Απάντηση που προκύπτει από την κατάσταση στην οικονομία, την πολιτική, τη δημόσια διοίκηση, τον συνδικαλισμό, την επιχειρηματικότητα, τη φοροδιαφυγή, τη διαφθορά, την εκπαίδευση, την ενημέρωση και κάθε άλλο τομέα ή εκδήλωση της καθημερινότητας, η οποία στην Ελλάδα διαμορφώνεται επίσης από
τον χουλιγκανισμό, την τρομοκρατία και τον άκρατο λαϊκισμό στον δημόσιο και τον ιδιωτικό λόγο, που συχνά φθάνει στον παραλογισμό…
Άσχετα πόσοι το έχουν αντιληφθεί ή όχι, η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη φάση και δίνει απελπισμένο αγώνα για την επιβίωσή της.
Το ερώτημα που πλανάται καθημερινά στο «βομβαρδισμένο» από την «ενημέρωση» μυαλό του Έλληνα είναι απλό: Μπορεί να γυρίσει το παιγνίδι και να πάρουμε το ματς; Και η απάντηση είναι σχεδόν η ίδια, απ’ όλους όσους διατηρούν «σώας τας φρένας» και το μυαλό τους σκέπτεται ακόμα:
Ναι, αλλά για να γυρίσει το ματς πρέπει επειγόντως να αλλάξει η πολιτική…
Για πρώτη φορά από το 2011 το παραπάνω σκεπτικό καταγράφηκε και σε έρευνα της GPO, σε μια ερώτηση που δεν συζητήθηκε όσο οι άλλες, όταν παρουσιάστηκε από το Mega. Στο ερώτημα αν η χώρα θα ξεπεράσει την κρίση, το 49,4% δήλωσε αισιόδοξο και το 49,9% απαισιόδοξο… Ισοπαλία θα μου πείτε. Σωστά, αλλά πρώτη φορά από το 2011 η Ελλάδα πιστεύει ότι το παιγνίδι θα γυρίσει. Στην ίδια έρευνα καταγράφεται, πλειοψηφία κοινής αντίληψης που ξεπερνάει σε πολλά ζητήματα το 65%-70%. Φαίνεται δηλαδή ότι η κοινωνία αποκτά πάλι ένα κυρίαρχο πλειοψηφικό ρεύμα μετά τον καταστροφικό κατακερματισμό του ο «σώζων εαυτό σωθήτω» του τελευταίου δεκαοκταμήνου και βάλε. Που συγκροτείται αυτή η συνεκτική αντίληψη; Πρώτα- πρώτα στην αισιοδοξία παραμονής στο ευρώ (67%), στην διαπίστωση της αναποτελεσματικότητας της οικονομικής πολιτικής (66,7%), στο όχι στις εκλογές (71,1%), στην έλλειψη κυβερνητικής ετοιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ (73,1%) κ.α.
Ένα ακόμα πιο σημαντικό ποσοστό διαπιστώνει ανοχή στα φαινόμενα βίας (85,9%) ενώ το 84,4% αποστρέφεται την πολιτική αντιπαράθεση και το οξυμένο πολιτικό κλίμα. Όλες αυτές οι απαντήσεις της κοινής γνώμης λένε με διαφορετικό τρόπο το ίδιο πράγμα: η κοινωνία έχει μετακινηθεί από το προηγούμενο θυελλώδες διάστημα και άρχισε να σχηματίζεται πάλι ένα κυρίαρχο ρεύμα των δύο τρίτων. Ίσως αυτό εξηγεί και την καθήλωση στο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έφθασε σ’ ένα ιστορικό υψηλό και τώρα κοιτάζει προς τα κάτω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι καταρρέει. Απλά δεν ανεβαίνει άλλο, προς το παρόν. Αν εμφανιστεί ένας πολιτικός χώρος μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με άφθαρτες προσωπικότητες, το «νέο αίμα» που γράφαμε στο προηγούμενο σημείωμα, (δηλαδή μια κέντρο δεξιά, μια κεντροαριστερά ή ένα σκέτο κέντρο) τότε τα πράγματα θα αλλάξουν αμέσως γιατί Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ θα «πλαγιοκοπηθούν» και θα υποστούν συντριβή, επειδή μέσα τους, ελλείψει χώρου, στεγαζόνται αυτές οι κεντρογενείς δυνάμεις…
Το συμπέρασμα που βγαίνει, είναι ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα ισχυρό σοκ για να ξαναπάρει μπροστά. Μια πλήρη ανατροπή δεδομένων που θα επιτρέψει να πάμε στην εξυγίανση μέσα από την ανάπτυξη και όχι το αντίθετο που προσπαθούμε από το 2010…. Χρειάζεται ένα συνεκτικό εθνικό σχέδιο εξόδου από τη κρίση που θα συνταχθεί από αυτές τις «υγιείς δυνάμεις» που απέδειξα στο προηγούμενο ότι υπάρχουν στην Ελληνική κοινωνία, που θα αγκαλιαστεί από αυτό το 65%-70% του λαού που είδαμε πριν ότι απέκτησε μόνο του μια συνεκτική αντίληψη.
Που είναι αυτοί που θα αναλάβουν την πρωτοβουλία για το ισχυρό σοκ που χρειάζεται η Ελληνική κοινωνία; Για μια φορά ακόμα ο λαός δείχνει το δρόμο, αλλά δεν υπάρχουν μπροστάρηδες…
EBR- * Δημοσιογράφος, Προέδρος της Ε.Ι.Ε.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου