εισβολή και την κατάκτηση της Ελλάδας. Το ορεινό ανάγλυφο της περιοχής, οι στρατηγικά επιλεγμένες θέσεις των αμυνόμενων αλλά και η αποφασιστικότητα τους διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην αποτυχία των Γερμανών να κυριεύσουν διά των όπλων το Ρούπελ και άλλα οχυρά της «Γραμμής Μεταξά». Η αντίσταση που αντιμετώπισαν από τους Ελληνες ήταν λυσσαλέα. Παρά την υπεροπλία και την καθολική αεροπορική υπεροχή τους, οι επιτυχίες των Γερμανών ήταν αμελητέες.
Η Μάχη των Οχυρών
Τα ξημερώματα της 6ης Απριλίου ξεκινάει το γερμανικό σφυροκόπημα στο σύμπλεγμα των οχυρών που βρίσκεται στα βόρεια σύνορα της χώρας. Ανάμεσά τους το Ρούπελ ή Ρουπέλιον, όπως ανέφερεται σε βυζαντινά χρονογραφήματα του 130ου αιώνα.
Το οχυρό βρίσκεται στο όρος Αγκιστρο, κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία, με τον Στρυμόνα να κυλάει στους πρόποδές του.
«...Αν και κράτησε λίγες μόνο ημέρες, χαρακτηρίστηκε ως παράδειγμα θάρρους, ηρωισμού, αυτοθυσίας και ως μία από τις λαμπρότερες σελίδες της ελληνικής Ιστορίας» αναφέρει στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» ο αντισυνταγματάρχης ε.α. Ηλίας Κοτρίδης, ο οποίος διετέλεσε διοικητής του Ρούπελ από το 1944 μέχρι το 1997.
«Τα οχυρά δεν παραδίδονται, καταλαμβάνονται»
Σήμερα τίποτα σχεδόν δεν προδίδει τις δραματικές στιγμές που βίωσαν οι υπερασπιστές του Ρούπελ, οι οποίοι κατάφεραν να αποκρούσουν τους Γερμανούς και να κρατήσουν το οχυρό απόρθητο, μέχρι τη συνθηκολόγηση των ελληνικών στρατευμάτων της Μακεδονίας και της Θράκης. «Τα οχυρά δεν παραδίδονται, καταλαμβάνονται», απάντησε ο διοικητής του, ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος, όταν οι Γερμανοί ζήτησαν την υποστολή της σημαίας του οχυρού.
Ελεύθερος Τύπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου