Γράφει στο blog του ο Κώστας Ευαγγελινός:
Η μοίρα της Νέας Φιλαδέλφειας και της Νέας Χαλκηδόνας είναι κοινή νομικά τουλάχιστον από το 1934 όπου με το Προεδρικό Διάταγμα «Περί αναγνωρίσεως δήμων και κοινοτήτων εν τω νομώ Αττικοβοιωτίας» οι συγκεκριμένοι συνοικισμοί αναγνωρίζονται ως Κοινότητες, αφού αποσπάσθηκαν από τον Δήμο Αθηναίων (ΦΕΚ 22Α/1934). Με το ίδιο διάταγμα ο οικισμός της Μαδύτου αποσπάσθηκε και αυτός από
τον Δήμο Αθηναίων και ενσωματώθηκε στην Κοινότητα Νέας Φιλαδέλφειας. Μετά από 76 χρόνια, το 2010, οι δύο Κοινότητες, αφού προηγουμένως είχαν αναγνωρισθεί ως Δήμοι ενώθηκαν σύμφωνα με τον νόμο που όλοι γνωρίζουμε ως «Καλλικράτη» και αποτελούν από 1/1/2011 τον Δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας.
Αν ανατρέξει κάποιος στο περιεχόμενο του συνόλου του εν λόγω προεδρικού διατάγματος θα διαπιστώσει την τάση της εποχής εκείνης για την μορφή και οργάνωση της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία χαρακτηρίζεται από αποσπάσεις συνοικιών από τους Δήμους Αθηναίων και Πειραιώς, αλλά και συνενώσεις συνοικιών σε νέες κοινότητες και νέους δήμους. Οι εποχές είναι μακρινές και οι σύγχρονες μορφές διοίκησης απαιτούν μεγάλους δήμους. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι οι περισσότεροι συνοικισμοί που αναφέρονται είναι προσφυγικοί και αυτό είναι ένα στοιχείο απόδειξης για το πόσο οι πρόσφυγες της μικρασιατικής καταστροφής επηρέασαν την οικιστική ανάπτυξη του λεκανοπεδίου και όχι μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου