Γράφει ο Κωνσταντίνος Ζούλας
Αγαπητό μου κράτος, καθώς θα απορείς για την επιστολή μου, στο εξομολογούμαι εξ αρχής: Το 2007, όταν δηλαδή λεφτά υπήρχαν, έκανα μια απερισκεψία. Ενώ πάντα ήμουν εγκρατής και ποτέ δεν με συνεπήραν οι χλιδές, αγόρασα ένα ακριβό αυτοκίνητο. Παρασύρθηκα, γιατί τότε ακόμη και εσύ μας συνέστηνες να πάρουμε μοντέλα νέας τεχνολογίας, πιο ασφαλή, με λιγότερους ρύπους κ.λπ. Μην τα
πολυλογώ, έδωσα με δόσεις 28.000 ευρώ για ένα Volvo C30 2.500 κ.ε. και σου επαναλαμβάνω πως δεν θέλω να δικαιολογηθώ για την υπερβολή μου.
Το πρόβλημα, ωστόσο, αγαπητό κράτος, προέκυψε από τότε που άρχισες να με αντιμετωπίζεις όχι μόνον ως απερίσκεπτο, αλλά και ως ζάπλουτο γι’ αυτήν την επιλογή μου. Για του λόγου μου το αληθές, η φορολογική μου δήλωση επιβεβαιώνει ότι αυτό το Ι.Χ. είναι το μόνο περιουσιακό μου στοιχείο. Περουσιακό, σχήμα λόγου, γιατί ένας ομοποιαθής μου (από τους 300.000 που αγόρασαν Ι.Χ. άνω των 1.950 κ.ε.) προσπαθεί από τον Ιούλιο να το «σκοτώσει», το έχει ρίξει στα 6.500 ευρώ και ακόμη γράφει δίπλα «τιμή συζητήσιμη». Ξέρεις γιατί δεν βρίσκει αγοραστή αγαπητό κράτος;
Θα σου εξηγήσω. Από τα 3.600 ευρώ που έδωσα πέρυσι για βενζίνη, εσύ κράτησες ως φόρο τα 2.200 ευρώ. Για τέλη κυκλοφορίας τον Δεκέμβριο μού πήρες 880 ευρώ, ενώ ήδη είχες παρακρατήσει άλλα 100 για την ασφάλειά του και 260 από το σέρβις του. Δηλαδή μόνον πέρυσι ως φόρο κατοχής και χρήσης του σού έδωσα 3.440 ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζω ότι είχες ήδη τσεπώσει 12.200 ευρώ στην αγορά του (τέλη ταξινόμησης + ΦΠΑ). Ολα αυτά ωστόσο δεν σου φαίνονται αρκετά, καθώς τη Δευτέρα ξαφνικά ανακοίνωσες ότι το 2013 θέλεις από μένα επιπλέον 665 ευρώ ως φόρο πολυτελείας και μάλιστα χωρίς να με ενημερώσεις μια εβδομάδα νωρίτερα για να πάρω επιτέλους την απόφαση να καταθέσω τις πινακίδες του.
Με αυτά τα δεδομένα αγαπητό μου κράτος, νιώθοντας πια ότι με τιμωρείς παραδειγματικά και αδίκως για ένα «έγκλημα» του 2007, σού κοινοποιώ μια νέα μου απόφαση: Στο χαρίζω το καταραμένο μου Ι.Χ. Το εννοώ. Αν δεν το θέλεις, δώστο στους οικονομικούς σου «εγκεφάλους», μήπως και καταλάβουν ότι είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζουν 300.000 Ελληνες σαν κατόχους Cayenne με off shore. Αν πάλι δεν το θέλουν, πες τους ότι το ανταλλάσσω και με κάποιο γιoτ από αυτά που απηλλάγησαν των φόρων...
Η Καθημερινή
Αγαπητό μου κράτος, καθώς θα απορείς για την επιστολή μου, στο εξομολογούμαι εξ αρχής: Το 2007, όταν δηλαδή λεφτά υπήρχαν, έκανα μια απερισκεψία. Ενώ πάντα ήμουν εγκρατής και ποτέ δεν με συνεπήραν οι χλιδές, αγόρασα ένα ακριβό αυτοκίνητο. Παρασύρθηκα, γιατί τότε ακόμη και εσύ μας συνέστηνες να πάρουμε μοντέλα νέας τεχνολογίας, πιο ασφαλή, με λιγότερους ρύπους κ.λπ. Μην τα
πολυλογώ, έδωσα με δόσεις 28.000 ευρώ για ένα Volvo C30 2.500 κ.ε. και σου επαναλαμβάνω πως δεν θέλω να δικαιολογηθώ για την υπερβολή μου.
Το πρόβλημα, ωστόσο, αγαπητό κράτος, προέκυψε από τότε που άρχισες να με αντιμετωπίζεις όχι μόνον ως απερίσκεπτο, αλλά και ως ζάπλουτο γι’ αυτήν την επιλογή μου. Για του λόγου μου το αληθές, η φορολογική μου δήλωση επιβεβαιώνει ότι αυτό το Ι.Χ. είναι το μόνο περιουσιακό μου στοιχείο. Περουσιακό, σχήμα λόγου, γιατί ένας ομοποιαθής μου (από τους 300.000 που αγόρασαν Ι.Χ. άνω των 1.950 κ.ε.) προσπαθεί από τον Ιούλιο να το «σκοτώσει», το έχει ρίξει στα 6.500 ευρώ και ακόμη γράφει δίπλα «τιμή συζητήσιμη». Ξέρεις γιατί δεν βρίσκει αγοραστή αγαπητό κράτος;
Θα σου εξηγήσω. Από τα 3.600 ευρώ που έδωσα πέρυσι για βενζίνη, εσύ κράτησες ως φόρο τα 2.200 ευρώ. Για τέλη κυκλοφορίας τον Δεκέμβριο μού πήρες 880 ευρώ, ενώ ήδη είχες παρακρατήσει άλλα 100 για την ασφάλειά του και 260 από το σέρβις του. Δηλαδή μόνον πέρυσι ως φόρο κατοχής και χρήσης του σού έδωσα 3.440 ευρώ, χωρίς να συνυπολογίζω ότι είχες ήδη τσεπώσει 12.200 ευρώ στην αγορά του (τέλη ταξινόμησης + ΦΠΑ). Ολα αυτά ωστόσο δεν σου φαίνονται αρκετά, καθώς τη Δευτέρα ξαφνικά ανακοίνωσες ότι το 2013 θέλεις από μένα επιπλέον 665 ευρώ ως φόρο πολυτελείας και μάλιστα χωρίς να με ενημερώσεις μια εβδομάδα νωρίτερα για να πάρω επιτέλους την απόφαση να καταθέσω τις πινακίδες του.
Με αυτά τα δεδομένα αγαπητό μου κράτος, νιώθοντας πια ότι με τιμωρείς παραδειγματικά και αδίκως για ένα «έγκλημα» του 2007, σού κοινοποιώ μια νέα μου απόφαση: Στο χαρίζω το καταραμένο μου Ι.Χ. Το εννοώ. Αν δεν το θέλεις, δώστο στους οικονομικούς σου «εγκεφάλους», μήπως και καταλάβουν ότι είναι αδιανόητο να αντιμετωπίζουν 300.000 Ελληνες σαν κατόχους Cayenne με off shore. Αν πάλι δεν το θέλουν, πες τους ότι το ανταλλάσσω και με κάποιο γιoτ από αυτά που απηλλάγησαν των φόρων...
Η Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου