θαυμασμό για εκείνον.
Γιατί τα γράφω αυτά; Διότι η πόλη μας, μέσα στη γενική μιζέρια που την έχει καταλάβει, φαίνεται να "ξεχνάει" ανθρώπους που έζησαν -ή και γεννήθηκαν- εδώ, και μπορούν να μας βοηθήσουν να θυμηθούμε, να συνειδητοποιήσουμε, ότι η ποιότητα αξίζει και οφείλουμε να την αναζητούμε σε όλες τις μορφές της ζωής μας.
Ας θυμηθούμε, λοιπόν, ποιος ήταν ο Χρήστος Πύρπασος:
Ο Χρήστος Πύρπασος (Πυρπασόπουλος) του Κωνσταντίνου ήταν Έλληνας θεατρικός λογοτέχνης, ποιητής, δημοσιογράφος, εκδότης περιοδικών και σπουδαίος καλλιτεχνικός παρουσιαστής (κονφερασιέ) από τους πρώτους του είδους αυτού στον ελληνικό χώρο.
Γεννήθηκε στις Τζιτζιφιές στις 26 Απριλίου του 1914. Πατέρας του ήταν ο Πειραιώτης βιομήχανος Κ. Πυρπασόπουλος των ομώνυμων πιλοποιείων. Ο Χ. Πύρπασος από μικρή ηλικία έπασχε από συγγενή καταρράκτη και μέχρι ηλικίας 7 ετών αδυνατούσε να περπατήσει μόνος του, αυτό είχε ως συνέπεια να μη πάει ποτέ σχολείο. Παρά ταύτα με την στοργή και φροντίδα των γονιών του που είχαν προσλάβει μια Γαλλίδα νταντά, την μαντάμ Μαρί που τον ανέλαβε, έμαθε πρώτα γαλλικά και αργότερα με «κατ΄ οίκον διδασκαλία» με Έλληνες δασκάλους έμαθε ελληνικά. Μεγαλώνοντας ασχολήθηκε αρχικά με την καλλιτεχνική δημοσιογραφία και με την ποίηση. Το 1932 εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή «Φιλικά και Φιλημένα». Την εποχή εκείνη συνεργάζονταν στην εφημερίδα "Ελεύθερος Άνθρωπος" που εξέδιδε ο Φώτος Γιοφύλης όπου κάποια μέρα φέρεται να είπε στο νεαρό τότε ποιητή: «βρε παιδί μου αυτό το επίθετο Πυρπασόπουλος μου θυμίζει αμαξοστοιχία Αθηνών - Πελοποννήσου! Είναι πολύ μακρόσυρτο και … αντιδημοσιογραφικό, τι θα έλεγες να εγκατέλειπες τα τελευταία βαγόνια; Ο ποιητής δέχθηκε και έτσι καθιερώθηκε με το καλλιτεχνικό επώνυμο Πύρπασος
Εκτός όμως από την ποίηση ο Χ. Π. ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία και ειδικότερα με τη σάτιρα που αποτελούσε και το επίκεντρο της δημοσιογραφίας του. Συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά της εποχής όπως "Ατλαντίς", "Εξπρές", "Θησαυρός", "Μπουκέτο", "Πάνθεον", "Ραδιοπρόγραμμα" και αργότερα "Ραδιοτηλεόραση", καθώς και με το ραδιόφωνο ΕΙΡ και ΥΕΝΕΔ γράφοντας ελαφρά τραγούδια, σημαντικότερο σε επιτυχία των οποίων ήταν το «Έσβησε ένας μεγάλος έρωτας», θεατρικά σκετς, παρλάτες κ.λπ. Την καλλιτεχνική του όμως παρουσία και ανάδειξη ως κονφερασιέ την όφειλε, όπως ο ίδιος διηγούταν, στον Αττίκ όπου και συμμετείχε στην περίφημη Μάνδρα του, στο θέατρο Δελφοί επί της οδού Αχαρνών.
Ως κονφερασιέ εργάστηκε μεταπολεμικά σε πολλά αναψυκτήρια και καθιερωμένες τότε ετήσιες εκδηλώσεις όπως στη Γιορτή των ανθέων στη Κηφισιά, στη Γιορτή του κρασιού στο Δαφνί αλλά και στις εκδηλώσεις του Πειραιά, την πρωτομαγιά και στη ναυτική εβδομάδα.
Παράλληλα ο Χ. Π. εξέδωσε κατά καιρούς και δικές του καλλιτεχνικές εφημερίδες όπως: Πρόοδος, Γράμμος, Καζούρα κ.ά. Στις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του έδινε πολλές διαλέξεις περισσότερο καλλιτεχνικού ιστορικού περιεχομένου με επίκεντρο τον Αττίκ και την πρώτη μεταπολεμική περίοδο.
Ο Χ. Πύρπασος υπήρξε πρόεδρος της Ένωσης Νεοελλήνων Λογοτεχνών, μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, της Εταιρείας Λογοτεχνών, αλλά και της Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών του Παρισιού, για τη προσφορά του στη γαλλική γλώσσα, καθώς και του Συνδέσμου Ιπποτών της Ευρώπης του Μιλάνου. Τέλος ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Γραμμάτων και Τεχνών για τα 50 χρόνια (1932-1982) προσφοράς του, του απένειμε χρυσό μετάλλιο.
Ο Χρήστος Πύρπασος, τελευταία ήταν μόνιμος κάτοικος Νέας Φιλαδέλφειας και μιλούσε επιπλέον γαλλικά και ιταλικά. Συνέγραψε περισσότερα από 50 βιβλία διάφορων λογοτεχνικών ειδών (διήγημα, θέατρο, παιδική λογοτεχνία, ποίηση κ.λπ.) πολλά των οποίων έλαβαν ιδιαίτερα βραβεία και δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά. Πέθανε από ανακοπή, στις 28 Μαρτίου του 2003 σε ηλικία 89 ετών, και κηδεύτηκε στον Κόκκινο Μύλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου