Θυμάμαι μικρός, μαζί με τον αδερφό μου, τέτοιες μέρες,
παρακαλάγαμε τους γονείς μας για μια βόλτα στον «Λαμπρόπουλο» ή στο
«Μινιόν» για κάποια φωτογραφία με τον Άγιο Βασίλη, για την επιλογή του
πρωτοχρονιάτικου δώρου μα πολύ περισσότερο για την εορταστική
ατμόσφαιρα. Το “Mall”, το “Golden Hall” και το “Mc Arthur” των δικών μου
παιδικών χρόνων. Έτσι λοιπόν και τώρα, τα
δικά μου παιδιά, μου ζητούν μια βόλτα και ένα …πέρασμα από τα στολισμένα εμπορικά κέντρα της Αθήνας. Τα λαμπιόνια, τα στολίδια και οι «γκλαμουράτες» βιτρίνες, πόλος έλξης για μικρά και μεγάλα βλέμματα. Μια ματιά άλλωστε δεν κοστίζει.
Το σίγουρο είναι πως θα την κάνουμε τη βόλτα. Όλοι μας, λίγο πολύ, θα προσπαθήσουμε να ικανοποιήσουμε την παιδική περιέργεια και, κατά το δυνατόν, τα «θέλω» προς τον Άγιο των παιδικών ονείρων. Στα παιδιά ανήκουν αυτές οι μέρες. Έχουμε βέβαια φροντίσει να δημιουργήσουμε ένα κλίμα μειωμένων προσδοκιών στο μέτρο που η παιδική αθωότητα μπορεί να το αντιληφθεί. Αλλιώς δεν γίνεται. Όμως ούτε τα ακριβά παιχνίδια, ούτε τα «περιττά» δώρα και οι μεγαλέξοδες εξορμήσεις μας είναι αναγκαίες. Η χαρά των Χριστουγέννων μπορεί να μας ευχαριστήσει και με τα λίγα. Τα απλά. Αυτά που είχαμε ξεχάσει, αγνοήσει ή θέσει στο περιθώριο εγκλωβισμένοι και παρασυρόμενοι από τη μεγαλομανία των τελευταίων δεκαετιών.
Οικογενειακές στιγμές. Φιλικές συναναστροφές. Μια βόλτα στο πάρκο ή την παιδική χαρά. Κοντινές εκδρομούλες με παρέα. Ένα παιδικό πάρτι ή μια επίσκεψη για χρόνια πολλά. Πράγματα απλά, ζεστά, ανθρώπινα. Δεν κοστίζουν και φυσικά συνεισφέρουν αρκετά στο να μας ανεβάσουν τη διάθεση και να μας κάνουν να αποδράσουμε από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Δεν θα επιχειρήσω να «ξανοιχτώ» σε προτάσεις όπως μια θεατρική παράσταση, μια κινηματογραφική ταινία ή ακόμα περισσότερο ένα σύντομο ταξίδι στην πανέμορφη ενδοχώρα μας. Γνωρίζω πως ακόμα κι αυτά, αρκετά συνηθισμένα μέχρι πριν λίγο καιρό, για μια μεσαία αστική οικογένεια κοστίζουν και δύσκολα θα πραγματοποιηθούν. Όταν κάποιοι αντιμετωπίζουν βιοποριστικό πρόβλημα σίγουρα δεν ενδιαφέρονται και πολύ για κάτι από τα παραπάνω.
Με τις εικόνες των παιδικών μου χρόνων, μπορώ να προσυπογράψω πως η ευτυχία δεν κρύβεται πίσω από τα πλούτη και τη λάμψη. Ένα εύστοχα διαλεγμένο, φθηνό, παιχνίδι μπορεί να συγκινήσει πολύ περισσότερο ένα μικρό αγγελούδι από ένα αντίστοιχο, πολυδιαφημιζόμενο και δαπανηρό. Μεγαλύτερη αξία για ένα κοριτσάκι ή αγοράκι έχει ο χρόνος που περνάει με τους γονείς του, παρά το αντικείμενο με το οποίο θα απασχοληθεί για ορισμένες μέρες, συνήθως, και μετά θα το παρατήσει σε μια γωνιά του σπιτιού. Στον γρήγορο και αγχωτικό ρυθμό της εποχής, αυτό τους λείπει. Χρόνος με τον μπαμπά και τη μαμά. Καλό επομένως είναι αυτές τις μέρες, να χαρίσουμε πολύτιμες στιγμές στα παιδιά μας. Αναμνήσεις του μέλλοντος που θα ευφράνουν την ψυχή και την καρδιά όλων.
ysterografaδικά μου παιδιά, μου ζητούν μια βόλτα και ένα …πέρασμα από τα στολισμένα εμπορικά κέντρα της Αθήνας. Τα λαμπιόνια, τα στολίδια και οι «γκλαμουράτες» βιτρίνες, πόλος έλξης για μικρά και μεγάλα βλέμματα. Μια ματιά άλλωστε δεν κοστίζει.
Το σίγουρο είναι πως θα την κάνουμε τη βόλτα. Όλοι μας, λίγο πολύ, θα προσπαθήσουμε να ικανοποιήσουμε την παιδική περιέργεια και, κατά το δυνατόν, τα «θέλω» προς τον Άγιο των παιδικών ονείρων. Στα παιδιά ανήκουν αυτές οι μέρες. Έχουμε βέβαια φροντίσει να δημιουργήσουμε ένα κλίμα μειωμένων προσδοκιών στο μέτρο που η παιδική αθωότητα μπορεί να το αντιληφθεί. Αλλιώς δεν γίνεται. Όμως ούτε τα ακριβά παιχνίδια, ούτε τα «περιττά» δώρα και οι μεγαλέξοδες εξορμήσεις μας είναι αναγκαίες. Η χαρά των Χριστουγέννων μπορεί να μας ευχαριστήσει και με τα λίγα. Τα απλά. Αυτά που είχαμε ξεχάσει, αγνοήσει ή θέσει στο περιθώριο εγκλωβισμένοι και παρασυρόμενοι από τη μεγαλομανία των τελευταίων δεκαετιών.
Οικογενειακές στιγμές. Φιλικές συναναστροφές. Μια βόλτα στο πάρκο ή την παιδική χαρά. Κοντινές εκδρομούλες με παρέα. Ένα παιδικό πάρτι ή μια επίσκεψη για χρόνια πολλά. Πράγματα απλά, ζεστά, ανθρώπινα. Δεν κοστίζουν και φυσικά συνεισφέρουν αρκετά στο να μας ανεβάσουν τη διάθεση και να μας κάνουν να αποδράσουμε από τα προβλήματα της καθημερινότητας. Δεν θα επιχειρήσω να «ξανοιχτώ» σε προτάσεις όπως μια θεατρική παράσταση, μια κινηματογραφική ταινία ή ακόμα περισσότερο ένα σύντομο ταξίδι στην πανέμορφη ενδοχώρα μας. Γνωρίζω πως ακόμα κι αυτά, αρκετά συνηθισμένα μέχρι πριν λίγο καιρό, για μια μεσαία αστική οικογένεια κοστίζουν και δύσκολα θα πραγματοποιηθούν. Όταν κάποιοι αντιμετωπίζουν βιοποριστικό πρόβλημα σίγουρα δεν ενδιαφέρονται και πολύ για κάτι από τα παραπάνω.
Με τις εικόνες των παιδικών μου χρόνων, μπορώ να προσυπογράψω πως η ευτυχία δεν κρύβεται πίσω από τα πλούτη και τη λάμψη. Ένα εύστοχα διαλεγμένο, φθηνό, παιχνίδι μπορεί να συγκινήσει πολύ περισσότερο ένα μικρό αγγελούδι από ένα αντίστοιχο, πολυδιαφημιζόμενο και δαπανηρό. Μεγαλύτερη αξία για ένα κοριτσάκι ή αγοράκι έχει ο χρόνος που περνάει με τους γονείς του, παρά το αντικείμενο με το οποίο θα απασχοληθεί για ορισμένες μέρες, συνήθως, και μετά θα το παρατήσει σε μια γωνιά του σπιτιού. Στον γρήγορο και αγχωτικό ρυθμό της εποχής, αυτό τους λείπει. Χρόνος με τον μπαμπά και τη μαμά. Καλό επομένως είναι αυτές τις μέρες, να χαρίσουμε πολύτιμες στιγμές στα παιδιά μας. Αναμνήσεις του μέλλοντος που θα ευφράνουν την ψυχή και την καρδιά όλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου