Μια ιδιαίτερα προκλητική γεωπολιτική και οικονομικοκοινωνική έρευνα παρουσιάζουν οι Financial Times στο επίσημο blog τους, η οποία τιτλοφορείται «Η Απόλυτη Καταιγίδα: Ενέργεια, οικονομία και το τέλος της ανάπτυξης». Την έκθεση υπογράφει ο Tim Morgan της Tullet Prebon και είναι μια
διαφορετική προσέγγιση για τη σύγχρονη κρίση που μαστίζει τη δυτική κοινωνία.
Στον πρόλογο της έκθεσης αναφέρεται: «Η οικονομία, όπως τη γνωρίζουμε, αντιμετωπίζει τη θανάσιμη συγκέντρωση τεσσάρων κρίσιμων παραγόντων: των επιπτώσεων από το χειρότερο σκάσιμο φούσκας στην Ιστορία, του καταστροφικού πειράματος της παγκοσμιοποίησης, της ωραιοποίησης των στατιστικών μεγεθών, έτσι ώστε να αποκρύπτονται οι οικονομικές τάσεις, και πάνω απ’ όλα της έλευσης του τέλους των ενεργειακών αποδόσεων».
Δίνοντας μια «γεύση» από την παρουσίαση, οι F.T. αναφέρουν ότι στην έρευνα εξηγείται πώς η διαρκής επιτάχυνση της κίνησης προς τον άμεσο ωφελιμισμό έχει τυφλώσει την κοινωνία όσον αφορά μια σειρά θεμελιώδεις οικονομικές τάσεις, οι οποίες, αν δεν γίνουν αντιληπτές και δεν αντιμετωπιστούν αρκετά νωρίς, μπορεί να έχουν καταστροφικά αποτελέσματα.
Η ατελείωτη συρρίκνωση των οριζόντων των μίντια, της κοινωνίας και της πολιτικής έχει επιφέρει την καθιέρωση αυτοκαταστροφικών οικονομικών μοτίβων, που απειλούν πλέον να υπονομεύσουν την οικονομική βιωσιμότητα.
Η αρχή της επιτάχυνσης αυτού του άμεσου ωφελιμισμού τοποθετείται στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έκτοτε, πραγματοποιείται μια αέναη μεταστροφή προς την άμεση κατανάλωση, στο πλαίσιο μιας κατάστασης που αποκαλείται «κουλτούρα της αυτολατρείας».
Η επιδίωξη άμεσης ευχαρίστησης έχει επιφέρει την άθροιση χρεών σε πρωτόγνωρη στην Ιστορία κλίμακα. Η χρηματοπιστωτική κρίση, που ξεκίνησε το 2008 και έκτοτε έχει εξελιχθεί στη βαθύτερη και πιο παρατεταμένη οικονομική διολίσθηση επί τουλάχιστον οκτώ χρόνια, δεν ήταν το αποτέλεσμα αποκλειστικά μιας βραχείας περιόδου παρανομιών από την πλευρά μιας ελάχιστης μειοψηφίας, όσο κι αν μας προκαλεί ξαλάφρωμα μια τέτοια ψευδαίσθηση.
Αντίθετα, η κατάσταση που ξεκίνησε το 2008 ήταν η κατάληξη μιας ευρύτατης διαδικασίας που είχε διαρκέσει τριάντα χρόνια και περιγράφεται στην έρευνα ως «ο μεγάλος σούπερ κύκλος της πίστωσης»…
Σε αυτήν την έρευνα εξηγείται γιατί θα πρέπει να κοιτάξουμε πέρα από τον άμεσο ωφελιμισμό που κυριαρχεί στον σύγχρονο τρόπο σκέψης και να καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε στον συγκερασμό τεσσάρων πολύ επικίνδυνων εξελίξεων, οι οποίες, είτε όλες μαζί είτε ανεξάρτητα, έχουν ήδη αρχίσει να ανατρέπουν δύο αιώνες οικονομικής επέκτασης.
Financial Times
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου