Η εμπειρία δείχνει ότι σε όποια περίπτωση εξαγοράς, ιδιωτικοποίησης ή
συγχώνευσης διασφαλίστηκε η ομαλή συνέχιση των δραστηριοτήτων και έγιναν
ενέργειες για την ενίσχυση της ισχύος του προϋπάρχοντας management το
αποτέλεσμα ήταν πολύ καλύτερο από εκείνων των περιπτώσεων στις οποίες
όλα πάγωσαν. Την ανάγκη να διασφαλιστεί η βέλτιστη δυνατή
λειτουργία των υπο ιδιωτικοποίηση ή αξιοποίηση ΔΕΚΟ και η συνέχεια της εφαρμογής των στρατηγικών που έχουν υιοθετήσει οι διοικήσεις τους υπογραμμίζουν εγχώριοι και ξένοι αναλυτές μεγάλων επενδυτικών και συμβουλευτικών οίκων ώστε να μην υπάρξουν φαινόμενα ανάλογα με αυτά που προκάλεσαν οι εθνικές εκλογές στην οικονομία. Κόντρα σε αυτή την λογική όμως ήδη κάποιοι, θιασώτες πρακτικών του παρελθόντος -ακριβώς όπως αυτές που οδήγησαν την χώρα στη δεινή οικονομική θέση που έχει περιέλθει- επιζητούν να προωθήσουν «τους δικούς τους ανθρώπους» επιστρατεύοντας μάλιστα και τα media όπως αποδεικνύεται από πρόσφατα δημοσιεύματα.
«Η εμπέδωση της σταθερότητας στα στελέχη της διοίκησης και τους εργαζόμενους και η προσήλωση στην επίτευξη σαφών στόχων είναι ύψιστης σημασίας προκειμένου να συνεχίσουν να επιτυγχάνονται τα αποτελέσματα που είναι ουσιαστικά το κίνητρο για να συμμετάσχουν οι επενδυτές» αναφέρει ανώτατο στέλεχος βρετανικού συμβουλευτικού οίκου προσθέτοντας πως «η αναστάτωση που θα μπορούσε να προκαλέσει η αναμονή και η αβεβαιότητα στις καθημερινές λειτουργίες μιας επιχείρησης όπως η ΔΕΗ, ο ΟΠΑ, ή η ΔΕΠΑ εξαιτίας της αίσθησης ότι επαπειλούνται οι δομές της ως έχουν, μπορεί να έχει ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στα αποτελέσματα και τα θεμελιώδη μεγέθη της».
Πράγματι η ελληνική οικονομία περιέπεσε σε αδράνεια και κάθε πρωτοβουλία πάγωσε τουλάχιστον από την ανάδειξη της κυβέρνησης Παπαδήμου, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά εξαιτίας της αβεβαιότητας για την πολιτική κατάσταση. Φαινόμενο που εντάθηκε μετά τις αμφίρροπες δημοσκοπήσεις και τις πρώτες άγονες για τον σχηματισμό κυβέρνησης εκλογές.
Αντιστοίχως, κρίσιμη είναι η αποφυγή δημιουργία τέτοιου κλίματος σε επιχειρήσεις των οποίων οι διοικήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά σειρά διαχειριστικών αποφάσεων αλλά και να υλοποιήσουν στρατηγικές που εν τέλει, σε πολλές περιπτώσεις, είναι ακριβώς εκείνες που τις έχουν καταστήσει αντικείμενο διεκδίκησης.
Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι σε όποια περίπτωση εξαγοράς, ιδιωτικοποίησης ή συγχώνευσης διασφαλίστηκε η ομαλή συνέχιση των δραστηριοτήτων και έγιναν ενέργειες για την ενίσχυση της ισχύος του προϋπάρχοντας management το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλύτερο από εκείνων των περιπτώσεων στις οποίες όλα πάγωσαν.
Εξάλλου τις περισσότερες φορές οι νέοι μέτοχοι πλειοψηφίας διατηρούν τις διοικήσεις αλλά και τα διευθυντικά στελέχη στη θεση τους ώστε να επιτύχουν ακριβώς αυτό: την συνέχιση και την επιτάχυνση της ανάπτυξης των επιχειρήσεων.
«Υπάρχει μια πλειάδα θεμάτων που η αντιμετώπιση τους απαιτεί τριβή με το αντικείμενο εξοικείωση με τα υπάρχοντα εργαλεία και επιλογές τόσο αναφορικά με την διαχείριση κρίσεων όσο και αναφορικά με την υλοποίηση στρατηγικών και εκτέλεση τακτικών. Όλα αυτά είναι πλούτος που έχει στη διάθεση της η διοικητική διάρθρωση της κάθε επιχείρησης και ο οποίος δεν είναι κοινός τόπος ακόμα και όταν αφορά σε εξαγορές από εταιρείες του ίδιου κλάδου» επισημαίνει μεγάλος βρετανικός οίκος επιχειρηματικών συμβούλων.
Η όλη συζήτηση είναι αυτονόητα υψίστης σημασίας για την ελληνική οικονομία αφού άτσαλες και καιροσκοπικές κινήσεις μπορούν να ανατρέψουν ένα θετικό κλίμα που αρχίζει να διαμορφώνεται, να δώσουν λανθασμένη εικόνα στο ξένο και το ελληνικό επενδυτικό κοινό και πάνω από όλα να πλήξουν τη λειτουργία της επιχείρησης και να απειλήσουν έτσι θέσεις εργασίας.
«Οι αγορές μισούν τις ανατροπές, τις εκπλήξεις και την αβεβαιότητα» θυμίζει κορυφαίος επενδυτικός παράγοντας του Λονδίνου υπογραμμίζοντας πως συχνά οι ελληνικές διοικήσεις έχουν αποδειχθεί διορατικότερες των ξένων ομολόγων τους.
«Δεν είναι λίγες εκείνες οι φορές που μια πολυεθνική αποφάσισε να τρέξει μόνη της τις ελληνικές της δραστηριότητες με δραματικά αποτελέσματα, όπως άλλωστε έγινε και όταν αλλεπάλληλες αλλαγές στο management δεν εξυπηρέτησαν τίποτε άλλο εκτός από βραχυπρόθεσμες εταιρικές η συχνότερα πολιτικές, επιζήμιες τελικά, σκοπιμότητες».
Οι διεθνείς βέλτιστες πρακτικές είναι λοιπόν δεδομένες και κάθε άλλο παρά συνάδουν με τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες και τους παλαιοκομματικού τύπου διορισμούς που έχουν ακόμα υποστηρικτές στη χώρα. Το διακύβευμα όμως είναι μεγάλο για να γίνει ακόμα μια φορά «το χατίρι τους».
EBR
λειτουργία των υπο ιδιωτικοποίηση ή αξιοποίηση ΔΕΚΟ και η συνέχεια της εφαρμογής των στρατηγικών που έχουν υιοθετήσει οι διοικήσεις τους υπογραμμίζουν εγχώριοι και ξένοι αναλυτές μεγάλων επενδυτικών και συμβουλευτικών οίκων ώστε να μην υπάρξουν φαινόμενα ανάλογα με αυτά που προκάλεσαν οι εθνικές εκλογές στην οικονομία. Κόντρα σε αυτή την λογική όμως ήδη κάποιοι, θιασώτες πρακτικών του παρελθόντος -ακριβώς όπως αυτές που οδήγησαν την χώρα στη δεινή οικονομική θέση που έχει περιέλθει- επιζητούν να προωθήσουν «τους δικούς τους ανθρώπους» επιστρατεύοντας μάλιστα και τα media όπως αποδεικνύεται από πρόσφατα δημοσιεύματα.
«Η εμπέδωση της σταθερότητας στα στελέχη της διοίκησης και τους εργαζόμενους και η προσήλωση στην επίτευξη σαφών στόχων είναι ύψιστης σημασίας προκειμένου να συνεχίσουν να επιτυγχάνονται τα αποτελέσματα που είναι ουσιαστικά το κίνητρο για να συμμετάσχουν οι επενδυτές» αναφέρει ανώτατο στέλεχος βρετανικού συμβουλευτικού οίκου προσθέτοντας πως «η αναστάτωση που θα μπορούσε να προκαλέσει η αναμονή και η αβεβαιότητα στις καθημερινές λειτουργίες μιας επιχείρησης όπως η ΔΕΗ, ο ΟΠΑ, ή η ΔΕΠΑ εξαιτίας της αίσθησης ότι επαπειλούνται οι δομές της ως έχουν, μπορεί να έχει ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στα αποτελέσματα και τα θεμελιώδη μεγέθη της».
Πράγματι η ελληνική οικονομία περιέπεσε σε αδράνεια και κάθε πρωτοβουλία πάγωσε τουλάχιστον από την ανάδειξη της κυβέρνησης Παπαδήμου, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά εξαιτίας της αβεβαιότητας για την πολιτική κατάσταση. Φαινόμενο που εντάθηκε μετά τις αμφίρροπες δημοσκοπήσεις και τις πρώτες άγονες για τον σχηματισμό κυβέρνησης εκλογές.
Αντιστοίχως, κρίσιμη είναι η αποφυγή δημιουργία τέτοιου κλίματος σε επιχειρήσεις των οποίων οι διοικήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν καθημερινά σειρά διαχειριστικών αποφάσεων αλλά και να υλοποιήσουν στρατηγικές που εν τέλει, σε πολλές περιπτώσεις, είναι ακριβώς εκείνες που τις έχουν καταστήσει αντικείμενο διεκδίκησης.
Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι σε όποια περίπτωση εξαγοράς, ιδιωτικοποίησης ή συγχώνευσης διασφαλίστηκε η ομαλή συνέχιση των δραστηριοτήτων και έγιναν ενέργειες για την ενίσχυση της ισχύος του προϋπάρχοντας management το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλύτερο από εκείνων των περιπτώσεων στις οποίες όλα πάγωσαν.
Εξάλλου τις περισσότερες φορές οι νέοι μέτοχοι πλειοψηφίας διατηρούν τις διοικήσεις αλλά και τα διευθυντικά στελέχη στη θεση τους ώστε να επιτύχουν ακριβώς αυτό: την συνέχιση και την επιτάχυνση της ανάπτυξης των επιχειρήσεων.
«Υπάρχει μια πλειάδα θεμάτων που η αντιμετώπιση τους απαιτεί τριβή με το αντικείμενο εξοικείωση με τα υπάρχοντα εργαλεία και επιλογές τόσο αναφορικά με την διαχείριση κρίσεων όσο και αναφορικά με την υλοποίηση στρατηγικών και εκτέλεση τακτικών. Όλα αυτά είναι πλούτος που έχει στη διάθεση της η διοικητική διάρθρωση της κάθε επιχείρησης και ο οποίος δεν είναι κοινός τόπος ακόμα και όταν αφορά σε εξαγορές από εταιρείες του ίδιου κλάδου» επισημαίνει μεγάλος βρετανικός οίκος επιχειρηματικών συμβούλων.
Η όλη συζήτηση είναι αυτονόητα υψίστης σημασίας για την ελληνική οικονομία αφού άτσαλες και καιροσκοπικές κινήσεις μπορούν να ανατρέψουν ένα θετικό κλίμα που αρχίζει να διαμορφώνεται, να δώσουν λανθασμένη εικόνα στο ξένο και το ελληνικό επενδυτικό κοινό και πάνω από όλα να πλήξουν τη λειτουργία της επιχείρησης και να απειλήσουν έτσι θέσεις εργασίας.
«Οι αγορές μισούν τις ανατροπές, τις εκπλήξεις και την αβεβαιότητα» θυμίζει κορυφαίος επενδυτικός παράγοντας του Λονδίνου υπογραμμίζοντας πως συχνά οι ελληνικές διοικήσεις έχουν αποδειχθεί διορατικότερες των ξένων ομολόγων τους.
«Δεν είναι λίγες εκείνες οι φορές που μια πολυεθνική αποφάσισε να τρέξει μόνη της τις ελληνικές της δραστηριότητες με δραματικά αποτελέσματα, όπως άλλωστε έγινε και όταν αλλεπάλληλες αλλαγές στο management δεν εξυπηρέτησαν τίποτε άλλο εκτός από βραχυπρόθεσμες εταιρικές η συχνότερα πολιτικές, επιζήμιες τελικά, σκοπιμότητες».
Οι διεθνείς βέλτιστες πρακτικές είναι λοιπόν δεδομένες και κάθε άλλο παρά συνάδουν με τις μικροπολιτικές σκοπιμότητες και τους παλαιοκομματικού τύπου διορισμούς που έχουν ακόμα υποστηρικτές στη χώρα. Το διακύβευμα όμως είναι μεγάλο για να γίνει ακόμα μια φορά «το χατίρι τους».
EBR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου