Εξέγερση κυβερνητικών βουλευτών

Η χθεσινή  ανταρσία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ  δεν ήρθε τυχαία.
Από καιρό γκρινιάζουν, και με το δίκιο τους,  μια και συνήθως καλούνται και επικυρώνουν, εκ των υστέρων,  με την  ψήφο τους τις προειλημμένες αποφάσεις του κ. Παπακωνσταντίνου. Έχουν ψηφίσει μέχρι τώρα  17 φορολογικά νομοσχέδια.  Μέχρι πότε θα απολογούνται;

Οι βουλευτές, επειδή δεν είναι κλεισμένοι σε υπουργικά γραφεία, πιάνουν κλίμα από την κοινωνία.
Ξέρουν πολύ καλά τι γίνεται εκεί έξω!
Έτσι κάποια στιγμή αρχίζει να λειτουργεί το σύνδρομο της

αυτοσυντήρησης. Προτεραιότητά τους είναι να επιβιώσουν πολιτικά.
Και αυτό  θα  το κάνουν,  έστω και αν χρειαστεί να έρθουν σε ρήξη με υπουργούς! Πολλώ δε μάλλον με εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς,

Τέλος εποχής

Όμως, η χθεσινή ανταρσία αντανακλά απευθείας στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού. Γιατί κανένας άλλος υπουργός δεν είναι τόσο στενά συνδεδεμένος με τον Πρωθυπουργό, όσο ο κ. Παπακωνσταντίνου. Το μήνυμα, επομένως, ως βασικό αποδέκτη είχε τον κ. Παπανδρέου!

Τώρα πια η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο του Πρωθυπουργού; Τι θα κάνει; Θα δώσει τόπο στην οργή και θα καταπιεί την πρόκληση; Θα αντικαταστήσει τον στενό του συνεργάτη σε μια προσπάθεια να αλλάξει το κλίμα;  Αν το κάνει, τότε οι αντιδράσεις μόλις άρχισαν και τελειωμό δεν θα έχουν;

Θα επιδιώξει την αντιπαράθεση θέτοντας ζήτημα εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του κ. Παπακωνσταντίνου και κατ΄ επέκταση της κυβέρνησής του;

Εκτιμώ, ότι είναι η μοναδική επιλογή του πρωθυπουργού διότι σε διαφορετική περίπτωση ουσιαστικά ακυρώνεται το δικαίωμά του να κυβερνά. Εν πάση περιπτώσει να κυβερνά, όπως κυβερνούσε! Γιατί χθες, πέραν των άλλων και ενδεχομένως εκεί  βρίσκεται η ουσία, οι βουλευτές αμφισβήτησαν ευθέως το σύστημα εξουσίας του κ. Παπανδρέου!

Και αν ακόμα ο κ. Παπανδρέου κερδίσει  τη μάχη, σίγουρα θα εξέλθει τραυματισμένος μια  και η κυριαρχία του αμφισβητείται πλέον ανοιχτά και  έντονα.  Από εδώ και πέρα και για όσο ακόμα παραμείνει στην εξουσία, τα πράγματα δεν θα είναι όπως ήταν.

Η επανεμφάνιση του κ. Σημίτη

Όμως, τα κακά νέα για τον Πρωθυπουργό δεν σταματούν εδώ.                              Η χθεσινή  βίαιη πρωτοσέλιδη  επίθεση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ εναντίον της κυβέρνησής του, άρα και του ιδίου προσωπικώς, προαναγγέλλει «τέλος εποχής»!  Δεν γράφονται έτσι τέτοια  κύρια άρθρα για έναν πρωθυπουργό 16 μηνών!

Πολύ δεν περισσότερο όταν η επίθεση …υποστηρίζεται με πρωτοσέλιδο άρθρο του ανθρώπου που παρέδωσε το δαχτυλίδι στον κ. Παπανδρέου, του κ. Σημίτη!

Η κριτική του κ. Σημίτη, επίσης  σε ασυνήθιστα υψηλούς τόνους,  δεν αποδομεί  μόνο το έργο της κυβέρνησης, αλλά ουσιαστικά αμφισβητεί την ικανότητα του κ. Παπανδρέου να συνεχίσει να κυβερνά μόνος του!

Για όσους θέλουν να διαβάζουν  πίσω από τις λέξεις ο πρώην Πρωθυπουργός υποδεικνύει στον κ. Παπανδρέου να τεθεί υπό …επιτροπεία!

Προφανώς και όλα αυτά δεν είναι τυχαία, αν αναλογιστούμε τι προηγήθηκε.

Και η Τρόϊκα απογοητευμένη

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, εντείνεται η φημολογία ότι τα στελέχη  της τρόϊκας,  δεν βλέπουν  πλέον με τον ίδιο ενθουσιασμό τον κ. Παπανδρέου.

Δεν διαπιστώνουν μόνο «μεταρρυθμιστική κόπωση», αλλά  προφανή αδυναμία  να φέρει σε πέρας τα συμφωνηθέντα.

Τα αποτελέσματα του τριμήνου, με την πλήρη κατάρρευση των εσόδων, έφεραν μεγάλη απογοήτευση και προβληματισμό.

Και αμφιβολίες για τη συνέχεια.

«…κάτι να κάνει, να ραδιουργήσει..» Ο  κ. Παπανδρέου, πέραν των δύσκολών αποφάσεων που θα κληθεί να πάρει τις προσεχείς  ημέρες, πρέπει επειγόντως να κάνει κάτι  με την κυβέρνηση και  τους βουλευτές του. Γιατί σε λίγο θα δυσκολεύεται  να ψηφίζει τα νομοσχέδιά του.

Δεν έχει πολλές επιλογές! Εκτός και αν αποφασίσει να  αλλάξει το σύστημα εξουσίας που έχει καθιερώσει. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι  υπουργοί. Το σύστημα εξουσίας Παπανδρέου  αμφισβητείται συνολικά. Και η ικανότητά του να αντιμετωπίσει τις περιστάσεις.

Τελικά τι θα κάνει ο κ. Παπανδρέου; Νομίζω την απάντηση τη δίνει ο κ. Παμπούκης στη RealNews:  «Αν δεν υπάρξει εθνική συνεννόηση και συναίνεση μεταξύ των κομμάτων, προκειμένου να ληφθούν γενναίες αποφάσεις, έτσι όπως απαιτεί η κρίσιμη συγκυρία την οποία διέρχεται σήμερα η χώρα, η προσφυγή στις κάλπες θα είναι η τελευταία και μόνη επιλογή που θα έχουμε. Ώστε να πάρει ο λαός την ευθύνη των αποφάσεων και των επιλογών»