Ο επόμενος Αλέξης Γρηγορόπουλος θα είναι...

Γράφει ο Γιάννης Ευαγγέλου
Ο επόμενος Αλέξης Γρηγορόπουλος θα είναι «αναρχικός», «αριστερός» ή μήπως «χρυσαυγίτης»; Ούτε «αναρχικός» (όπως ξεδιάντροπα οικειοποιήθηκαν ένα παιδί μόλις 15 χρόνων ορισμένοι αυτοαποκαλούμενοι «αντιεξουσιαστές»), ούτε «αριστερός» (όπως περιμένουν στη γωνία να τον βαφτίσουν οι
πάντα οπορτουνιστές εχθροί του τεχνοφασισμού και τα σταλινικά αδέρφια τους), «ούτε χρυσαυγίτης» (όπως καθόλου δεν θα διστάσουν να κάνουν οι ανεγκέφαλοι νεοναζί). Τίποτε απ' όλα αυτά − δυστυχώς για όλους τους. Ένας από εμάς θα είναι − δυστυχώς για όλους μας.
Στη χώρα που έχει ξεφτιλίσει τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα της απεργίας και της διαδήλωσης, ταυτίζοντάς τα με τον τραμπουκισμό και το αίμα· στη χώρα που έκλεισε το φάκελο του μεγαλύτερου εγκλήματος των τελευταίων χρόνων (τις 3+1 δολοφονίες της Μαρφίν)· στη χώρα που διακρίνει ακόμη και τους νεκρούς, αντιμετωπίζοντας τον Χαμί Νατζάφι σαν τον «15χρονο Αφγανό» και τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο σαν τον «15χρονο Αλέξη (όλων των Ελλήνων)»· στη χώρα όπου κάθε λογική φωνή ή αντίθετη άποψη συνοδεύεται από το φόβο των αντιποίνων· σ' αυτή τη χώρα δεν αξίζει τίποτα καλύτερο από την πτώση της. Μια πτώση απόλυτη, ανάλογη της κρίσης της (που μόνο οικονομική δεν είναι, εν τέλει).
Το μόνο που μένει για να ολοκληρωθεί η πτώση είναι ένας νεκρός. Οι (​μαυρο)κόκκινοι τ​ραμπούκοι εκτοξεύτηκαν με έναν νεκρό (τον Δεκέμβρη του '08) τον οποίο χρησιμοποίησαν ως σύμβολο. Ενάμιση χρόνο αργότερα επέστρεψαν στο περιθώριο, αφού πρόλαβαν να αφαιρέσουν πέντε ζωές (Χαμί Νατζάφι, Παρασκευή Ζούλια, Αγγελική Παπαθανασοπούλου, Επαμεινώνδας Τσακάλης και ένα έμβρυο) τις οποίες βάφτισαν «παράπλευρες απώλειες». Πλέον οι φασίστες της Χρυσής Αυ​γής περιμένουν τη δική τους σειρά στον κύκλο του αίματος: τον δικό τους νεκρό που θα τους εκτοξεύσει. Κι αν αυτός δεν έρθει, δεν θα διστάσουν να τον δημιουργήσουν οι ίδιοι· έχουν, άλλωστε, ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά τους. Κι αν ακόμη χάσουν την ευκαιρία τους, όμως, θα τους προλάβει η πάντα πρόθυμη ελληνική κοινωνία, με τα τόσο οξυμένα ανθρωποφάγα αντανακλαστικά της.
Ο επόμενος νεκρός είναι θέμα χρόνου. Μένει μόνο να μάθουμε το όνομά του. Κι ανάλογα με την πολιτική του ταυτότητα ή την καταγωγή του ή την κοινωνική του θέση, θα γίνει είτε «σύμβολο αγώνα» είτε «παράπλευρη απώλεια στον κοινωνικό πόλεμο». Ό,τι μας βολεύει. Τουλάχιστον να ικανοποιήσουμε προσωρινά τη δίψα μας για αίμα.
*Ο Γιάννης Ευαγγέλου είναι εκδότης (ΔιάπυροΝ)
protagon