Για τους παράγοντες των διεθνών χρηματαγορών η «χρεοκοπία της Ελλάδας» είναι κάθε άλλο παρά ταμπού. Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα του αμερικανικού πρακτορείου Bloomberg τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων αλλά και η χθεσινοβραδινή υποβάθμιση της Ελλάδας από τον οίκο Fitch αντικατοπτρίζουν τις διαθέσεις των αγορών. «Όλοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα θα κηρύξει πτώχευση για ένα μέρος του χρέους της» εκτιμά ο Ζερό Σαρπέν του
επενδυτικού κεφαλαίου BlueBay Asset Management που διαχειρίζεται κεφάλαια ύψους 42 δισ. δολαρίων.
«Τις τελευταίες ημέρες αυξήθηκαν οι πιθανότητες ελάφρυνσης του χρέους που συνεπάγεται πτώχευση για την Ελλάδα» σημειώνει ο Γκέοργκ Γκρότζκι επικεφαλής επενδυτικών μελετών της βρετανικής επενδυτικής εταιρείας Legal & General Investment Management. Άλλοι επενδυτές τονίζουν ότι εκτός από το δυσθεώρητο χρέος αυτό που καθιστά αναπόφευκτη χρεοκοπία είναι η σκληρότητα των εφαρμοζόμενων μέτρων. «Ο αδύναμος κρίκος δεν είναι οι τράπεζες στο Παρίσι και το Βερολίνο αλλά ο ελληνικός πληθυσμός» εκτιμά ο Στίβεν Τζεν της βρετανικής SLJ Macro Partners. Ο ίδιος αξιολογεί ως «εξαιρετικά πιθανή τη χρεοκοπία της Ελλάδας και πιθανόν της Πορτογαλίας τους επόμενους μήνες». Σύμφωνα με το δημοσίευμα οι επενδυτές θεωρούν απίθανο να επιτευχθούν οι δεσμεύσεις που απορρέουν από το μνημόνιο της Ελλάδας με τους δανειστές της και οι φιλόδοξοι δημοσιονομικοί στόχοι που περιγράφει το ΔΝΤ στην τελευταία του έκθεση. «Οι επενδυτές δεν έχουν πειστεί ότι η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει με το έλλειμμα καθώς θα πρέπει να αναπτύσσεται με ρυθμό 4% τα επόμενα 18 χρόνια και να δημιουργήσει πλεόνασμα 7% τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια προκειμένου να μειωθεί στο 80% του ΑΕΠ το χρέος. Και αυτό με βάση την υπόθεση ότι δεν θα μεταβληθεί το κόστος δανεισμού της» αναφέρει το Bloomberg. «Όπως και αν αποκληθεί η χρεοκοπία θα συμβεί» δηλώνει στο πρακτορείο ο επικεφαλής επενδυτικών μελετών της βρετανικής Cairn Capaital Γκράχαμ Νίλσον.
Εικόνες απ το παρελθόν (;).
ΑπάντησηΔιαγραφή. . . . . . .
Επειδή ο Αυτοκράτορας, ενώ οι τιμές των προϊόντων ανέβηκαν, μείωσε τόσο πολύ τα εισοδήματα των υπηκόων του και τους φορολόγησε τόσο άγρια ώστε ενώ στα προηγούμενα χρόνια με τα εισοδήματά της μια οικογένεια μπορούσε να ζήσει άνετα, μετά το «μνημονικό 1» μόλις και μετά βίας τάφερνε βόλτα. Όμως η οικονομική κατάσταση επιδεινώθηκε διότι ο Αυτοκράτορας τα σκάτωσε. Τότε φορολόγησε τους υπηκόους του ακόμα πιο άγρια, δηλαδή ο Αυτοκράτορας από το τραπέζι της οικογένειας με τη φορολογία που επέβαλε αφαιρούσε ένα πινάκιο ( ένα πιάτο ). Στην πραγματικότητα η οικογένεια έτρωγε όσο και με το «μνημονικό 1» παρά ένα πινάκιο. Επειδή δε όλα γίνονταν στο όνομα του Αυτοκράτορα, ο λαός τον θεώρησε υπεύθυνο για αυτά και του έδωσε το παρωνύμιο «Παραπινάκης».
Κάποια στιγμή ο Αυτοκράτορας συναισθάνθηκε τα λάθη του και παραιτήθηκε, αλλά οι δικοί του τον «ξεπαραίτησαν» και ανέλαβαν να διοικούν για λογαριασμό του δύο παρακοιμώμενοι, που συνέχισαν την ίδια τακτική και υπόγραψαν το «μνημονικό 2». Τότε από το τραπέζι της οικογένειας με τον «μακρομεσοπροθεσμικό Νόμο» που επέβαλαν αφαιρούσαν ένα τσουκάλι (κατσαρόλα) τη βδομάδα, δηλαδή η οικογένεια 6 μέρες έτρωγε ένα πιάτο λιγότερο ενώ την έβδομη ημέρα δεν έτρωγε καθόλου. Επειδή όμως κάθε οικογένεια είχε δικαίωμα να επιλέξει ποια ημέρα της εβδομάδας θα έμενε νηστική, ονόμασαν την μέθοδο αυτή επιλεκτική χρεοκοπία. Εντελώς συμπτωματικά οι δυο παρακοιμώμενοι ήταν πετσί και κόκαλο, μετά μάλιστα τη δήλωση ενός από αυτούς ότι «μαζί τα φάγαμε», ο λαός τους έδωσε το παρωνύμιο «παρατσουκάληδες» διότι, μετά το πινάκιο που τους είχε «κόψει» ο Αυτοκράτορας, αυτοί του «έκοψαν» και το τσουκάλι.