαλάει όταν η Δημοκρατική Αριστερά δήλωσε πως δεν θα ψηφίσει τα εργασιακά, αλλά και τότε από τις πληροφορίες προέκυπτε πως πρόκειται για ένα πολιτικό τέχνασμα και ότι τελικά θα προκύψει ένας «έντιμος πολιτικός συμβιβασμός». Μέσα στο προηγούμενο Σαββατοκύριακο, όμως, ήρθε η πρώτη ψυχρολουσία: Οι Ευρωπαίοι δεν δέχτηκαν την αποτίμηση των ελληνικών κρατικών ομολόγων που κατέχουν οι τράπεζες στην ονομαστική τους αξία, ανεβάζοντας το ύψος των απαιτούμενων αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου από το επίπεδο που κάποιοι αισιόδοξοι περίμεναν. Η πτώση των μετοχών κατά τη συνεδρίαση της 29ης Οκτωβρίου ήταν το επακόλουθο. Σε πολιτικό επίπεδο, επίσης, ο πρωθυπουργός φαίνεται πως κατάλαβε πως όσο χρόνο παρατεινόταν η εκκρεμότητα των μέτρων τόσο περισσότερο δυσκόλευαν τα πράγματα και τόσο περισσότερο αναπτύσσονταν φυγόκεντρες δυνάμεις στις κοινοβουλευτικές ομάδες και των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Εδώ και εβδομάδες το κλίμα που προέκυπτε από το ρεπορτάζ ήταν πως θα υπάρξει συμφωνία με την τρόικα, το πακέτο των μέτρων θα ψηφιστεί άνετα από τη βουλή, οι Ευρωπαίοι «θα τα δώσουν όλα» για να μειωθεί η κεφαλαιακή τρύπα των τραπεζών και επίσης πως από την ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής η Ελλάδα θα έφευγε με μια καλή «πολιτική λύση». Και όσο έλεγε αυτά το
ρεπορτάζ, τόσο ανέβαιναν οι τιμές των μετοχών στο ταμπλό. Το κλίμα βέβαια κάπως άρχισε να χαλάει όταν η Δημοκρατική Αριστερά δήλωσε πως δεν θα ψηφίσει τα εργασιακά, αλλά και τότε από τις πληροφορίες προέκυπτε πως πρόκειται για ένα πολιτικό τέχνασμα και ότι τελικά θα προκύψει ένας «έντιμος πολιτικός συμβιβασμός». Μέσα στο προηγούμενο Σαββατοκύριακο, όμως, ήρθε η πρώτη ψυχρολουσία: Οι Ευρωπαίοι δεν δέχτηκαν την αποτίμηση των ελληνικών κρατικών ομολόγων που κατέχουν οι τράπεζες στην ονομαστική τους αξία, ανεβάζοντας το ύψος των απαιτούμενων αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου από το επίπεδο που κάποιοι αισιόδοξοι περίμεναν. Η πτώση των μετοχών κατά τη συνεδρίαση της 29ης Οκτωβρίου ήταν το επακόλουθο. Σε πολιτικό επίπεδο, επίσης, ο πρωθυπουργός φαίνεται πως κατάλαβε πως όσο χρόνο παρατεινόταν η εκκρεμότητα των μέτρων τόσο περισσότερο δυσκόλευαν τα πράγματα και τόσο περισσότερο αναπτύσσονταν φυγόκεντρες δυνάμεις στις κοινοβουλευτικές ομάδες και των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση.
Ποιες φυγόκεντρες δυνάμεις; Η τρι-κυβέρνηση δόξα νάχει ο κυρ-Φώτης έχει 179 βολευτές και την «κουτάλα», εύκολο τόχεις να μαζευτούνε 30 και να «την κάνουν» όλοι μαζί; Για να πάνε που, στο ΚΚΕ, στον Τσίπρα που δεν μπορεί να συμαζέψει ούτε αυτούς πούχει, στον Καμμένο που δεν δέχεται όσους ψήφισαν το μνημόνιο, στον Μιχαλολιάκο ή να κάνουν δικό τους κόμμα με τον Χρυσοχοίδη; Παζαρεύουν την ψήφο τους, δεν το κατάλαβες; Οι «μπουκωμένοι» δεν μιλάνε . . .
ΑπάντησηΔιαγραφή