Την επόμενη Δευτέρα, 20 Ιουνίου θα γνωρίζουμε αν η χρηματοδότηση της Ελλάδας θα συνεχιστεί, πότε θα συνεχιστεί και με ποιους όρους. Αυτό μεταφέρουν μετά το τέλος των δύο συνεδριάσεων πηγές του Συμβουλίου που μετείχαν στις διαπραγματεύσεις, επισημαίνοντας μάλιστα ότι η πολυπλοκότητα των συζητήσεων στις Βρυξέλλες και οι
επιπλοκές στην Αθήνα, που αμφιταλαντεύεται μεταξύ μεσοπρόθεσμου και εκλογών, θα τραβήξουν τη βαλίτσα μακριά.
Πιθανότερη ημερομηνία για το κλείσιμο των συζητήσεων αποτελεί η 11 Ιουλίου και το τακτικό Εurogroup, αφού θα έχει προηγηθεί η ανακοίνωση μιας πολιτικής συμφωνίας στη Σύνοδο Κορυφής της 24ης Ιουνίου. Ωστόσο, η όποια συμφωνία δεν θα σημαίνει αυτομάτως και την εκταμίευση χρημάτων είτε από το νέο είτε από το παλιό χρηματοδοτικό εργαλείο, αν και πηγές της ελληνικής κυβέρνησης εκφράζουν την αισιοδοξία τους ότι την επόμενη Δευτέρα θα υπάρχει απάντηση.
Κοινοτικές πηγές ανέφεραν μετά το πέρας του Εurogroup ότι “δεν σημειώθηκε κάποιο άλμα, ικανό να γεφυρώσει τις διαφορές των δύο πλευρών”. Σημείωναν όμως ότι με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, οι κυβερνήσεις θεωρούν δεδομένη τη συμμετοχή των ιδιωτών στο επόμενο ελληνικό πρόγραμμα, “μένει να διευκρινιστεί το πώς”.
Οι δύο προτάσεις που “επέζησαν” μετά τη σημερινή συζήτηση αποτελούν παραλλαγές της λεγόμενης πρωτοβουλίας της Βιέννης. Στην πρώτη εκδοχή οι πιστωτές, εντελώς εθελοντικά, θα δηλώσουν πως “δεν θα πάνε να εισπράξουν τα ομόλογα που κατέχουν όταν λήξουν, λαμβάνοντας κάποιο “κίνητρο” από την ελληνική πλευρά. Η δεύτερη εκδοχή, που προωθείται από τη Γερμανία, τη Φινλανδία, την Ολλανδία και τη Σλοβακία, προϋποθέτει οργανωμένη ανταλλαγή των χρεογράφων που λήγουν με νέα. Στην πρώτη περίπτωση, το ύψος της συμμετοχής των ιδιωτών δεν είναι εύκολα μετρήσιμο, στη δεύτερη μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια.
Η πρώτη εκδοχή είναι εθελοντική και αποδεκτή από την ΕΚΤ, η δεύτερη όχι. Η ΕΚΤ μάλιστα έχει δηλώσει πως αν ακολουθηθεί η μέθοδος της ανταλλαγής, θα κλείσει την πόρτα στις ελληνικές τράπεζες, προειδοποιώντας ότι θα βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πιστωτικό γεγονός με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ο Μάριο Ντράγκι, μάλιστα, σε μια αποκαλυπτική ομιλία του στην επιτροπή οικονομικών του Ευρωκοινοβουλίου, περιέγραψε γλαφυρά ότι οίκοι και κακόβουλοι επενδυτές περιμένουν να σύρουν τους πάντες στα δικαστήρια, σε περίπτωση που ακολουθηθεί η δεύτερη “μη εθελοντική” λύση.
Το κλειδί στην όλη υπόθεση αποτελεί το πότε μπορεί να δοθεί σήμα ενεργοποίησης των περίφημων CDS και πότε όχι. Η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, όμως οι Γερμανοί θέλουν να κάνουν το πείραμα. Υπάρχουν άλλωστε και φωνές που λένε πως είναι προτιμότερο να υποστεί η Ελλάδα την αξιολόγηση τύπου μερικής στάσης πληρωμών και οι εταίροι να τη στηρίξουν τις εβδομάδες που βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση.
Στην πραγματικότητα ουδείς στις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη δεν γνωρίζει τι ακριβώς θα συμβεί. Οι Γερμανοί αναφέρουν ότι “ξέρουν τι κάνουν” και έχουν αποφασίσει να τζογάρουν, εκ του ασφαλούς, αφού έχουν ήδη αναλύσεις από το συμβούλιο οικονομικών εμπειρογνωμόνων της κ. Μέρκελ. Οι επόμενες εβδομάδες θα δείξουν...
επιπλοκές στην Αθήνα, που αμφιταλαντεύεται μεταξύ μεσοπρόθεσμου και εκλογών, θα τραβήξουν τη βαλίτσα μακριά.
Πιθανότερη ημερομηνία για το κλείσιμο των συζητήσεων αποτελεί η 11 Ιουλίου και το τακτικό Εurogroup, αφού θα έχει προηγηθεί η ανακοίνωση μιας πολιτικής συμφωνίας στη Σύνοδο Κορυφής της 24ης Ιουνίου. Ωστόσο, η όποια συμφωνία δεν θα σημαίνει αυτομάτως και την εκταμίευση χρημάτων είτε από το νέο είτε από το παλιό χρηματοδοτικό εργαλείο, αν και πηγές της ελληνικής κυβέρνησης εκφράζουν την αισιοδοξία τους ότι την επόμενη Δευτέρα θα υπάρχει απάντηση.
Κοινοτικές πηγές ανέφεραν μετά το πέρας του Εurogroup ότι “δεν σημειώθηκε κάποιο άλμα, ικανό να γεφυρώσει τις διαφορές των δύο πλευρών”. Σημείωναν όμως ότι με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, οι κυβερνήσεις θεωρούν δεδομένη τη συμμετοχή των ιδιωτών στο επόμενο ελληνικό πρόγραμμα, “μένει να διευκρινιστεί το πώς”.
Οι δύο προτάσεις που “επέζησαν” μετά τη σημερινή συζήτηση αποτελούν παραλλαγές της λεγόμενης πρωτοβουλίας της Βιέννης. Στην πρώτη εκδοχή οι πιστωτές, εντελώς εθελοντικά, θα δηλώσουν πως “δεν θα πάνε να εισπράξουν τα ομόλογα που κατέχουν όταν λήξουν, λαμβάνοντας κάποιο “κίνητρο” από την ελληνική πλευρά. Η δεύτερη εκδοχή, που προωθείται από τη Γερμανία, τη Φινλανδία, την Ολλανδία και τη Σλοβακία, προϋποθέτει οργανωμένη ανταλλαγή των χρεογράφων που λήγουν με νέα. Στην πρώτη περίπτωση, το ύψος της συμμετοχής των ιδιωτών δεν είναι εύκολα μετρήσιμο, στη δεύτερη μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια.
Η πρώτη εκδοχή είναι εθελοντική και αποδεκτή από την ΕΚΤ, η δεύτερη όχι. Η ΕΚΤ μάλιστα έχει δηλώσει πως αν ακολουθηθεί η μέθοδος της ανταλλαγής, θα κλείσει την πόρτα στις ελληνικές τράπεζες, προειδοποιώντας ότι θα βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πιστωτικό γεγονός με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Ο Μάριο Ντράγκι, μάλιστα, σε μια αποκαλυπτική ομιλία του στην επιτροπή οικονομικών του Ευρωκοινοβουλίου, περιέγραψε γλαφυρά ότι οίκοι και κακόβουλοι επενδυτές περιμένουν να σύρουν τους πάντες στα δικαστήρια, σε περίπτωση που ακολουθηθεί η δεύτερη “μη εθελοντική” λύση.
Το κλειδί στην όλη υπόθεση αποτελεί το πότε μπορεί να δοθεί σήμα ενεργοποίησης των περίφημων CDS και πότε όχι. Η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, όμως οι Γερμανοί θέλουν να κάνουν το πείραμα. Υπάρχουν άλλωστε και φωνές που λένε πως είναι προτιμότερο να υποστεί η Ελλάδα την αξιολόγηση τύπου μερικής στάσης πληρωμών και οι εταίροι να τη στηρίξουν τις εβδομάδες που βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση.
Στην πραγματικότητα ουδείς στις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη δεν γνωρίζει τι ακριβώς θα συμβεί. Οι Γερμανοί αναφέρουν ότι “ξέρουν τι κάνουν” και έχουν αποφασίσει να τζογάρουν, εκ του ασφαλούς, αφού έχουν ήδη αναλύσεις από το συμβούλιο οικονομικών εμπειρογνωμόνων της κ. Μέρκελ. Οι επόμενες εβδομάδες θα δείξουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου