Eνα νέο μοντέλο ενημέρωσης ξεκίνησε ήδη στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα. Από εδώ, μπορείτε καθημερινά να ενημερώνεστε για ό,τι συμβαίνει στην πόλη μας, αλλά και να γίνετε ΕΣΕΙΣ ο ρεπόρτερ, που θα μας στέλνετε ό,τι βλέπετε γύρω σας και σας κάνει εντύπωση. Σας περιμένουμε στο mail ta.pragmata@yahoo.gr

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Η κυρία δήμαρχος και οι Αρχές του Τσόρτσιλ


Γράφει ο Διαμαντής Σεϊτανίδης
Επειδή αυτές τις μέρες γίνονται "διάφορα" στο δήμο, δηλαδή ανάμεσα σε διοίκηση και ομαδούλα των αποστατών, θα ήθελα να θυμίσω στην κυρία δήμαρχο -αλλά και σε όποιον θέλει να το διαβάσει- ένα
ιστορικό παράδειγμα.
Την 10η Μαΐου 1940 συνέβη στην Αγγλία κάτι ακατανόητο. Το πρωί της ημέρας εκείνης ο Χίτλερ κατέλαβε το Βέλγιο κι άρχιζε την επίθεσή του εναντίον της Γαλλίας. Αρκετά βορειότερα, στο Λονδίνο, λίγο αργότερα ο γερο- αριστοκράτης Νέβιλ Τσάμπερλεν, που φαινόταν να μην καταλαβαίνει τι ακριβώς διακυβευόταν πέρα από τη Μάγχη, παρέδιδε την πρωθυπουργία της Βρετανίας στο διάδοχό του.
Ο διάδοχος του Τσάμπερλεν ήταν ένας πολιτικός τον οποίον λίγοι εκτιμούσαν και πολλοί θεωρούσαν ανεπαρκή. Μόλις πριν αναλάβει τα ηνία της χώρας του, όντας υπουργός του Τσάμπερλεν, δεν είχε περισσότερους από πέντε συναδέλφους του που να πιστεύουν ότι η Βρετανία θα μπορούσε να αντισταθεί στο ναζισμό, αν το Βερολίνο αποφάσιζε να της επιτεθεί. Η εμπλοκή του στα Δαρδανέλια πριν περίπου τρεις δεκαετίες από την ημέρα που έγινε πρωθυπουργός, τον είχαν βάλει στο περιθώριο της πολιτικής ζωής της Βρετανίας, ως έναν ατάλαντο, αν όχι επικίνδυνο πολιτικό. Αυτός ο άνθρωπος, –μέσα από μια σειρά συμπτώσεων, αλλά και γιατί η πολιτική τάξη στη Βρετανία ήθελε να ορθώσει απέναντι στον Χίτλερ έναν ξεροκέφαλο αντιναζί- ορκίστηκε πρωθυπουργός της Βρετανίας το μεσημέρι της 10ης Μαΐου 1940. Τον έλεγαν Ουίνστον Τσόρτσιλ. 
Ο Χίτλερ κατακτούσε περίπου ανενόχλητος τη Δυτική Ευρώπη, χωρίς καμία κυβέρνηση να μπορεί να του αντισταθεί. Βέλγιο, Ολλανδία και Γαλλία έπεσαν σαν χάρτινοι πύργοι. Η κυρίαρχη αντίληψη της συνθηκολόγησης με τον Χίτλερ στρεφόταν τώρα προς το Λονδίνο. Ο υπουργός Εξωτερικών Χάλιφαξ ήταν ολόθερμος υποστηρικτής αυτής της εξέλιξης, γιατί πίστευε ότι αυτό ήταν το συμφέρον της πατρίδας του. Ο Τσάμπερλεν επίσης. Το ίδιο και οι περισσότεροι υπουργοί. Όσο για το εξωτερικό, στη Γαλλία πια συνομιλητής του Τσόρτσιλ ήταν ο Πετέν. Στην Ιταλία ο Μουσολίνι ήταν το δεξί χέρι του Χίτλερ, στη Ρωσία ο Στάλιν απολάμβανε την περίοδο ειρήνης που είχε επιτύχει με τον Χίτλερ, ενώ η μεγάλη ελπίδα του Βρετανού πρωθυπουργού, η υπερατλαντική βοήθεια, δεν φαινόταν ούτε ως ενδεχόμενο, αφού ο Ρούσβελτ ετοιμαζόταν για τη μοναδική επανεκλογή Αμερικανού προέδρου για τρίτη φορά και δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει, ούτε καν να σκεφτεί για πόλεμο. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ ήταν μόνος του.  Με προσέχετε, κυρία δήμαρχε; ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!!!!!
Κι όμως, στύλωσε πεισματικά τα πόδια του στο έδαφος! Η ρήξη του με την κυρίαρχη αντίληψη ήταν πλήρης και απόλυτη. Από τη μια εκείνος μόνος, κι από την άλλη όλοι οι άλλοι και η λογική μαζί. Παρά ταύτα, ο Τσόρτσιλ δεν έκανε απολύτως καμία κίνηση που να έδινε μήνυμα συνθηκολόγησης στον Χίτλερ. Αντίθετα, όσο και όπως μπορούσε πάσχιζε να κρατήσει ψηλά το ηθικό του βρετανικού λαού, γιατί αυτό ήταν το μοναδικό του στήριγμα…
"Θα πολεμήσουμε στις παραλίες"
Πριν κλείσει έναν μήνα στην πρωθυπουργία, ο Τσόρτσιλ είχε την πρώτη του μονομαχία με τον Χίτλερ, παρά που δεν συναντήθηκαν ούτε εκείνοι, ούτε οι στρατοί τους. Τα γερμανικά στρατεύματα είχαν εξολοθρεύσει τους αντιπάλους τους κι είχαν περικυκλώσει στη Δουνκέρκη περισσότερους από 350.000 στρατιώτες, κυρίως Γάλλους και Καναδούς. Μετά τη Δουνκέρκη, τίποτα δεν εμπόδιζε τον Χίτλερ να εισβάλει στη Βρετανία, ή να της προτείνει συνθηκολόγηση με τους δικούς του όρους. Κι ενώ τα γερμανικά στρατεύματα λίγο έξω από τη Δουνκέρκη περίμεναν μια ξερή διαταγή του Χίτλερ για να καταλάβουν την περιοχή και να κατασφάξουν τους εγκλωβισμένους αντιπάλους τους, ο ηγέτης του Γ! Ράιχ άκουσε έκπληκτος να του αναφέρουν ότι ο Τσόρτσιλ έκανε μια εμπνευσμένη ομιλία, όπου είπε και την περίφημη φράση «θα πολεμήσουμε στις παραλίες».
Τότε, την ώρα που η Δουνκέρκη θα έκρινε πολλά, φαίνεται ότι οι δυο τους, ο Τσόρτσιλ και ο Χίτλερ, κοιτάχτηκαν στα μάτια. Ο επαναστάτης ναζί κατάλαβε ότι η στάση του συντηρητικού Βρετανού δεν ήταν προϊόν τακτικής επιλογής, αλλά στάση ζωής. Κι έκανε κάτι το ακατανόητο: Δεν εισέβαλε στη Δουνκέρκη, επιτρέποντας τη διαφυγή μέσα σε μια εβδομάδα και των 370.000 στρατιωτών που είχαν εγκλωβιστεί εκεί. Η απόφαση του Τσόρτσιλ να πολεμήσει για την ελευθερία του Δυτικού Κόσμου και για την περηφάνια του βρετανικού έθνους είχαν φέρει τα πρώτα ανέλπιστα αποτελέσματα. Δεν ξέρω αν με προσέχετε, κυρία δήμαρχε! Ο Τσόρτσιλ, λέω, έδειξε ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΗ ΣΤΑΣΗ και ο ίδιος ο Χίτλερ έκανε πίσω. Πόσο μάλλον, οι κάθε λογής Χιτλερίσκοι...
 Μόνος, και όρθιος
Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ στάθηκε όρθιος απέναντι στον μέχρι τότε ανίκητο Αδόλφο Χίτλερ. Παρέμεινε όρθιος, χωρίς να δώσει ούτε μια στιγμή την εντύπωση ότι προσχωρεί στη λογική της συνθηκολόγησης, ακόμα κι όταν ήταν μόνος, ολομόναχος. Όταν το δικό του κόμμα τον πίεζε να συζητήσει και να «τα βρει» με τον Χίτλερ, όταν τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησής του ήταν υπέρ της συνθηκολόγησης, κάνοντας κάθε συνεδρίαση του Υπουργικού του Συμβουλίου να είναι για εκείνον αληθινό ναρκοπέδιο, όταν οι ΗΠΑ αρνούνταν να μπουν στον πόλεμο, όταν η Γαλλία του Πετέν, η Ισπανία του Φράνκο, η Ιταλία του Μουσολίνι και αρκετές ακόμα κυβερνήσεις ανδρεικέλων έκαναν ό,τι μπορούσαν για να κάμψουν τη στάση του. Όταν όλοι, έκαναν τα αδύνατα δυνατά  για να ακυρώσουν τη μια και μοναδική, αλλά τόσο αποτελεσματική, ρήξη που έκανε ο Τσόρτσιλ στο κύμα της υποταγής στα «θέλω» του Αδόλφου Χίτλερ. Με προσέχετε, κυρία δήμαρχε; Ένας άνθρωπος μόνος του, ολομόναχος, γύρισε τον ρου της Ιστορίας. Ένας μέχρι τότε αποτυχημένος πολιτικός, ένας περιθωριακός της πολιτικής στη Βρετανία, ένας δημόσιος άνδρας που τον κατέτρυχε το φιάσκο των Δαρδανελίων, έσωσε τον Ελεύθερο Κόσμο εκείνο το μοιραίο καλοκαίρι του 1940. Αποφάσισε μόνος του τη ρήξη με την κρατούσα αντίληψη των πολιτικών ελίτ της Ευρώπης απέναντι στον Χίτλερ. Αρνήθηκε να φιλήσει το χέρι που δεν μπορούσε να δαγκώσει. Και νίκησε. Για αυτό η Ιστορία, κι όλοι εμείς, οι ανυποχώρητοι και χωρίς εκπτώσεις θιασώτες της ανθρώπινης ελευθερίας από τα δεσμά κάθε τυραννίας, οφείλουμε φόρο τιμής κι αναγνώρισης στον γέρο που μας έμαθε το σήμα της νίκης. Όχι με τα δάκτυλά του τόσο, όσο με τη στάση του: Την ανυποχώρητη ρήξη με το κυρίαρχο σύστημα της εποχής στην Ευρώπη! Την μέχρι τέλους εμμονή στην άποψή του, ακόμα κι όταν έμεινε εντελώς μόνος.
Είναι η ευκαιρία σας, κυρία δήμαρχε: Να δείξετε ότι η στάση Αρχών που επιλέξατε εξ αρχής, σας κάνει να μένετε σταθερή στις θέσεις σας. Δείξτε ότι οδηγός σας είναι η συμπεριφορά του Τσόρτσιλ, κι όχι η στάση του Τσάμπερλεν και του Πετέν. Εδώ είμαστε, να σας δούμε!

25 σχόλια:

  1. Διαμαντή υποκλίνομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα ευχαριστώ, αλλά αν σου αρέσει, πες σε δυο φίλους σου να το διαβάσουν. Είναι καλύτερο από την υπόκλιση, που με φέρνει και σε δύσκολη θέση... Ευχαριστώ anyway...

      Διαγραφή
    2. ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΡΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣΕΤΕ ΟΤΙ Η ΣΜΕΡΙΝΗ ΔΗΜΑΡΧΟΣ
      ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ΣΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΗΣ!
      ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΑΘΟΣ, ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΛΕΝΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ!

      Διαγραφή
    3. Άλλο κείμενο διαβάσατε, άλλα λέτε κι αλλού απευθύνεστε. Είστε και ξερόλας: ή συμφέρον ή προσωπικό πάθος έχουν όσοι διαφωνούν μαζί σας. Το να έχουν απλώς άλλη άποψη, πέρασε έστω και για μια στιγμή από το μυαλό σας;

      Διαγραφή
  2. Πολύ καλό και σωστό ιστορικό παράδειγμα!!! Ας δείξει ότι οδηγός της είναι η συμπεριφορά του Τσόρτσιλ, κι όχι η στάση του Τσάμπερλεν και του Πετέν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑ ΕΙΝΑΙΤΣΑΜΠΕΡΛΕΠΕΤΕΝ6 Φεβρουαρίου 2013 στις 8:35 μ.μ.

    ΚΥΡΙΕ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΓΡΑΨΑΤΕ ΠΑΛΙ,ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ. [Υ.Γ]Ο ΤΣΑΜΠΕΡΛΕΝ ΚΑΙ Ο ΠΕΤΕΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΝΩΣΤΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΠΑΝ .ΧΑΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΑΧ ΠΟΣΟ ΣΑΣ ΠΟΝΑΕΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΤΟΥ ΤΟΜΠΟΥΛΟΓΛΟΥ!
      ΟΥΤΕ ΣΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΘΑΛΑΜΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ!
      ΘΑ ΤΟ ΧΩΝΕΨΕΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ!

      Διαγραφή
  4. Τώρα κατάλαβα γιατί σε έκοψαν από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Δεν θέλουν τέτοιους ανθρώπους, μόνο οσφυοκάμπτες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ Διαμαντή, πράγματι το παράδειγμα αυτό της πρόσφατης ιστορίας, είναι χαρακτηριστικό. Βέβαια αναφέρεστε σε πρόσωπα που η δράση τους προσδιόρισε τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας. Και που, όπως στην περίπτωση του Τσώρτσιλ, είχαν επίγνωση του ιστορικού τους ρόλου και της τεράστιας ευθύνης που έφεραν στους ώμους τους.
    Υπό την έννοια αυτή, όχι μόνο κάθε (νοητικός) συσχετισμός, αλλά και κάθε παραλληλισμός με τα καθ΄ημάς πρόσωπα αποτελεί βάναυση προσβολή και της μνήμης ακόμα των προσωπικοτήτων εκείνων. Ο διαπράξας, δε, το ατόπημα, κινδυνεύει να στιγματιστεί ως ιερόσυλος.
    Γιατί ακόμα και αν η σεβαστή μας Δήμαρχος θέλει, το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορεί. Αντιστρέφοντας την γνωστή ρήση, μπορεί η σαρξ να είναι πρόθυμη, το πνεύμα όμως....δεν δύναται!
    Εύχομαι και την προκαλώ να με διαψεύσει. Δηλώνω ότι θα δεχόμουν την έμπρακτη διάψευση με μεγάλη χαρά, γιατί θα σήμαινε επίσης και μια μεγάλη ήττα των παραγόντων και εκείνων που νομίζουν ότι είναι αναντικατάστατοι στην πόλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ζιζέλ το να πολιτεύεται κανείς βάσει Αρχών, κι όχι προσωπικού ωφελιμισμού είναι ανεξάρτητο του επιπέδου που πολιτεύεται. Μπορεί να είναι πρωθυπουργός της Αγγλίας ή πρόεδρος ενός εξωραιστικού συλλόγου. Ή δήμαρχος !

      Διαγραφή
    2. Ναι Διαμαντή έχεις απόλυτο δίκιο, όταν μιλάς για αρχές. Κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει αρχές, ανεξαρτήτως επιπέδου.Πολύ περισσότερο, βέβαια, όταν πολιτεύεται και οι αποφάσεις του έχουν επιπτώσεις στους υπόλοιπους.
      Όμως εγώ βάζω το θέμα της ικανότητας, αλλά και της συνειδητοποίησης της ευθύνης. Δεν είναι τα ίδια πράγματα, αλλά είναι χαρακτηριστικά του δημοσίου προσώπου. Αλλά και η δυνατότητα της επιλογής των προσώπων του στενού πυρήνα και αυτό προϋποθέτει ικανότητες. Και τελικά, αυτό είναι που αμφισβητώ!

      Διαγραφή
    3. Σου θυμίζω ότι και ο Τσόρτσιλ πριν γίνει... Τσόρτσιλ, ήταν ο ανίκανος κι αποτυχημένος πολιτικός που έκανε διεθνώς ρεζίλι τη χώρα του με το φιάσκο των Δαρδανελλίων.

      Διαγραφή
  6. Ε ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΣΩΡΤΣΙΛ Η...ΕΦΟΥΛΑ ΡΕ ΔΙΑΜΑΝΤΗ!
    ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ...
    ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΤΡΕΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άσε τις πέτρες κάτω, μπορούμε να συνεννοηθούμε με τα λόγια, νομίζω. Αν θέλεις, διάβασε την απάντηση που δίνω πιο πάνω στη Ζιζέλ. Ισχύει απολύτως ως απάντηση και στο δικό σου σχόλιο.

      Διαγραφή
  7. To δικό μου συμπέρασμα είναι πως την τύχη της Ελλάδας καθορίζουν διάφοροι Πετέν... και δεν φαίνεται στον ορίζοντα ούτε σκιά από Τσώρτσιλ...
    Τώρα για την δήμαρχο από... Εβίτα που ξεκίνησε και ήταν πολύ πια απλό από το Τσώρτσιλ, και τα έκανε μούσκεμα δεν περιμένω πολλά. Ο κυριότερος λόγος είναι αυτός που κάποιος πιο πάνω έγραψε. Κυριαρχεί καθολική μετριότητα στο περιβάλλον της και η ίδια επίσης είναι χωρίς υποδομές που προϋποθέτουν μια στάση σαν κι αυτήν που περιγράφεται.
    Η ευχή μου την συνοδεύει, αλλά γνωρίζω πως δεν υπάρχει ελπίδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ .... το θέμα είναι ότι και ο Πετεν έκανε ότι έκανε για το καλό της χώρας του. Και αυτός πολέμησε για τη χώρα του και δεν φαντάζομαι ότι είχε σκοπό να την προδώσει. Απλώς ερμήνευσε διαφορετικά το συμφέρον της. Εδώ, αναγκαστικά εφόσον αυτή είναι Δήμαρχος και εφόσον γύρω της δεν έχει ικανούς, αναγκαστικά θα πρέπει να κάνει κινήσεις μόνη της. Και αφού δεν έχει εμπειρία και πολιτικό υπόβαθρο, μπορεί ...απλώς να στηριχτεί...στις αρχές της. Είναι το ασφαλέστερο πράγμα....και θα συμφωνήσω με τον Διαμαντή σε αυτό.

      Διαγραφή
    2. Δεν αρκεί κανείς να έχει καλές προθέσεις ή αυτά που υποστηρίζει με λόγια ή πράξεις να μην αποβλέπουν στο καλό της χώρας του. Αυτή η απλούστευση μπορεί να σε οδηγήσει αύριο να υποστηρίξεις ακόμη και την Χρυσή Αυγή! Και μπορεί εσύ να μην το κάνεις για λόγους αρχών, αλλά υπάρχει πλήθος κόσμου που ακούει παρόμοιες απλουστευτικές απόψεις και… συμπεραίνει πως όλοι καλοί είναι κι όλοι ενδιαφέρονται για το καλό της πατρίδας, απλά ανάμεσα τους υπάρχουν κάποιοι που είναι πιο τίμιοι από τους άλλους κι έχουν… καθαρά χέρια.
      Τώρα αν συμφωνείς ότι περιστοιχίζεται από ανήμπορους ή τέλος πάντων περιορισμένων δυνατοτήτων συνεργάτες που τους βρήκε ή τους επέλεξε, τι απομένει για ένα πρόσωπο που συμφωνούμε πως δεν έχει ούτε εμπειρία, ούτε πολιτικό υπόβαθρο, θα πρόσθετα δε εγώ, πως δεν μαθαίνει και γρήγορα; Απομένουν οι προσωπικές αρχές. Τι σχετικό έχει δείξει ως σήμερα; Ότι όταν ζορίζουν τα πράγματα; Αρρωσταίνει… την κοπανάει, σιωπά, συμβιβάζεται, δεν τολμά να πάρει αποφάσεις, δεν αλλάζει συνεργάτες που εμφανώς ήταν επανειλημμένα αιτία ήττας! Το δικό μου συμπέρασμα είναι πως δεν πρέπει να υπακούσει στις… αρχές της, αλλά η μόνη ελπίδα της/μας είναι να αποκτήσει αρχές!

      Διαγραφή
    3. Εγώ πάλι, αγαπητέ 10.54, πιστεύω ότι τις Αρχές της, τις έδειξε πεντακάθαρα, όταν αρνήθηκε να γίνει υπάλληλος του κ. Γρετζελιά, ο οποίος επεδίωκε να είναι ο "αόρατος" δήμαρχος και η Έφη Γαϊτανά απλώς το όργανο που εκτελεί τις εντολές του. Εκεί η γυναίκα έδειξε ότι έχει Αρχές, αυτό πιστεύω. Κι αυτό που ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ όλοι εμείς που τη στηρίζουμε όχι από συμφέρον, αλλά από πεποίθηση, είναι να εμμείνει σε αυτές. Θα δούμε, σύντομα...

      Διαγραφή
    4. Εγώ όμως αγαπητέ Διαμαντή χωρίς να υποτιμώ το γεγονός που αναφέρεις το οποίο νομίζω πως συνέβηκε κάτω από άλλες επιρροές και όχι ως αποτέλεσμα προσωπικών αρχών, πρέπει να τεκμηριώσω την επιφύλαξη μου. Αν υπήρχε θέμα αρχών για την ίδια, θα το είχαμε δει όταν αποδέχθηκε την τροποποίηση του κανονισμού του Δ.Σ. που αφορούσε την ίδια και όριζε πως αντί εκείνης μπορεί να απαντά στα ερωτήματα των Συμβούλων ο πρόεδρος του Δ.Σ. που τότε ήταν ο Γρετζελιάς ο οποίος φυσικά συστηματικά την καπέλωνε! Το σκηνικό άλλαξε αν θυμάσαι όταν ο Γρετζελιάς της αρνήθηκε να τοποθετήσει ως συνήγορο του Δημότη τον δικηγόρο της τον οποίο αργότερα προσέλαβε ως συνεργάτη, και ο Γρετζελιάς ήθελε τον δικό του εκλεκτό!

      Διαγραφή
    5. Λυπούμαι που δεν θα συμφωνήσω. Δυσκολίες στις απαντήσεις είχε πάντοτε κι ήταν αποτέλεσμα κυρίως -αν όχι αποκλειστικά- της πολιτικής της απειρίας. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η τροποποίηση του κανονισμού που αναφέρεις δικαιολογείται. Επίσης, Συμπαραστάτη του Δημότη δεν πρότεινε τον Γιώργο Νούλα, όπως λες, αλλά τον Θόδωρο Μαγκλάρα, τον οποίο απέρριψαν τόσο η ομαδούλα Γρετζελιά, όσο και η παράταξη Τομπούλογλου. Ετσι έχουν τα πράγματα...

      Διαγραφή
    6. To ξέρω δεν θα συμφωνήσουμε σε αυτό, παρότι εγώ δεν είμαι απόλυτος σε αυτό που εκτιμώ, δεν ξέρω αν δεν προκύπτει στο γραπτό μου, αλλά νομίζω εξ όσων γνωρίζω πως ο Νούλας ήταν η αρχική πρόταση που δεν έφτασε στο Δ.Σ. γι΄ αυτό αποσύρθηκε η υποψηφιότητα που είχε καταθέσει, και ως δεύτερη συμβιβαστική προτάθηκε ο Μαγκλάρας. Νομίζω πως αυτή είναι η σειρά των γεγονότων, κι αν είναι έτσι, πάλι έδειξε ότι κάνει πίσω αλλάζοντας μέσα σε μια μέρα την αρχική πρόταση της!

      Διαγραφή
    7. Ο ΝΟύλας δεν προτάθηκε ποτέ. Αυτό είναι ξεκάθαρο, Συζητήθηκε, ναι, αλλά εντός των τειχών, όπου ίσως συζητήθηκαν κι άλλοι. Η ακριβής αποτύπωση των γεγονότων είναι ότι η διοίκηση πρότεινε επισήμως λίγο πριν την επίμαχη συνεδρίαση τον Θεόδωρο Μαγκλάρα. Και μόνον αυτόν.

      Διαγραφή
    8. Αγαπητέ Διαμαντή επειδή ενημερώνομαι από εσένα και ταλαντεύτηκα προς στιγμήν για την αποτελεσματικότητα της μνήμης μου, σου θυμίζω τι έγραφες την μέρα της εκλογής συμπαραστάτη του δημότη και μετά μου λες ποια ανακρίβεια έγραψα και διαφωνούμε!


      «Νούλας και Βασταρδής τα "βαριά" ονόματα... μέχρι τις 5 το απόγευμα...

      Με δυο ονόματα πηγαίνει η "Νέα Προοπτική" στην κρίσιμη σύσκεψη των 5 μμ σήμερα το απόγευμα, όπου οι "παίκτες" θα κάνουν τις τελευταίες τους κινήσεις, προκειμένου να συμπέσουν όλοι σε ένα όνομα το οποίο θα ψηφιστεί για Συμπαραστάτης του Δημότη στο Δημοτικό Συμβούλιο που αρχίζει δυο ώρες αργότερα (7μμ).
      Το στενό περιβάλλον της Δημάρχου (ίσως η ίδια) έριξε τις προηγούμενες ημέρες στο τραπέζι το όνομα του δικηγόρου Γιώργου Νούλα, ενώ ο πρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου Παντελής Γρετζελιάς ενθάρρυνε, αν δεν πρότεινε κιόλα, τον Γιάννη Βασταρδή να καταθέσει υποψηφιότητα. Μέχρι αργά χθες το βράδι τα δυο
      κορυφαία στελέχη της Νέας Προοπτικής, η Έφη Γαϊτανά- Αποστολάκη και ο Παντελής Γρετζελιάς, παρέμεναν σταθεροί στις θέσεις τους.
      Στη σημερινή συνάντηση των 5, οπότε θα μαζευτεί ολόκληρη η Νέα Προοπτική, εκτιμάται ότι τουλάχιστον ο ένας εκ των δυο θα κατεβάσει νέα πρόταση, προκειμένου να υπάρξει σύμπτωση γύρω από το όνομα και, συνεπώς, η Νέα Προοπτική να κατέβει συμπαγής στην βραδινή ψηφοφορία.
      Το ζήτημα είναι ότι άλλα στελέχη του συνδυασμού, βλέποντας να φτάνει η τελευταία ημέρα χωρίς να υπάρχει πρόταση κοινής αποδοχής, κινήθηκαν αυτοβούλως κι ίσως διατυπώσουν κι εκείνα τις προτάσεις τους στη συνάντηση των 5.
      Σημειώνεται ότι η πλευρά Κόντου θα ψήφιζε ευκολότερα τον κ. Βασταρδή από τον κ. Νούλα, στην περίπτωση βέβαια που δεν υπήρχαν εξελίξεις στην απογευματινή συνάντηση της Νέας Προοπτικής.
      Ο πυρετός ανεβαίνει... Το παρασκήνιο κορυφώνεται... κι εμείς το καταγράφουμε για δικό σας λογαριασμό...»

      http://e-alitheia.blogspot.gr/2011/02/5.html#more

      Διαγραφή
  8. Επαναλαμβάνω: Τον Νούλα τον συζητούσαν, όπως ανέφερα και στην ανάρτηση που υπενθυμίζεις, αλλά δεν τον πρότειναν επισήμως ποτέ. Εγώ ανέφερα πληροφορίες που είχα, τότε. Μόνο τον Μαγκλάρα πρότειναν επισήμως. Αυτά έγραφα, αυτά επαναλαμβάνω. Δεν είπα ότι έγραψες ανακρίβεια. Ο Γρετζελιάς τότε απέρριψε το Νούλα παρασκηνιακά, (και γι αυτό δεν προτάθηκε ποτέ επισήμως), απέρριψε τον Μαγκλάρα στις ψηφοφορίες, και θα απέρριπτε και το Θεό τον ίδιο αν τον κατέβαζε η δήμαρχος, γιατί σκοπός του ΔΕΝ η΄ταν να εκλεγεί συμπαραστάτης του δημότη, αλλά να περάσει το δικό του και να δείξει στη δήμαρχο ποιος είναι το αφεντικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή