Eνα νέο μοντέλο ενημέρωσης ξεκίνησε ήδη στη Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα. Από εδώ, μπορείτε καθημερινά να ενημερώνεστε για ό,τι συμβαίνει στην πόλη μας, αλλά και να γίνετε ΕΣΕΙΣ ο ρεπόρτερ, που θα μας στέλνετε ό,τι βλέπετε γύρω σας και σας κάνει εντύπωση. Σας περιμένουμε στο mail ta.pragmata@yahoo.gr

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Τι είναι αριστερό;

Γράφει ο Διονύσης Γουσέτης
Ο αγώνας ενάντια στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων έχει καταδικαστεί από τον Μαρξ. Το ίδιο και η προώθηση των συμφερόντων της αριστοκρατίας του προλεταριάτου. Ομως, η περίπτωση της παραχώρησης τμήματος του λιμανιού του Πειραιά στην κινεζική εταιρεία COSCO έδειξε ότι αριστερά κόμματα της χώρας, όπως ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, έκαναν τα ακριβώς αντίθετα. Το πρόβλημα γίνεται ιδιαίτερα οξύ για
τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή έχει πλέον την ευθύνη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Στους New York Times δημοσιεύτηκε άρθρο κατά το οποίο στα δύο χρόνια λειτουργίας της, η COSCO υπερδιπλασίασε τον όγκο των εμπορευμάτων που διακινεί στο τμήμα του λιμανιού που ελέγχει. Το ελληνικό Δημόσιο, εκτός από το μισό δισ. που εισέπραξε αρχικά, εισπράττει και τους αντίστοιχους φόρους. Τόσα χρήματα δεν εισέπραττε όσο το λιμάνι ανήκε στον ΟΛΠ. Πού πρέπει να κρυφτεί ο κ. Τ. Κουράκης του ΣΥΡΙΖΑ, που διατυμπάνιζε ότι «η ιδιωτικοποίηση του λιμανιού εντάσσεται στη γενικότερη πολιτική για το ξεπούλημα των κερδοφόρων επιχειρήσεων του Δημοσίου»;
Επίσης, η εταιρεία προσφέρει 1.000 θέσεις εργασίας σε Ελληνες, έναντι των 800 του υπό ελληνικό έλεγχο τμήματος. Τι έχει να πει ο κ. Λαφαζάνης που στενοχωριόταν επειδή «η μεγάλη πλειοψηφία των εξειδικευμένων και με εμπειρία εργαζομένων στον ΟΛΠ, πετιούνται στα “αζήτητα” του ελληνικού Δημοσίου»; Η ανταγωνιστικότητα της εταιρείας οφείλεται κυρίως στο ότι, αντί να στηρίζεται στη φαυλότητα της αριστοκρατίας του προλεταριάτου, στηρίζεται σε αξιοπρεπείς εργαζόμενους. Αντί των τερατωδών μισθών των $181.000, πληρώνει κάτι λιγότερο από $23.300, δηλαδή 1.450 ευρώ τον μήνα. Πού είναι ο τότε νομάρχης Πειραιά, που μιλούσε για μελλοντικούς χαμηλόμισθους ανασφάλιστους εργαζόμενους; Ακόμα, η εταιρεία δεν διοικείται από τους προνομιούχους συνδικαλιστές, αλλά από τη… διοίκησή της, που προωθεί τα νόμιμα συμφέροντά της. Οταν π.χ. ο εργαζόμενος κ. Δ. Μπατσούλης προσπάθησε να οργανώσει τους εργαζόμενους σε διαμαρτυρία για μειωμένα μέτρα ασφαλείας, απολύθηκε. Είχε δίκιο ο κ. Μπατσούλης; Θα αποφανθεί η ελληνική δικαιοσύνη στην οποία προσέφυγε και όχι οι εκβιασμοί του εφιαλτικού παρελθόντος, η παράνομη απεργία, η κατάληψη, η καθυστέρηση διακίνησης προϊόντων που σαπίζουν, οι διαδηλώσεις, το μπουκάρισμα στις συνεδριάσεις του Δ.Σ., οι ελλείψεις τροφίμων και φαρμάκων στα νησιά, συγχρόνως με τη ζημιά της εταιρείας. Τέλος, ας θυμηθούμε ότι η εταιρεία δεν είναι ιδιωτική, αλλά ανήκει στο κινεζικό κράτος. Πράγμα που αποδεικνύει ότι και κρατικές εταιρείες μπορεί να είναι ανταγωνιστικές όταν λειτουργούν με ιδιωτικά κριτήρια συμφέροντος της εταιρείας και όχι των βδελλών που την περιβάλλουν. Η αντιπαραγωγική και αντιμαρξιστική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα δεν περιορίζεται στην COSCO. Και αν έρθουν ποτέ στην κυβέρνηση, θα υποχρεωθούν να την αναθεωρήσουν, για να μην καταρρεύσουν. Οι καιροί δεν ευνοούν παιχνίδια τύπου Α. Παπανδρέου. Ας αρχίσουν από τώρα. Θα είναι μια πράξη αριστερή, συμφέρουσα γι’ αυτούς και για τη χώρα.
Η Καθημερινή

1 σχόλιο:

  1. Δεν νομίζω ότι κάποιος σοβαρός άνθρωπος μπορεί να διαφωνήσει με τα όσα λέει ο Διον. Γουσέτης σε αυτό το άρθρο. Και έχει επιπλέον σημασία γιατί ο ίδιος έχει θητεύσει για αρκετό καιρό στην αριστερά.
    Η τραγωδία είναι ότι σήμερα αυτές τις απόψεις τις έχει, έμπρακτα, ένα πολύ μικρό τμήμα του υφιστάμενου πολιτικού προσωπικού. Και στην έννοια του πολιτικού προσωπικού εντάσσω το προσωπικό όλων των κομμάτων, πλην ΚΚΕ και Χρυσλης Αυγής.
    Άλλοι από πεποίθηση και άλλοι από πολιτικό ωφελιμισμό (ή πολιτικαντισμό), συνεχίζουν με τις ίδιες αντιλήψεις που δημιούργησαν το αντιπαραγωγικό τέρας που λέγεται ελληνικό κράτος.
    Η επένδυση της Cosco είναι η μεγαλύτερη επένδυση εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Και όμως ο ΓΑΠ παρότι το γνώριζε και κατά βάθος την ήθελε, αναγκάστηκε να πρωτοστατεί στις διαδηλώσεις, φορώντας και εκείνο το γελοίο κράνος, υπακούοντας στις καταστροφικές επιλογές της Κατσέλη, του Καστανίδη και του Πετσάλνικου που τον συμβούλευαν. Και έλεγε ότι θα ακυρώσει τη συμφωνία, ακόμα και ότι θα πάρει πίσω τον ΟΤΕ.
    Αργότερα ο Σαμαράς ο οποίος πίστευε στην ορθότητα πολλών μέτρων του πρώτου μνημονίου, σήκωσε τη ρομφαία του "αντιμνημονιακού" αγώνα, σε σημείο να μην μπορείς να ξεχωρίσεις αν μιλά ο Σαμαράς ή ο Τσίπρας. και έλεγε ο Σαμαράς ότι θα σταματήσει το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
    Πως έχουν σήμερα την απαίτηση ο κόσμος να αποδεχθεί τα μέτρα, αφού τον "εκπαίδευσαν" άριστα στο λαϊκισμό, κλείνοντάς του συνεχώς το μάτι ακόμα και σε παράλογες απαιτήσεις;
    Και αντί οι εκσυγχρονιστικές ιδέες να κυριαρχούν πολιτικά και να αποτελέσουν το θεωρητικό υπόστρωμα πάνω στο οποίο θα στηρίζονταν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα, σήμερα αυτές οι ιδέες είναι μειοψηφικές και λοιδωρούνται ως νεοφιλελεύθερες.
    Αυτό είναι το δυστύχημα της χώρας και δικαίως επιχαίρουν όσοι επενδύουν στην περιθωριοποίησή της.
    Και γι αυτό δεν χρειάζεται κανένας ξένος, κανένα "σκοτεινό κέντρο" να μεριμνήσει. Στην καταστροφή οι Έλληνες τα καταφέρνουμε μιά χαρά μόνοι μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή