Η ΚΝΕ στη πλατεία Πατριάρχου

Χωρίς κανένα δισταγμό, θέλω να πω ένα μεγάλο "μπράβο" στην ΚΝΕ γι αυτό που έκανε χθες το βράδυ στην πλατεία Πατριάρχου. Μάζεψε νέα παιδιά, είπε τον πολιτικό της λόγο και μετά ακούσαμε ωραία τραγούδια από πιτσιρικάδες που το ευχαριστήθηκαν. Ξέρω, πολλοί θα μου πείτε "μα είναι δυνατόν να τα γράφεις εσύ αυτά;". Ούτε υστεροβουλίες έχω, ούτε και περιμένω φυσικά τίποτα από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ. Αλλά, πώς να σας το πω; Αυτά τα παιδιά το παλεύουν ακόμα. Εγώ πιστεύω ότι το παλεύουν σε λάθος δρόμο, αλλά τι σημασία έχει τι πιστεύω εγώ και ο κάθε εγώ; Σημασία έχει ότι τα παιδιά αυτά το παλεύουν. Μαζεύονται στις πλατείες, χωρίς το άγχος του πόσοι θα μαζευτούν, όντας περήφανοι για την ιδεολογία τους- αυτό δεν είναι η νεολαία; περήφανη για τις ουτοπίες της, κάθε ιδεολογικής απόχρωσης. 

Πόσο θα μου άρεσε να δω κι άλλες πολιτικέ νεολαίες να οργανώνουν συγκεντρώσεις στην πλατεία Πατριάρχου... Να αναπτύσσουν τον πολιτικό τους λόγο -αν έχουν...- να υπερηφανευτούν διότι η δική τους ιδεολογία κατίσχυσε των άλλων, να μας πουν τις θέσεις τους, και μετά να τραγουδήσουμε μαζί. Αλλά εκεί φτάσαμε. Για να ακούμε τα παλιά, αγαπημένα τραγούδια του Κηλαηδόνη ή του Σαββόπουλου, να πρέπει να πάμε σε εκδήλωση της ΚΝΕ. Γιατί τα άλλα κόμματα -νεολαίες δεν βλέπω, κόμματα βλέπω...- άντε να μας προσφέρουν -σε πλήρη και κάθετη κόντρα με την υποτιθέμενη ιδεολογία τους- ντεκαντάνς ζειμπέκικα στου Χαϊτίδη, ή ξενέρωτα τραγουδάκια σε νυχτερινά σχήματα τρίτης -τέταρτης διαλογής. Για ιδεολογίες, πολιτικούς λόγους, εξηγήσεις για την κυβερνητική πολιτική, υπεράσπιση αυτού που κάνει το κόμμα τους, δεν γίνεται λόγος. Η Δύναμη Πολιτών και ο Θανάσης Μάλλιος, που έλαβαν τις λιγότερες ψήφους από όλους τους άλλους συνδυασμούς στις τελευταίες δημοτικές εκλογές, συγκεντρώνουν με άνεση περισσότερο κόσμο από τα λεγόμενα "αστικά" κόμματα. Ξαναλέω ότι για νεολαίες, δεν γίνεται λόγος.

Ναι, τα χαίρομαι τα παιδιά της ΚΝΕ. Γιατί ακόμα πιστεύουν σε κάτι, και μάχονται γι αυτό.