Ένα δημοτικό συμβούλιο... φάντασμα!

Αυτό το δημοτικό συμβούλιο, απλώς δεν υπάρχει! Δηλαδή, κυριολεκτικά δεν υπάρχει! Όσοι βρεθήκαμε σήμερα στο Μίλτος Κουντουράς, το εμπεδώσαμε. Εκφωνούσε ονόματα ο πρόεδρος Γ. Παπακώστας, κι ακουγόταν από
κάτω η μόνιμη επωδός: Απέχω, απέχω, απέχω... Και στην επόμενη ψηφοφορία, για ένα θέμα εκτός ημερησίας διατάξεως που έθεσε ο Χ. Τομπούλογλου, οι "απέναντι" απείχαν και αποχώρησαν... Ένας άλλος -όνομα και μη χωριό...- είπε καληνύχτα, αποχώρησε και μετά από ένα τέταρτο... επέστρεψε. Ένας άλλος πετάχτηκε μέχρι το σπίτι -μάλλον για να βγάλει το ψητό από το φούρνο, μην κολλήσει...- και γύρισε, άλλοι έφευγαν χωρίς να επιστρέψουν... 

Αν μπορούμε να πούμε κάτι σοβαρό για αυτό το δημοτικό συμβούλιο, θα λέγαμε ότι για τα δυο θέματα της ημερήσιας διάταξης ξόδεψαν -χωρίς υπερβολή- πέντε δευτερόλεπτα. "Εγκρίνονται ομόφωνα κύριοι συνάδελφοι;" κι εγκρίθηκαν μετά από μια προσθήκη του κ. Τομπούλογλου. Ένα σοβαρό δημοτικό συμβούλιο θα ενέκρινε αυτά τα δυο θέματα αυτονόητα, ακόμα και "δια περιφοράς". Αλλά μαζεύτηκαν, ξόδεψαν ρεύμα, ξόδεψαν βενζίνες, ξόδεψαν το χρόνο τους και το δικό μας σε μια συνεδρίαση που διάρκεσε σχεδόν δυο ώρες. Τα θέματα της ημερήσιας διάταξης ξεπετάχτηκαν σε 1 λεπτό και τα υπόλοιπα αφιερώθηκαν στην αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι, αυτού του δημοτικού συμβουλίου. 

Εξέδωσαν ψήφισμα -η πιο άχρηστη πολιτική πράξη που επινοήθηκε ποτέ, καθώς ποτέ, κανένα ψήφισμα δεν είχε την παραμικρή επιρροή στις εξελίξεις- για να μην μπουν αστυνομικοί στη Στρούγκα και τη Λαϊκή Συνέλευση, και επί δύο ώρες συζητούσαν για το... τίποτα.
Με μια λέξη... κρίμα...