Πρώτον, να
πολλαπλασιάσει το αίσθημα αδιεξόδου. Είναι χαρακτηριστικό ότι, πριν υποχρεωθεί να αναστείλει τη λειτουργία του, το συγκρότημα υπηρέτησε με χαρακτηριστική υποτακτικότητα το νέο κατεστημένο, ελπίζοντας στη ρύθμιση των τραπεζικών δανείων του. Δεύτερον, το συγκρότημα Κουρή, με την υποστήριξη όσων θα αναχρηματοδοτήσουν τη λειτουργία του, επιδιώκει να οργανώσει σε πολιτικά κρίσιμη μάζα όσους προτιμούν την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την επιστροφή μας στη Νέα Δραχμή.
Τρίτον, ο Νέος Αυριανισμός επιδιώκει τη δημιουργία ισχυρής ρωγμής στο τραπεζικό σύστημα, ώστε να φορτωθούν οι αποταμιευτές, οι φορολογούμενοι και οι μέτοχοι των ελληνικών τραπεζών τη διαγραφή χρεών με τα οποία «λειτούργησαν» όλα τα προηγούμενα χρόνια, τα οποία ξεπερνούν τα 500 εκατ. ευρώ.
Την προώθηση του τριπλού στόχου έχουν αναλάβει το συμπαθές στους ψηφοφόρους της λαϊκής Δεξιάς και των μεγάλων σαλονιών πρόσωπο του Νίκου Χατζηνικολάου, συνεπικουρούμενος από το διαταραγμένο φιλοχουντικό παραλήρημα του κ. Τράγκα.
Δικαίωμά τους! Ο καθείς μπορεί χωρίς εμπόδια να διατυπώνει και να υπερασπίζεται τις απόψεις του. Σειρά συνταγματικών προβλέψεων κατοχυρώνει αυτό ακριβώς. Στο «νέο 5α» ο πολίτης έχει δικαίωμα στην πληροφόρηση. Το «άρθρο 14» προστατεύει την απόλυτη ελευθερία των τυπωμένων απόψεων. Ενώ με το «15» ορίζονται τα σχετικά με τη διαχείριση της ηλεκτρονικής ενημέρωσης. Ολα καλά!
Πιστεύω, μάλιστα, ότι μια ανοιχτή και ζωηρή συζήτηση για τη θέση μας στην Ευρωζώνη είναι απαραίτητη. Θα ήταν καλύτερο να έχει γίνει πριν μπούμε, αλλά ακόμη κι έτσι, η υπερμεγέθυνση του κρατικού χρέους επιβάλλει νέα ανοιχτή συζήτηση. Βεβαίως, θα ήταν καλύτερο μια τέτοια συζήτηση να ενορχηστρωθεί από τα πολιτικά κόμματα. Δυστυχώς, όμως, από καιρό, έχουν χάσει την ικανότητα να διακινούν ιδέες, απόψεις και επιχειρήματα. Οι περισσότεροι πολιτικοί μας είναι υποταγμένοι σε τηλεοπτικές ιδεοληψίες, έχουν μικρή ανεξάρτητη ενημέρωση και δυστυχώς απουσιάζει η ορθή κρίση. Επιπλέον, ο πολιτικός κόσμος πάσχει από βραχεία μνήμη, δεν συμμετέχει σε παράλληλες διαδικασίες διαμόρφωσης γνώμης και, το χειρότερο, αλληλομισείται.
Επομένως, ένας επιθετικός όμιλος συμφερόντων γύρω από τα μίντια, μπορεί εύκολα να συγκεράσει τα συμφέροντα άλλων εξίσου επιθετικών επιχειρηματικών ομίλων. Αρκεί να υπάρχει σημείο σύμπτωσης συμφερόντων. Στην περίπτωση του Ομίλου Κουρή το σημείο αυτό είναι, αυτή τη στιγμή, συγκεκριμένο: η διαγραφή χρεών ύψους 500 εκατ. ευρώ από το τραπεζικό σύστημα, με κάποιο τρόπο.
Ο κ. Κουρής είναι έμπειρος και παλαιός παίκτης στο συγκεκριμένο παίγνιο. Ξέρει ότι ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη έχει χάσει τη δυνατότητα διαμεσολάβησης μεταξύ μιντιακών, επιχειρηματικών και πολιτικών δυνάμεων. Το συγκρότημα Μπόμπολα έχει στραμμένο το ενδιαφέρον του στην επιβίωση των κατασκευαστικών του εταιρειών. Η μοναχική «Ελευθεροτυπία» λυγίζει υπό το βάρος των απαιτήσεων του δημοσιογραφικού της δυναμικού.
Στην «Κ», όπως και στον ΣΚΑΪ, επιμένουν στην προτεραιότητα που έχει η διάσωση της χώρας, ακολουθώντας γραμμή ανεξαρτησίας και ασφαλούς απόστασης από τις κομματικές συγκρούσεις. Πρόσφατα, τέλος, ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, που έχει τον πρώτο λόγο σε Mega, Star και άλλα ΜΜΕ, υπενθύμισε χωρίς περιστροφές τη δική του στάση, μιλώντας για ανάγκη «εθνικής και όχι κομματικής προσπάθειας».
Ακόμη και η πλευρά ορισμένων, οι οποίοι είχαν στο παρελθόν συζητήσει την αδυναμία της χώρας να κρατήσει τη θέση της στην Ευρωζώνη αν δεν κάνει σοβαρές διαρθρωτικές αλλαγές, εδόθησαν, τα τελευταία εικοσιτετράωρα, σχετικές διαβεβαιώσεις. Ετσι, ο διευθύνων της Marfin PB Ευθύμιος Μπουλούτας, μιλώντας στην Κύπρο, υπογράμμισε την πεποίθησή του ότι η χώρα δεν θα κάνει αναδιάρθρωση του χρέους της, δεν θα βγει, δηλαδή, από το ευρώ.
Υπό το φως των παραπάνω γεγονότων και παρατηρήσεων, δημιουργούνται σοβαρά ερωτήματα για την υποστήριξη των ελληνικών τραπεζών στην καμπάνια κατά του ευρώ, κατά του Μνημονίου και υπέρ της επιστροφής στη δραχμή και σε μια οικονομία κρατικού ελέγχου, την οποία συντονίζει και τροφοδοτεί το συγκρότημα Κουρή. Οι διοικήσεις των τραπεζών θα χρειαστεί να εξηγήσουν τους λόγους που τους οδηγούν να πιστεύουν ότι αποτελεί χρηστή διαχείριση των καταθέσεων αποταμιευτών, των φορολογικών εσόδων, των δανείων του Μνημονίου και των κεφαλαίων των μετόχων τους το χάρισμα των χρεών στον συγκεκριμένο επιχειρηματία. Τα ίδια ερωτήματα είναι λογικό να έχει το δικαστήριο, που καλείται να κρίνει αν ο νέος «ισχυρός» των μίντια θα κάνει, ανεμπόδιστος, το επόμενο βήμα.
Του Μπαμπη Παπαδημητριου
Η Καθημερινή
Έτσι λοιπόν. Αφού ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη , το συγκρότημα Μπόμπολα, η μοναχική «Ελευθεροτυπία» και τα πράσινα παπαγαλάκια του Βαρδή δεν τα πιστεύει πλέον κανείς (διαφορετικά γιατί θα ανησυχούσαν άλλωστε;), υπερασπιστές των συμφερόντων του Ελληνικού λαού κόντρα κι ενάντια στον Αυριανισμό του Κουρή απέμειναν οι Αλαφουζική «Καθημερινή» του Παπαχελά, του Στάγγου κλπ και η Ελληνοφρένεια του ΣΚΥ με τη σημαία ανάποδα. Εχει γίνει πλέον σε όλους μας κατανοητό ότι όλοι οι παραπάνω Λαμπράκηδες, Μπομπολαίοι, Τεγόπουλοι, Αλαφούζοι, Βαρδινογιάννηδες, Κουρήδες, Βγενόπουλοι καθώς και οι λοιποί συμμέτοχοί τους (πολλοί απ τους οποίους οφ σόρ ) επιμένουν στην προτεραιότητα που έχει η διάσωση της χώρας όπως την εννοούν αυτοί, βέβαια. Πρόκειται σαφώς περί σύγκρουσης για την ποδηγέτηση της κοινής γνώμης στην κατεύθυνση συγκεκριμένων πολιτικο-οικονομικών συμφερόντων και μου θύμισε ολόκληρη την ατάκα του Θ. Πάγκαλου: «μαζί τα φάγαμε στα πλαίσια ενός φαυλοκρατικού συστήματος».
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ όλα τα άρθρα που διάβασα πρωί-πρωί αυτό ήταν το πιο θλιβερό.