Γράφει στο blog του ο συμπολίτης μας Κώστας Ευαγγελινός:
Η βραβευμένη με Χρυσή Άρκτο Καλύτερης Ταινίας στη φετινή Berlinale, “Το Μέλι” έκανε την εμφάνιση της στις ελληνικές αίθουσες τον Οκτώβριο του 2010. Πρόκειται για την τελευταία ταινία της “Τριλογίας του Γιουσούφ”, του Τούρκου σκηνοθέτη Σεμίχ Καπλάνογλου. Είναι μια ταινία με πολλή ευαισθησία και η αργή πλοκή της δίνει τη δυνατότητα στην εμβάθυνση των συναισθημάτων ενός προβληματικού παιδιού, τόσο στο σχολείο όσο και στην ιδιαίτερη σχέση με τον πατέρα του. Όταν είναι μόνος με τον πατέρα του, ξεπερνά τα προβλήματα δυσλεξίας που αντιμετωπίζει και επικοινωνεί καλύτερα μαζί του. Συγκινητική είναι η προσπάθεια του δασκάλου και των συμμαθητών του να τον βοηθήσουν να ξεπεράσει τις δυσκολίες του. Με αφορμή την αναζήτηση του μελισσοκόμου πατέρα του στα δάση του Πόντου, εμφανίζονται εικόνες της σύγχρονης κοινωνίας της Τουρκίας σε περιοχές όπου έζησαν οι πρόγονοι μας. Μέσα στην ταινία παρουσιάζονται θαυμάσιες εικόνες της καλλιέργειας του τσαγιού σε περιοχές ανατολικά της Τραπεζούντας, καθώς και η παραγωγή πανάκριβου μελιού, που είναι ονομαστό ως μέλι Ανζέρ. Θεαματικές είναι οι εικόνες από τα ορεινά βοσκοτόπια, τα λεγόμενα “Παρχάρια” με τα γλέντια,τα φαγητά και τους ποντιακούς χορούς.
Ο σκηνοθέτης Σεμίχ Καπλάνογλου λέει για την ταινία του:
«Το «Μέλι» είναι η τρίτη ταινία της «Τριλογίας του Γιουσούφ». Η ιδέα για την τριλογία ήρθε ενώ ξαναδιάβαζα ένα σενάριο το οποίο είχα γράψει καιρό πριν και που πάνω-κάτω μιλάει για την ιστορία του νεαρού Γιουσούφ, όπως αυτή αποτυπώθηκε στο «Γάλα». Ενώ διαμόρφωνα τον χαρακτήρα του Γιουσούφ, άρχισα να σκέφτομαι τόσο το μέλλον του ως ενήλικα (Στο «Αυγό») όσο και το παρελθόν του ως μικρό παιδί (τώρα στο «Μέλι»). Αυτές οι ιδέες με βοήθησαν στο να δώσω σάρκα και οστά στην τριλογία. Ξεκίνησα με το «Αυγό», πιθανότατα επειδή ήθελα να δείξω κατευθείαν την κύρια ουσία του χαρακτήρα του Γιουσούφ. Η τριλογία μπορεί να «διαβαστεί» ως ένα εκτεταμένο φλασμπάκ, ωστόσο καμία από τις τρεις ταινίες δεν είναι εποχής. Όλες διαδραματίζονται στη σύγχρονη Τουρκία, σε διάφορα μέρη, με μια ποικιλία στις σχέσεις όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί και με βάση τα οικονομικά δεδομένα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Τέλος αποφάσισα να μην απαντήσω ούτε και να αποκαλύψω τα μυστηριώδη μέρη του χαρακτήρα του Γιουσούφ, την οποιαδήποτε εμφανή ή όχι σχέση των ταινιών μεταξύ τους, όπως και τα σκοτεινά στοιχεία που αυτές σίγουρα έχουν.»
Αξίζει να σημειωθεί ότι “Το Μέλι” είναι και η επίσημη πρόταση της Τουρκίας τόσο για τα Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας όσο και για τα βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Είναι μια ταινία που την συστήνω ανεπιφύλακτα και ιδιαίτερα στους πόντιους φίλους μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου