Καλημέρα Διαμαντή.
Σου γράφω για να σου υπενθυμίσω ότι
σαν σήμερα η Πόλις εάλω.
Απ τα λάθη κι απ τα πάθη.
Για δεύτερη φορά, αφού δεν αφομοιώσαμε
τα μαθήματα απ την πρώτη.
Βλέπεις, σε κάθε εποχή ο άνθρωπος
«εν κοινωνία» δεν παύει να
είναι αυτός που είναι, με τις ίδιες αγωνίες και
ανάγκες, τα ίδια προβλήματα και ανησυχίες. Πάντα «αναπτύσσεται» ο ίδιος
κλονισμός των πατροπαράδοτων αξιών, η ίδια «επικούρεια» διάθεση, το ίδιο άγχος,
η ίδια ηθική κατάπτωση, η ίδια υποβάθμιση της αξίας της ζωής και της ανθρώπινης
προσωπικότητας, η ίδια διαλυτική τάση τελικά.
«Φωτισμένοι» ηγέτες που εμφανίστηκαν
κάθε τόσο δεν φάνηκαν επαρκείς όχι να αναστρέψουν, αλλά απλά να συγκρατήσουν την
διάλυση.
Hγέτες, αρχιερείς και υπηρέτες σπαρασσόμενοι
για τα πρωτεία «ξέχασαν» την Κερκόπορτα ανοιχτή ενώ με την προτροπή τους οι
πολίτες αντί να πολεμούν οι ίδιοι στα «τείχη», προτίμησαν να αναθέσουν τη δουλειά
σε «μισθοφόρους».
Το άλας εμωράνθη.
Έτσι φτάσαμε και σήμερα μετά την
Πόλη να κοντεύουμε να χάσουμε και το «χωριό» που μας απέμεινε.
Τότε οι γιοί μας θα περιφέρονται στους
δρόμους και τις πλατείες της ανατολής και της εσπερίας και όσοι μείνουν εδώ θα επικαλούνται
το ένδοξο παρελθόν και θα απαιτούν τα «κλεμμένα» μάρμαρα ενώ θα επαιτούν τον
επιούσιο.
Κανείς μας δεν γνωρίζει αν του
χρόνου τέτοια μέρα θα είμαστε σε θέση να αναφερθούμε στο «τελικό» γεγονός, ότι η
Πόλις εάλω.
Απ τα λάθη κι απ τα πάθη
Όλων μας.
Με
εκτίμηση
Θόδωρος
Μαγκλάρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου