Eνα νέο μοντέλο ενημέρωσης ξεκίνησε ήδη στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα. Από εδώ, μπορείτε καθημερινά να ενημερώνεστε για ό,τι συμβαίνει στην πόλη μας, αλλά και να γίνετε ΕΣΕΙΣ ο ρεπόρτερ, που θα μας στέλνετε ό,τι βλέπετε γύρω σας και σας κάνει εντύπωση. Σας περιμένουμε στο mail ta.pragmata@yahoo.gr

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Διάλυση στο δήμο, αδιέξοδο στην πόλη...

Γράφει ο Διαμαντής Σεϊτανίδης
Αυτό που συμβαίνει στο Δήμο, δεν έχει προηγούμενο, ασφαλώς. Ποτέ, μα ποτέ στο παρελθόν δεν είχαν υπάρξει τέτοια φαινόμενα διάλυσης στο δήμο της Φιλαδέλφειας, ούτε στο δήμο της Χαλκηδόνας. Η χθεσινή συζήτηση για τον προϋπολογισμό πρέπει να "ξύπνησε" τους πάντες. Το "ανώτατο όργανο" του δήμου έχει κατρακυλήσει στα
πιο χαμηλά πεδία ασημαντότητας κι εξευτελισμού. Η μεγάλη κρίση, που είναι οικονομική, αλλά ως αποτέλεσμα άλλων πτυχών, δηλαδή της αξιακής και πολιτικής κρίσης, δεν έχει φτάσει στα δημοτικά πράγματα της πόλης μας. Το τοπικό πολιτικό προσωπικό συμπεριφέρεται με όρους προ κρίσης, υπολογίζοντας το ατομικό ή παραταξιακό όφελος, παραβλέποντας την κατάπτωση στη ζωή της πόλης, "φορτώνοντας" τα πάντα στον αντίπαλό του. Σήμερα η πόλη έχει:

  • Μια διοίκηση διαλυμένη, 
  • Μια δήμαρχο εντελώς άπειρη και εντελώς μόνη, που δεν (φαίνεται να) εμπιστεύεται κανέναν, που λέει στον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου "θα καθυστερήσω λίγο, έχω ένα πρόβλημα" και τελικά δεν εμφανίζεται καθόλου στην πιο σημαντική συζήτηση της χρονιάς, αυτή για τον προϋπολογισμό, 
  • Μια ομάδα δημοτικών συμβούλων (πώς να το πεις αυτό" πλειοψηφία";) που τη στηρίζουν (ακόμα...) αλλά και διαγκωνίζονται υπογείως μεταξύ τους για το ποιος θα πάρει κεφάλι, ενόψει εκλογών, βεβαίως- βεβαίως...
  • Μια τέως εσωπαραταξιακή αντιπολίτευση, που αντιπολιτεύεται τη διοίκηση πιο λυσσαλέα από κάθε άλλον εκεί μέσα, με εμφανώς προσωπικά κριτήρια κι όχι κριτήρια απόδοσης για το καλό της πόλης, ενσαρκώνοντας τον ορισμό του λούμπεν, της απολιτικότητας, της κλάψας και της μεμψιμοιρίας, αρνούμενη να αναλάβει τις ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ευθύνες της για το ότι μας φόρτωσε αυτή τη διοίκηση, που τώρα λυσσαλέα πολεμάει,
  • Μια αξιωματική αντιπολίτευση που, από την περυσινή υπερψήφιση του προϋπολογισμού, φέτος όχι μόνο καταψήφισε, αλλά αρνήθηκε ακόμα και και να συμμετάσχει σε μια συζήτηση για έναν προϋπολογισμό κοινής αποδοχής, να λειτουργήσει έστω στοιχειωδώς ο δήμος βρε παιδί μου...
  • Έναν αρχηγό της αντιπολίτευσης που ζητούσε επιτακτικά τη δήμαρχο (σωστότατο...) όχι όμως για να της ζητήσει να μιλήσει συνολικά επί του Προϋπολογισμού, αλλά για... να τη ρωτήσει για τους συνεργάτες της, λες και αυτό είναι το μείζον ζήτημα του δήμου. Παρεμπιπτόντως, ο κ. Τομπούλογλου δεν μας έχει ενημερώσει για ένα απλό θέμα: Μια και το πρόβλημά του είναι ο αριθμός των συνεργατών της δημάρχου, εκείνος μπορεί να ΔΕΣΜΕΥΤΕΙ δημόσια για το πόσους συνεργάτες θα χρησιμοποιήσει εάν εκλεγεί δήμαρχος; Ρωτάμε, για να υπάρχει μια τάξη μεγέθους, ώστε να αξιολογηθεί από τους πολίτες. Πόσους συνεργάτες θα έχετε κατ' ανώτατο αριθμό κ. Τομπούλογλου, εάν εκλεγείτε δήμαρχος;
  • Έναν Σταύρο Κόντο που πραγματικά "κεντάει" στο δημοτικό συμβούλιο, είναι όμως μονάδα κι όχι επικεφαλής συνδυασμού, ενώ είναι για μια ακόμα χρονιά -την πολλοστή...- παντελώς απών από τα όσα γίνονται στην πόλη πέραν του δημοτικού συμβουλίου,
  • Μια αριστερά κλεισμένη στις εμμονές της, με το ΚΚΕ να ρίχνει όλο το ανάθεμα στον καπιταλισμό και τη Δύναμη Πολιτών να κάνει το ίδιο στον Καλλικράτη.
Είναι ποτέ δυνατό, αυτή η κατάσταση που σε γενικές γραμμές περιέγραψα παραπάνω, να λειτουργήσει υπέρ της πόλης έστω και κατά ένα απειροελάχιστο ποσοστό; Αποκλείεται! Δεν αμφιβάλλω ότι η δήμαρχος έχει τις καλύτερες προθέσεις, ούτε ότι ο κ. Τομπούλογλου ή ο κ. Κόντος πράγματι θέλουν να βοηθήσουν την πόλη, όσο το επιτρέπουν οι δυνάμεις τους με κάθε καλή πρόθεση. Αλλά οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί έχουν γίνει βρόγχος στην καλή πρόθεση του οιουδήποτε εκεί μέσα. Και η πολιτική, ως γνωστόν, κρίνεται όχι από τις προθέσεις, αλλά από τα αποτελέσματα.
Είναι ώρα ο καθένας να ζυγίσει τις ευθύνες του, να αναλογιστεί τα λάθη του και να πράξει ανάλογα. Η πόλη έχει κουραστεί με το θέατρο σκιών που παίζεται σε κάθε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, με τη γενική παραλυσία του δήμου -για την οποία ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΣ δεν είναι ανεύθυνος!!!- με την ανομία και την εγκατάλειψη της πόλης (δεν υπάρχει ράμπα στον πεζόδρομο που να μην έχει κλειστεί από έναν ιδιοκτήτη ΙΧ, που ξέρει ότι κανείς σε τίποτα δεν θα τον ενοχλήσει. Δεν υπάρχει κομμάτι του πεζόδρομου πάνω από 10 μέτρα που δεν έχει ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο ή μια παρκαρισμένη μοτοσυκλέτα ή κάποιον "σούζα" να κάνει μαγκιές. Το Άλσος αργοπεθαίνει, οι δρόμοι της πόλης είναι βρώμικοι, τα πιο πολλά πεζοδρόμια είναι "καρμανιόλες" για τα πόδια των ατυχών συμπολιτών μας, ιδίως των πιο ηλικιωμένων. Κι άλλα, πολλά...)
Όλα τα παραπάνω θα επέφεραν πολύ λιγότερο σημαντικές συνέπειες, εάν συνέβαιναν λίγο πριν τις εκλογές. Όλοι θα προσβλέπαμε στη λαϊκή ετυμηγορία για να διορθωθούν τα πράγματα. Αλλά εδώ, έχουμε ακόμα δυο ολόκληρα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων θα "σέρνεται" αυτή η απαράδεκτη, μελαγχολική, αδιέξοδη κατάσταση.
Ποιος θα βρεθεί να βγάλει το δήμο, την πόλη, όλους μας από το αδιέξοδο; Ίσως αυτός που θα κινηθεί και θα δράσει χωρίς τον "σχεδιασμό" για αποκόμιση πολιτικού οφέλους. Τον περιμένουμε με αγωνία, ΑΝ υπάρχει...

3 σχόλια:

  1. H κυρία ήταν ΠΑΝΤΑ μόνη της. Απλά, σιγά-σιγά και καθώς ολοένα θα πλησιάζουν οι εκλογές, θα το συνειδητοποιεί πλήρως.
    Και φυσικά έβαλε και αυτή το χεράκι της, για να πάρουν αυτήν την τροπή τα πράματα. Αν επεδείκνυε σοβαρότητα και δεν είχε κατά το κοινώς λεγόμενον "καβαλήσει το καλάμι", θα κρατούσε τους ανθρώπους κοντά της. Αλλά ο "αδούλευτος" και αλλόκοτος χαρακτήρας της, τυπικός μιας ύπαρξης με χρόνια προβλήματα όλων των ειδών, της κόστισε όχι βέβαια τον δημαρχιακό θώκο, αλλά την υπόληψη και τον σεβασμό του περίγυρου.
    Η ανάδειξή της στο ύπατο αξίωμα του τόπου ήταν γι'αυτήν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ωφελήσει και να ωφεληθεί, αλλά την πέταξε κι αυτήν στον κάλαθο των αχρήστων. Οι εμμονές της και το πρωτόγονο αισθητήριό της την εμπόδισαν να περάσει στο πιο πάνω επίπεδο. Δεν πειράζει. Άλλωστε η πρώτη φορά είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμε

      Προσυπογράφω τα όσα λες. Είναι απόλυτα εύστοχες οι παρατηρήσεις σου. Το περίπλοκο πρόβλημα της πόλης είναι ότι εκτός από ταν κυρία, που φυσικά θα αποτελέσει άλλη μια παρένθεση, άλλη μια χαμένη θητεία στην πόλη, δεν είναι ορατή, αυτή τη στιγμή, κάποια λύση. Οι "παράγοντες" της πόλης, πλέον, λειτουργούν ως βαρίδια. ΄Γρετζελιάς, Τομπούλογλου, Κόντος, Μάλλιος......Όλο αυτό αποτελεί ήδη ένα παρακμιακό σκηνικό, το οποίο συμπαρασύρει την πόλη στο τέλμα.
      Κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται φυγή προς τα μπρος. Νέα πρόσωπα, νέοι άνθρωποι στο προσκήνιο, με όραμα και θέληση να δουλέψουν για την πόλη. Άνθρωποι με γνωσεις, με τεχνοκρατική επάρκεια και με πολιτική αντίληψη.
      Λένε κάποιοι, ότι δεν υπάρχουν. Μέγα ψεύδος. Αυτά τα καλλιεργούν και τα διαχέουν οι ίδιοι φοβούμενοι ότι θα χάσουν την πρωτοκαθεδρια. Δεν είναι δυνατόν σε μια πόλη 50000 κατοίκων να μην υπάρχουν 20 άνθρωποι με ικανότητες. Είναι γύρω μας. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Υπάρχουν....ας τους πλησιάσουμε!

      Διαγραφή
    2. η κυρία τυγχάνει το ίδιο "πρωτόγονη,αδούλευτη, αλλόκοτη,με εμμονές κ πρωτόγονο αισθητήριο"
      οσο ακριβως,ΟΜΟΙΑ ,με εκείνους την επέλεξαν ως επικεφαλης (λογω της απυθμενης ιδιοτελειας τους)
      το ιδιο ΑΛΛΟΚΟΤΟΙ με πιρουετες ειναι και οι 2 επικεφαλης
      (με δειγματα γραφης στην 4ετη εξουσια ο ενας,
      χρόνια στο κουρμπετι στο πατο του πολιτικου βαρελιου ο αλλος)
      ΑΥΤΗειναι η κοινωνια κυριοι, ΑΥΤΟΙΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ που τουσ εκλεγουμε!

      Διαγραφή